به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

«
»

امریکایې پوځیان ولي له افغانستان څخه وځي؟!

ملا عبدالسلام “ضعیف”

په اسلام اباد کې د افغانستان پخوانی سفیر

امريکا ولي له افغانستان څخه وځي؛ د یوه امریکایې له خولې د امريکا د ولس د لوی اکثريت نظر:

اول : د افغانستان – امریکا جګړه، د امريکا په تاريخ کې بې ګټي، اوږده او نه ګټونکي جګړه ده، چې تقريباً اوس نو ټول امريکايې وګړي له همدې اوږده جنګ څخه ناخوښ دي.

دوېم: موږ په افغانستان کې پر نظام جوړوني بې حده ډيره سرمايه ګذاري وکړه، آن تر دي چې د بې کچي نظام او سياسي فشار تر څنګ مو د اسلامي هیوادونو په مرسته مذهبي فشار ته هم زور ورکړ، ولي په افغانستان کې حکومت نه جنګ وګټی، نه يې سوله راوستله، نه يې فساد او مخدره مواد ختم کړ ل، او نه يې د پام وړ اقتصادي پرمختګ کړی دی، بلکې ورځ تر بلي حالات او پورته یاد مسایل نور هم د خرابي لور ته روان دي چې دا نو د امريکايانو د بې باورۍ او مايوسۍ سبب ګرځيدلي دي.

درېم : تر ټولو مهمه دا چې کله امريکاپه ۲۰۰۱ ز. کال  کې پر افغانستان يرغل کاوه، هغه وخت د امريکا اقتصادي قوت د افغانستان چاپيره څلورو  هيوادونو ( چين، روس، پاکستان او ايران) په پرتله څلور برابره (۸۰ سلنه) لوړ وه، په ۲۰۱۸ ز. کال  کې د امریکا اقتصادي وده د یادو هیوادو اړوند تر دوه برابره هم کمې کجې (۲۰سلنې) ته راټيټه سوې ده، اقتصادي پوهان فکر کوي که حالات همداسي روان وي، د ۲۰۱۹ ز. کال تر پايه به دغه سلنه مساوي سي، او  له هغه وروسته به په اقتصادي لسټ کې لاندي ځای ته لویږي،کوم چې امريکايان يې د تحمل حوصله نه لري، د همدې مخ پر ځوړ اقتصادي کمزورتیا علت جنګ او بې ځايه لګښتونه ښودل سوې.

زما  نظر:

په امريکا باندي نور حساب او باور کول ځان تير ايستل (تیروتنه) او وخت ضایع کول دي، هغوی نه په زور او نه هم په زاريو دغه حالت ته دوام ورکولای سي، هغوی ته خپلي ګټې ښې معلومي او مهمي دي، د چا مشوره هم نه غواړي، ښه به دا وي چې افغانان ټوله د تعقل، حوصلې او سړو مغزو څخه کار واخلي، د موجوده فرصت څخه د سولې او هيواد په ګټه اعظمي استفاده وکړي.

دا هيواد په ځانځاني، درواغو، تهمتونو، پيغورونو او باټو (پټکو کولو) نه جوړيږي.