اى كرزى بى حيا چنين ات بينم
زنجير به پا و در زمين ات بينم
در بند و سلول و الچك و زولانه
بيچاره و رسوا و غمين ات بينم
نه نان بتو دهند و نه دانه و آب
بيدون چپن، كلاه و زين ات بينم
همراى برادران طالب همه وقت
اى مردك بى خدا حزين ات بينم
چرند و پرند بگوييا همچو هميش
بى ايده و باور و يقين ات بينم
صد رنج و غم و درد و بلا و بترى
پيوسته به بخت و در كمين ات بينم
چون ميهن ما بغم تو آغشته كدى
افتاده، زبون و بد ترين ات بينم
تا مادركى مگر دمارى بكشد
بى بچه و در غمش قرين ات بينم
من خواهش ديگرى ندارم ز خدا
چيزى كه بگفتمت همين ات بينم
زبير واعظى