در روزهای پایانی سال 2015 میلادی ، دولت اسلامگرای اردوغان بار دیگر شانس خود را برای حل مسئله کردها با سرکوب آزمایش میکند . تقریبا تمامی رسانه های غربی چشمشان را بسته اند . این سکوت نفرت انگیز و سنگین بخشی از توافق و مسیرشان است والا آنها تجربه و امکانات مکفی دارند تا چگونه از هیچی غول بسازند و البته بالعکس !

در مطلبی گفته بودم که ترکیه در مناسبات منطقه ای یکی مولفه های خاورمیانه است . علیرغم وعده های شفاهی اروپا جهت عضویت ترکیه ، اما عملا دولت اردوغان با سیاستهای فعلی فقط از این موضوع شتابان فاصله میگیرد . ترکیه از زمان شوروی سابق عضوی از ناتو محسوب میشود ، با داعش هم امروز روابط حسنه دارد ، ولی وزن سیاسی آن فراتر از خاورمیانه نمیرود . در نشست سران اتحادیه اروپا البته دعوت شدند. در بیست و نهم نوامبر و در هفدهم و هجدهم دسامبر 2015 احمد داووداغلو نخست وزیر ترکیه رسما شرکت کرد . با همه اینها موضوع عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا هیچوقت جدی نخواهد شد .عمكرد دولت اسلامگراي اردوغان ،حداقل توانست ثابت كند كه تركيه ازمؤلفة هاي خاورميانه بزرگ است و نه جاي ديگر ! والا تصور کنید که اگر ترکیه به عنوان متحد غرب در منطقه نمی بود ، آنوقت چه کسی از اروپا به جایش باید هواپیمای روسی را میزد و با داعش مستقیما کار میکرد و بقیه کارها….

رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه، روز پنجشنبه (۱۷ دسامبر) بدون هیچ دلیلی یا بهانه ای اعلام کرد که “تمامی جنگجویان پ‌ک‌ک را نابود” خواهد کرد و احمد داوداوغلو، نخست وزیر کشور، تهدید کرده است که ارتش ترکیه با کردهای افراط‌‌گرا “منطقه به منطقه، خیابان به خیابان و خانه به خانه” مبارزه خواهد کرد . به دلیل تعطیلات کریسمس و سکوت رسانه ها درجایی دلیلی برای حمله نوشته نشد ! به جز خبر کوتاهی از دویچه وله تحت عنوان : پس از انتخابات پارلمانی در ماه ژوئن سال جاری حزب دموکراتیک خلقها (HDP) که به عنوان حزب کردها شناخته می‌شود، موفق شد به پارلمان ترکیه راه یابد و به اکثریت “حزب عدالت و توسعه” ترکیه، به رهبری رجب طیب اردوغان ، رئیس‌جمهور کشور، پایان دهد. پس از آن بود که ارتش ترکیه با خشونت تمام حمله به مواضع کردها در شمال شرقی کشور را آغاز کرد….

درپی آغاز عملیات ارتش ترکیه علیه شبه نظامیان کرد، آتش بس دو ساله در مناطق جنوبی ترکیه لغو شد . پ‌ک‌ک از سال 1984 برای به دست آوردن خودمختاری در مناطق جنوب شرقی ترکیه سلاح به دست گرفته است که در نتیجه این ناآرامی‌ها تاکنون بیش از 40 هزار نفر کشته شده‌اند. طی 30 سال گذشته نظامیان و دولتهای مختلف ترک ، بخت خودشان را برای نابودی کردهای ترکیه با روشهای نظامی آزمایش کردند .

دولت اردوغان زمان عملیات وسرکوب را درجشنهای کریسمس ودرآستانه سال میلادی 2016 انتخاب کرد تا مثلا افکارعمومی حساس نشود . سران اروپا مدتی قبل وعده هایی به دولت ترکیه جهت عضویت در اتحادیه اروپا دادند تا هجوم پناهجویان را با کمک دولت ترکیه مهار کنند . اما درعمل دولت فعلی ترکیه حتی 10 درصد از استانداردهای عضویت در اتحادیه اروپا را ندارد . والا باید تصور کنید که اردوغان با گارد ویژه زمان عثمانی و کلاهخود و اسب….وارد اتحادیه اروپا میشود ! به جز بخش مالی که اروپا مشکلی ندارد ، جواز سرکوب کردها و سکوتشان تنها امتیازی است که غرب داد تحت عنوان مداخله نکردن در امور داخلی !

این چراغ سبز سرکوب کردهای ترکیه ،تله ای غربی است که فقط فاصله ترکیه با اتحادیه اروپا را بیشتر میکند و دولت اردوغان را در این تله زمستانی گرفتار شد ! تنها راندمان این سرکوب شاید فرو نشاندن عطش قدیمی ناسیونالیست ترکی باشد ! دراکتبر 2015 دو انفجار قوی در تظاهرات کردها بیش از 100 کشته به جای گذاشت . کردها در آن زمان یا نتوانستند و یا نخواستند با عکس العملی شتابزده کاری کنند و بهانه ای دست دولت مرکزی بدهند . اما موضوع سرکوب از دستور دولت خارج نشد .

نسخه تکراری سرکوب کردها سالهاست توسط نظامیان قویتر آزمایش شده است .سالهاست انواع درگیری ها موجب آسیب‌پذیری ترکیه شده است و روابط ترکیه با همسایگان، جهان غرب و مخصوصاً روابط این کشور با اتحادیه اروپایی را متزلزل نموده است. غرب و در رأس آن اتحادیه اروپایی ضمن چراغ سبز سرکوب و سکوت ، بر لزوم رعایت حقوق‌بشر و حقوق اقلیت کرد در چارچوب قوانین ترکیه تأکید می‌کنند.

با در نظر گرفتن شرایط جدید در کل منطقه می‌توان گفت مساله کردهای ترکیه وارد فاز جدیدی میشود . هیچ دورنمای امیدوار کننده ای مبنی بر اینکه مساله کردها پایان خواهد یافت دیده نمی‌شود . قدرت‌های غربی همواره از این حربه برای اعمال فشار بر این کشور استفاده کرده اند . مقامات آنکارا می‌دانند که هر نوع مذاکره‌ای برای عضویت در اتحادیه اروپایی، بدون حل مشکل جدایی‌طلبان کرد و تأمین حقوق شهروندی این اقلیت عظیم، هیچ نتیجه‌ای در بر ندارد . درپایان این دور از سرکوبها شاید سیاستمداران اروپایی برای شخص اردوغان کف بزنند که کار و بار اروپا را در منطقه به دوش کشید ، ولی تاریخ و مردم قضاوتشان متفاوت است .

اسماعیل هوشیار