یا من نه دیدم، یا فرزندان یاسین خموش قدر‌ نه‌شناس…

محمدعثمان نجیب «زنده‌گی در زنده‌گی بی زنده‌گی، بازنده‌گی‌ست» ـ یاسین خموش خموش خالق…

واکاوی فرصت های از دست رفته و امکان رهایی افغانستان…

نویسنده : مهرالدین مشید از سایه‌ی ترور تا افق رهایی؛ بررسی…

مرگ‌اندیشی و مرگ‌آگاهی

اغاز زیستن در آینه‌ی فنا، بیداری در افق حقیقت مقدمه مرگ، یکی از…

آزادی، برابری، و برادری

تتبع و نگارش  میرعبدالواحد سادات   آزادی، برابری، و برادری آرمان تاریخی  پر تاثیر…

  افغانستان کشور واحد وتجزیه ناپذیراست

         ما یان گل یک باغ  وبری این گلشن  فا میل بزرگ…

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

جمعآوری کتابها و دستگیری جمعی زنان و دختران توسط عمال…

نوشته بصیر دهزاد در هفته گذشته رژیم اختناق ، ظالم  زن …

نمونه ی چند از سروده های خانم مفتوحه ایماق به…

 زیارتگاه مفتوحه ایماق در حضیره اندخوییان شهدای صالحین کابل - افغانستان آق …

 مکتب دینی فلسفی «من بیش از این نه  می‌دانم»، از…

فرستنده: محمدعثمان نجیب مکتب دینی–فلسفی «من بیش از این نمی‌دانم» با…

اگرعمل نداریم!

امین الله مفکر امینی     2025-21-07! تا کی سخــن رانیــــــم زوحدتی همه ابنـــــــای…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

رفقا نباید در دوئل های عشقی شرکت کنند!

Ferdinand Lassalle (1825-1864) آرام بختیاری فردیناند لاسال،- مرگ بدلیل یک دوئل عشقی. جوانمرگی…

اعلامیه بنیاد فرهنگی اوستا در باره سرکوب و اخراج جبری…

در ماه های اخیر برخوردهای خشن در برابر پناهجویان افغان…

غمنامه ی غمگنانه ی خونین من

غرب، حامی و مسئول این‌همه جنایات و خونریزی است! سلیمان کبیر…

فراخوان دهمین دوسالانه‌‌ی «داستان کوتاه نارنج» اوایل مردادماه منتشر می‌شود

 کوتاه نارنج» اوایل مردادماه  ۱۴۰۴ با رونمایی از کتاب باغ نارنج، پوستر و…

«
»

زلزله‌زدگان افغانستان به کمک فوری نیاز دارند!

سیامک بهاری

سه روز از فاجعه زلزله‌ای مهیب در هرات می‌گذرد. آمار تلفات همچنان رو به افزایش است. تاکنون بیش از ۲۴۰۰ نفر کشته و ‌هزاران نفر مجروح شده‌اند. هزاران خانه در ۲۰ روستای شهرستان زنده‌جان از توابع استان هرات، بکلی ویران شده است. یک فاجعه انسانی تمام عیار در سکوت خبری و بی مبالاتی مسئولان امارت اسلامی طالبان در حال وقوع است.

عملاً مدیریتی برای سازماندهی امدادهای فوری وجود ندارد. کمک‌های فوری به آسیب دیدگان در حد صفر است. هزاران نفر از مردم مصیبت دیده به حال خود رها شده‌اند. وسایل مکانیکی و تجهیزات آواربرداری در منطقه نیست. تیم‌های تخصصی جستجو برای نجات و بیرون کشیدن قربانیان از زیر آوار به منطقه نرفته است. مردم با ابتدایی‌ترین وسایل و اغلب با دست خالی عزیزان خود را از زیر خروارها آوار بیرون می‌کشند. 

تنها نمایندگی سازمان ملل در افغانستان چهار آمبولانس همراه با یک تیم پزشکی به محل فرستاده است. از تجهیزات پزشکی، وسایل اضطراری اولیه و تیم‌های پزشکی خبری نیست. وسیله‌ای برای انتقال مجروحین نیست. بیمارستان مرکزی هرات مملو از مجروحین است و جایی برای بستری کردن باقی ندارد. ذخیره دارویی در حال اتمام است.

علیرغم این مصائب، اما طالبان با بیرحمی و شقاوت، زنانی را که برای نجات جان‌شان از زلزله، از خانه بیرون ‌آمده بودند را، کتک‌کاری قرار کردند. گفته‌اند بدون محرم حق بیرون آمدن از خانه را ندارند. زنانی که برای امداد رسانی می‌خواستند به محل حادثه بروند، توقیف شده‌اند. حتی اجازه داده نشده تا به زنانی که از زیر آوار بیرون کشیده می‌شوند، لباس و کمک‌های اولیه توزیع شود. علیرغم تلاش مردم و ریش ‌سفیدان محلی، امکان برپایی حمام صحرایی برای زنانی که از زیر آوار بیرون کشیده شده‌اند داده نشده است. حتی شستشوی اجساد زنان نیز ممنوع است.

زلزله یک بلای طبیعی است، اما آسیب‌های آن قابل پیش‌گیری است. افغانستان روی سه گسل فعال زلزله قرار دارد. این زلزله پیش‌بینی شده بود و تأکید شده است که زلزله بزرگ دیگری به وقوع خواهد پیوست. اما زمان و محل دقیق ‌آن قابل پیش‌بینی نیست. 

مردم مصیبت‌دیده افغانستان درگیر بحرانهای انسانی پی‌درپی و تحت سرکوب وحشیانه یک حکومت هار تروریستی با فجایع بیشماری روبرو هستند. مسئول مستقیم همه این فجایع حکومت‌هایی هستند که جز چپاول و سرکوب ارمغان دیگری برای مردم نداشته‌اند!

 کارزار جمع‌آوری کمک به زلزله زدگان توسط خود مردم در داخل و خارج افغانستان به راه افتاده است. مردم افغانستان را نباید تنها گذاشت.