یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

«
»

اعتراف مجاهد

عبدالصمد ازهر                                                                          ۱۶ / ۰۸ / ۲۰۲۲

آقای ذبیح الله مجاهد بالآخره حرف راستش را گفت. او چند روز پیش در یک مصاحه تلویزیونی اظهار داشت مکاتب متوسطه و لیسه دخترانه، به علت اختلاف نظر علما بسته مانده اند و تا زمانی که به توافق نرسند گشودن آنها امکان ندارد. وی اضافه نمود اعمال فشار مزید می تواند خطرناک باشد.

ولی آقای مجاهد نگفت این کدام عالمان اند که مخالف مکتب رفتن دختران اند و نگفت این مخالفت دلایل دینی دارد یا قبیلوی؟

شورای علمای افغانستان قبلاً بر بازگشایی این مکاتب رای داده بود؛ در نشست بزرگ علما که به منظور بیعت به شیخ هبت الله برگزار شده بود، کدام حرفی در ضدیت با این مکاتب شنیده نشد؛ ملاها و مدرسان زیاد از گشودن درهای این مکاتب جانبداری کردند، در تمام جهان اسلام  این درها باز اند. معنای  این همه به وضاحت اینست که در قرآن و احادیثِ موافق با رهنمودهای اللهی، انکار این حق وجود ندارد.

برداشت من اینست که مشکل، مشکل علما نیست ، مشکل رهبری طالبان است. به این معنا که رهبری مذکور مجبور به اطاعت از اوامر پاکستان و بنا بران معذور است.

اگر چنین نیست، دلایل شرعی خود را با ملت در میان گذارند و حاضر به دویل استدلال گردند.

عده دیگر از طالبان با مردم فریبی ادعا می کنند که ما مشکل بیست ساله را در یک سال حل کرده نمی توانیم. معلوم نیست کجای مسئله مشکل دارد ک باید بیست سال دیگر برای حل آن دست به الاشه نشست. مکتب های جدا برای دختران وجود داشت، سیستم آموزشی وجود داشت، حجاب ضروری رعایت می شد، تمویلش را جهان به عهده می گیرد. کجای مشکل را باید شما حل کنید؟

آغا طالبی که حاضر نیست دخترش را به مکتب بفرستد، نباید مانع آموزش فرزندان هموطنان دیگر گردد.

ها! می ماند یک مشکل. رهبران طالبان در طول زمان برای صفوف خود تبلیغ کرده اند که در افغانستان نظام کفری حاکم است و در این نظام فحشا تروج یافته، مکاتب دخترانه و محل های کار زنانه مراکز فسق و فجور اند. اکنون برای همان مفتی هایی که چنین فتواها صادر کرده بودند، خیلی دشوار است فتوای خود را پس بگیرند. 

چقدر ذلیل اند آنهایی که به منظور دستیابی به اهداف پلید، منافقت می کنند، بر ضد علم بر می خیزند، بر تمدن می تازند و جامعه را به قهقرا سقوط می دهند. چنین جنایت بر ضد شاه امان الله صورت گرفت، بر ضد جمهوریت داوودخان انجام شد و برضد نظام دموکراتیک عملی گردید. این چهارمین بار است که این ملت از بلندی های مدنی به دامن وحشت و بربریت پرتاب می گردد. توجه کنید تمام این بلایا و افغان دشمنی ها از همان یک سمت هجوم آورده اند. بار اول از سوی انگلیس ها، و بعد ازان به صورت متداوم، از سوی مولود، خلف و میراث خوار آن – پاکستان. 

طالبان اگر واقعاً خود را افغان و فرزندان این سرزمین می دانند، باید هرچه زودتر خود را از تبعیت نظامیان پاکستان، این برده گان گوش به فرمان بریتانیا، آزاد ساخته، زن دشمنی و دانش دشمنی را کنار نهاده، با گشودن درهای مکاتب دخترانه بر آرزوهای پلید دشمنان دست رد زده قلب و روان هموطنان را از خود گردانند.

و ما علینا الا البلاغ!

۲۵ / ۰۵ / ۱۴۰۱

۱۶ / ۰۸ / ۲۰۲۲