از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

«
»

افغان دولت هند ته څومره اړتیا لري؟

د کابل ــ ډهلي او کابل ــ اسلام اباد اړیکې

په داسې حال کې چې افغان حکومت د پاکستان له دوه ګوني سیاست نا هیلی شوی؛ اوس له تروریزم سره په سیمه ییزه مبارزه کې د پاکستان سیال هیواد (هند) طرف مخه کوي. تیره ورځ د افغانستان د ملي امنیت شورا مشر حنیف اتمر په هېواد کې له تروریزم سره د مبارزې په برخه کې د هندي چارواکو سره د خبرو په موخه دغه هیواد ته ولاړ. ویل کیږي چې د افغان هوايي ځواکونو لپاره د مرستې جلبول به د افغان او هندي چارواکو په خبرو کې شامل وي. پخواني ولسمشر حامد کرزي له هند سره یو امنیتي تړون لاسلیک کړی و چې له مخې یې باید هند؛ افغان پوځیان تجهیز کړي وای؛ خو د ګډ حکومت مشرانو وروسته له هغه چې له اسلام اباد سره یې د بې ګټو او تکراري اړیکو د یارانې تار وغځاوه ؛ د دغه تړون عملي کیدل یې هیر شول. د ګډ حکومت مشر اشرف غني واک ته له رسېدو وروسته خپل لومړی سفر پاکستان ته وکړ او د هند په پرتله يې پاکستان سره اړيکې ډېرې خوږې کړې، چې دا کار يې د هند د ناخوښۍ لامل شو. له بده مرغه ګډ حکومت د پاکستان او هند تر منځ د اړيکو په ساتلو کې توازن نه دی ساتلی او له همدې امله هند د اشرف غني له کړنو ناخوښه ښکاري.

راځۍ دلته په څو ټکو کې د کابل ــ ډهلي او کابل ــ اسلام اباد اړیکې پرتله کړو

۱ــ هند که څه هم د تیرو حکومتونو په پالیسیو کې له پاکستانه وروسته ځای درلودلی دی خو هر وخت د افغانستان دوست پاتې شوی لاکن په مقابل کې یې پاکستان د افغان دولت د سیاست په سر کې ځای درلودلی او ورته بیلابیل یو طرفه امیازات ورکړ شوي دي خو پاکستان د دوست او ګاونډي په څېره کې هغه دښمن ثابت شوی چې تر ننه یې افغان دولت او ولس له شره په امان کې نه دی.

۲ــ هند د افغانستان په اقتصادي پیاوړتیا کې خپلې او د افغان ولس ګټې پاللې دي خو پاکستان بیا د افغانستان په ورانۍ، بربادۍ، جنګ، ورور وژنې، بې تفاقۍ، بې تعلیمۍ او دلته د جګړې د اور په تود ساتلو کې خپل ګټې ترلاسه کړي دي.

۳ــ هند په تیر کې له افغان دولت سره د پوهنې، ټرانسپورټ، برېښنا، تحصیلی بورسونو، د سړکونو پخولو، د پارلمان د ودانۍ جوړولو، د خوراکی موادو، ژمنیو مرستو او په ځینو نورو برخو کې مرستې کړيدي خو پاکستان مو بیا سړکونه، پلچکونه، ښوونځي، کلینیکونه، دولتي تاسیسات او زیربنايي پروژې د خپلو داخلي لاسپوڅو په لاس تخریب کړي دي.

اوس د هیواد وروستیو حالاتو او د کابل او اسلام اباد وروستیو اړیکو ته په کتو؛ که څه هم هند ته د افغانستان د ملي امنیت شورا مشر حنیف اتمر سفر؛ په سیمه کې د تروریزم د ځپلو په موخه ؛ په پاکستان د سیاسي فشار لپاره دی؛ خو په ټوله کې ویلای شو چې دا کار به په سیمه کې د تروریستانو د پټنځایونو په له منځه وړلو کې اغیزمن واقع شي.

پوښتنه دا ده چې په اوس وخت کې؛ د کابل ــ ډهلي او کابل ــ اسلام اباد اړیکو کې افغانستان کوم یو ته ډیره اړتیا لري؟

لمړی : که تیرو څوارلسو کلونو ته وکتل شي؛ په ډاګه کیږي چې افغان دولت تر ډيره پاکستان ته یو طرفه امتیازات ورکړي دي خو پاکستان یې په مقابل کې خپلې تکراري ژمنې او له دوه مخۍ پرته بل څه نه دي ورکړي.

دویم : اوس مهال پاکستان په خپله په سیاسي انزوا کې د راګیر کیدو په حال کې دی او بل لور ته نړۍ هم د څو قطبي کیدو په لور روانه ده نو پاکستان ډار لري چې نور به د تروریزم سره د مبارزې په نامه له امریکا هیڅ مرسته ترلاسه نه کړي.

دریم : دلته په هیواد کې هم دننه د پاکستان لاسپوڅي او ګوډاګیان هم په څو ډلو ویشل شويدي چې ځينې یې د هند، ځينې د چین او ځینې یې روسیې په غیږه کې ځانونه اچولي دي او ددوې ګوډاګيتوب یې شروع کړی دی.

څلورم : هند خپلې ګټې د افغانستان په اقتصادي پياوړتیا کې وینې اما پاکستان یې په جګړه او نظامي برخه کې.

پنځم : هند د پاکستان په څېر د نورو لویو قدرتونو ګوډاګی نه دی بلکه په سیمه کې د یو قدرت په حیث راګندیدونکی دی او کولی شي چې افغانستان ته ګټور تمام شي.

نو د پورته پرتلې څخه دا پایله لاسته راځي چې افغان دولت باید د سیالو هیوادونو په ځانګړي ډول د هند او پاکستان تر منځ په اړیکو کې انډول په نظر کې ونيسي او تر ټولو غوره به دا وي چې د پاکستان په پرتله په هند تمر کز زیات کړي.

 

لیکنه : خوشحال آصفی