به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

بازی تازه ی امریکا با ورق کهنه ی پاکستان

                     نوشته ی : فروغی                                                                           

         این روزها بیشتر از هرزمان دیگر ، سنگ ملامت بسوی پاکستان پرتاب میشود . هم امریکاییان و هم حاکمان فاسد و بیکاره ی حکومت افغانستان ، سعی برآن دارند تا پاکستان و موجودیت پایگاههای تروریستی در آن کشور را عامل اصلی ادامه ی جنگ و خشونت در افغانستان(و حتا تنها عامل )  تبلیغ نمایند .

         آنان میکوشند به این وسیله ، هم بیکاره گی و فساد گسترده در حکومت کابل را پنهان نمایند وهم بروی اشتباهات و گناهان خود در جنگ چهل ساله ی افغانستان که کمتر از جنایات خونین پاکستان نیست ، پرده بیندازند .
                                                                                                                           دراین شکی نیست که سیاستهای خشن و خونین پاکستان یکی از عوامل عمده ی ایجاد و ادامه ی ویرانی و مرگ در افغانستان است ؛ اما دولتهایی که بمنظور دست یافتن به اهداف سیاسی – استراتژیک شان پاکستان را به ژاندارم منطقه مبدل نموده ، گروههای ویرانگر افراطی اسلامی را در افغانستان و پاکستان ایجاد نمودند ، بیشتر از پاکستان گناهکاراند .
                                                                                                                          بیاد بیاوریم سالهای هشتاد و نود میلادی را که ایالات متحده امریکا ، انگلستان ، عربستان سعودی ، جمهوری خلق چین ، مصر و برخی کشورهای عربی و غربیِ دیگر، باچه شور و هلهله ای در رقابت باهم تخم بنیادگرایی اسلامی ، تروریزم و جنگ را در افغانستان و پاکستان کاشته ، پایگاه های جنگی و نظامی افراطیان را در هردو سوی مرز دیورند برپا داشتند .  

     امریکاییان که پس از چهل سال پنهان کاری ، امروز بیشتر ازهمه غوغا براه انداخته و از موجودیت پایگاهها و مخفی گاه های گروههای افراطی اسلامی در خاک پاکستان صحبت مینمایند ، بیاد بیاورند سی و اند سال پیش را که خود با صرف میلیاردها دالر چه تعداد تنظیمها و گروههای افراطی اسلامی  و تربیت گاههای خشونت و مرگ را در خاک پاکستان و افغانستان ایجاد نموده اند .   
        به باور آگاهان ، این کشف تازه ی امریکاییان و پافشاری و  تبلیغات گسترده ی آنان در مورد برچیدن مخفیگاه ها و تربیت گاه های تروریستان ازخاک پاکستان میتواند چندین هدف در قبال داشته باشد :
                                                                                                                        اولین هدف آن میتواند انتقال جنگجویان افراطی از پاکستان بسوی افغانستان ، و در نتیجه گسترش ناامنی ،  خشونت و جنگ در شمال افغانستان ، کشورهای آسیای میانه ، روسیه ، ایران وچین باشد .
                                                                                                                       هدف دوم ، پایان بخشیدن به نقش خرابکارانه ی طالبان و سپردن و انتقال وظایف ننگین و سنگین جنگ به گروه های تازه وارد افراطی میتواند باشد .
                                                                                                                       همچنان از امکان دور نیست که این تبلیغات گسترده فقط برای فریب افکار عامه در امریکا ، پاکستان و افغانستان براه انداخته شده ، در پایان آب از آب تکان نخورده ، پاکستان همچنان به افروختن آتش جنگ در افغانستان و گسترش آن در شمال و فراتر از آن ادامه بدهد .

     گذشت زمان نشان میدهد که آیا امریکا برای دستیابی به اهداف توسعه طلبانه و سودجویانه اش ، واقعن بیش ازین به یاری پاکستان و بنیادگرایان اسلامی نیاز نخواهد داشت ویا بازهم بازی دیگری در راه است .