یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

سقراط، تیشه‌زنی به ریشه‌‌ی دانایی

دیدگاهی از مکتب دینی-فلسفی من بیش‌ از این نه می‌دانم. در…

«
»

اعتراف مجاهد

عبدالصمد ازهر                                                                          ۱۶ / ۰۸ / ۲۰۲۲

آقای ذبیح الله مجاهد بالآخره حرف راستش را گفت. او چند روز پیش در یک مصاحه تلویزیونی اظهار داشت مکاتب متوسطه و لیسه دخترانه، به علت اختلاف نظر علما بسته مانده اند و تا زمانی که به توافق نرسند گشودن آنها امکان ندارد. وی اضافه نمود اعمال فشار مزید می تواند خطرناک باشد.

ولی آقای مجاهد نگفت این کدام عالمان اند که مخالف مکتب رفتن دختران اند و نگفت این مخالفت دلایل دینی دارد یا قبیلوی؟

شورای علمای افغانستان قبلاً بر بازگشایی این مکاتب رای داده بود؛ در نشست بزرگ علما که به منظور بیعت به شیخ هبت الله برگزار شده بود، کدام حرفی در ضدیت با این مکاتب شنیده نشد؛ ملاها و مدرسان زیاد از گشودن درهای این مکاتب جانبداری کردند، در تمام جهان اسلام  این درها باز اند. معنای  این همه به وضاحت اینست که در قرآن و احادیثِ موافق با رهنمودهای اللهی، انکار این حق وجود ندارد.

برداشت من اینست که مشکل، مشکل علما نیست ، مشکل رهبری طالبان است. به این معنا که رهبری مذکور مجبور به اطاعت از اوامر پاکستان و بنا بران معذور است.

اگر چنین نیست، دلایل شرعی خود را با ملت در میان گذارند و حاضر به دویل استدلال گردند.

عده دیگر از طالبان با مردم فریبی ادعا می کنند که ما مشکل بیست ساله را در یک سال حل کرده نمی توانیم. معلوم نیست کجای مسئله مشکل دارد ک باید بیست سال دیگر برای حل آن دست به الاشه نشست. مکتب های جدا برای دختران وجود داشت، سیستم آموزشی وجود داشت، حجاب ضروری رعایت می شد، تمویلش را جهان به عهده می گیرد. کجای مشکل را باید شما حل کنید؟

آغا طالبی که حاضر نیست دخترش را به مکتب بفرستد، نباید مانع آموزش فرزندان هموطنان دیگر گردد.

ها! می ماند یک مشکل. رهبران طالبان در طول زمان برای صفوف خود تبلیغ کرده اند که در افغانستان نظام کفری حاکم است و در این نظام فحشا تروج یافته، مکاتب دخترانه و محل های کار زنانه مراکز فسق و فجور اند. اکنون برای همان مفتی هایی که چنین فتواها صادر کرده بودند، خیلی دشوار است فتوای خود را پس بگیرند. 

چقدر ذلیل اند آنهایی که به منظور دستیابی به اهداف پلید، منافقت می کنند، بر ضد علم بر می خیزند، بر تمدن می تازند و جامعه را به قهقرا سقوط می دهند. چنین جنایت بر ضد شاه امان الله صورت گرفت، بر ضد جمهوریت داوودخان انجام شد و برضد نظام دموکراتیک عملی گردید. این چهارمین بار است که این ملت از بلندی های مدنی به دامن وحشت و بربریت پرتاب می گردد. توجه کنید تمام این بلایا و افغان دشمنی ها از همان یک سمت هجوم آورده اند. بار اول از سوی انگلیس ها، و بعد ازان به صورت متداوم، از سوی مولود، خلف و میراث خوار آن – پاکستان. 

طالبان اگر واقعاً خود را افغان و فرزندان این سرزمین می دانند، باید هرچه زودتر خود را از تبعیت نظامیان پاکستان، این برده گان گوش به فرمان بریتانیا، آزاد ساخته، زن دشمنی و دانش دشمنی را کنار نهاده، با گشودن درهای مکاتب دخترانه بر آرزوهای پلید دشمنان دست رد زده قلب و روان هموطنان را از خود گردانند.

و ما علینا الا البلاغ!

۲۵ / ۰۵ / ۱۴۰۱

۱۶ / ۰۸ / ۲۰۲۲