تاملی بر  دیدگاه های «خدا مرده و یا اینکه سکوت…

نویسننده: مهرالدین مشید درامدی بر دو تجربه‌ی متفاوت از غیبت الهی اندیشه‌ی…

نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

«
»

اشتباه تاریخی و جبران ناپذیر شرکت سهامی وحدت ملی

دولت افغانستان با سیاست داخلی و خارجی منفعل ، مریض ، وابسته ، کنج دار و مقطعی خود در مقابل پاکستان با توجه به اشتباهات پی در پی خود در مقابل پاکستان یکبار دیگر یک اشتباه بزرگ تاریخی جبران ناپذیررا انجام داد که اصلآ اشتبا نیست بل یک نوع ظلم و ستم در مقابل منافع ملی افغانستان و ملت رنجدیده و تکه تکه افغان است، آن اینکه امضا تفاهمنامه امنیتی بین امنیت ملی افغانستان و دشمن دیرینه افغانستان (ای اس ای)پاکستان است.

امضای تفاهم نامه همکاری های امنیتی بین امنیت ملی افغانستان با سازمان استخبارات پاکستان یا (ای اس ای (اهداف ذیل را دنبال می کند .

  1. به خطر انداختن منافع ملی افغانستان و یک اقدام ضد امنیت داخلی و خلاف مصالح علیا کشور ، قانون اساسی و مصلحت عمومی
  2. تضیعف روحیه و انگیزه ملی نیروهای امنیتی افغان برای جنگ با شورشیان
  3. دست یافتن پاکستان به اطلاعات محرمانه و معلومات دست اول امنیتی در افغانستان و منطقه
  4. به خطر انداختن منافع ملی هندوستان در افغانستان و تشدید جنگ استخباراتی هندو پاکستان در افغانستان
  5. گرفتن بسته های میلیون دالری پاکستان از انگلیس و امریکا به بهانه کمک و تجهیز نیروهای امنیتی افغان
  6. فریب دادن افغانستان توسط پاکستان تحت نامی صلح با طالبان
  7. عدم توازن قوا بین هندوستان و پاکستان در سیاست خارجی مریض ، کنج دار ، منفعل و وابسته افغانستان و این اقدام شرکت سهامی وحدت ملی هندوستان را دشمن افغانستان می سازد چون منافع ملی هندوستان در خطر افتاد.

این نوع اقدامات شخصی ، سلیقه ای ، ناسنجیده و غیر عقلانی مهره ها و حلقات خاص وابسته و وفادار به منافع پاکستان کشور را عملآ وارد نبرد جدید و خونین استخبارات منطقه میسازد و قربانی هم افغانستان میدهد . این اشتبا بزرگ تاریخی مانند اشتباهات بزرگ تاریخی زمامداران و شا هان گذشته افغانستان جبران ناپذیر خواهد بود و افغانستان با این کار خود بهای بسیار سنگین خواهد پرداخت . پاکستان میداند چی کند این ما هستیم که نمی دانیم چی کنیم و چی می کنیم . عملآ این بیگانه پرستی ، خود بیگانگی ، ساده گی و خوشبینی بی مورد و بی جای ما و اعتماد بالای دشمن شصت وهشت ساله ما پاکستان چندین دهه است که از مردم وملت رنجیده ، غم دیده و پارچه پارچه ما قربانی می گیرد ولی افسوس به بزرگان به نام و بیگانه پرست ما که از تاریخ پند و عبرت نگرفتند و نمی  گیرند .

خوشحال آصفی