به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

مقاومت یا قیام آزاد یبخش ملی ؟

     نوشته ی : اسماعیل فروغی

     اینکه طالبان یک گروه تندروِدینی ، تمامیت خواه، ضد مدنیت، لجوج و جاهل استند درین شکی وجود ندارد ؛

     اینکه آنان توانایی حکومتداری وتعامل با جهان مدرن امروزی را نداشته ، قیام عمومی علیه آنان یک ضرورت حیاتی برای افغانستان است ، هم روشن وآشکاراست ؛ اما اینکه این قیام ورستاخیزملی، توسط کدام تشکل سیاسی – رزمی و با خِرَد وهوش چه کسی، رهبری وقیادت شود، هنوزروشن نشده است.

     افغانستان حالا قبل ازهمه به یک قاید و رهبرمدبرملی وبه یک جبهه ی متحد آزادیبخش یکپارچه نیازمند است – جبهه ایکه نه بربنیاد تفکردینی- جهادی ـ قومی؛ بلکه بربنیادعقلانیت ،عدالت ، تساوی حقوق تمام اقوام واحترام به انسان استوار باشد . طالبانیزم وجهادیزم ازیک ریشه آب می خورند وهرنوع مقاومتی که بنیاد دین گرایانه داشته و برنامه ی روشن راهبردی برای نجات افغانستان ازجنگ ، فقرو بیعدالتی نداشته باشد ، کوششی است بیهوده و” آب درهاون کوبیدن “

     به باورمن، خورشید آزادی ورهایی افغانستان ازچنگال تروریزم طالبی واستبداد دینی ،هرگزازبستر قومی ، گروهی ، جهادی برنمی تابد . نباید قیام و رستاخیزملی دربرابر تروریزم طالبی وحامیان پاکستانی شان را باردیگردرگرواندیشه های کهنه ومحافظه کارانه ی گروهی- جهادی به گونه ی دیگر گذاشت.

     اگر نجات افغانستان ازچنگ خونین تروریزم طالبانی وتجاوزآشکارپاکستان مطرح است ، باید شعارمقاومت را به شعاربزرگ قیام آزادیبخش ملی ارتقا بخشید وبه اینوسیله فریاد رسای تمام مردم شد . باید با نیت صادقانه دورازاندیشه های تنگِ دینی ، سمتی وقومی ؛ شجاعانه وبی ترس برای آزادی ، تقسیم عادلانه ی قدرت ورفاه وترقیِ تمام مردم افغانستان بطورمساویانه رزمید و برای دستیابی به این اهداف بزرگ ، لحظه ای هم درنگ نکرد .

   حکومت طالبان که متشکل ازبنیادگراترین ملاهای تربیت یافته درپاکستان است ، سیلی محکمی است بروی مردم افغانستان و بروی فرهنگ متعالیِ ما که جامعه ی بشری به آن به دیده ی قدر می بیند . 

   طالبان نه به اسلام ، نه به آزادی وعزت هیچیک ازاقوام شریف کشور، زره ای پابندی و تعهد ندارند. تنها تعهد آنان ذلیل ترکردن مردم ووابسته گی بیشتربه پاکستان است وبس. 

      درچنین وضعیت ناگوار ، برای نجات مملکت ونجات عزت مردم افغانستان از چنگال پنجابی ها و نوکران دست نشانده ی شان تنها یک راه میتواند وجود داشته باشد و آن قیام آزادیبخش ملی تمام مردم افغانستان است. پنجابی های متجاوزوطالبان تندروــ این دیوهای مست را فقط با قوه ی قهریه ی تمام مردم افغانستان ـ شامل پشتون ، تاجیک ، هزاره ، ازبیک و دیگران … میتوان به خاستگاه اصلی شان – پاکستان فرستاد.

    فقط با قیام آزادیبخش ملی میتوان طالبان را ازقدرت دور کرد. 

 ” مشکل است اما ازین بن بست باید بگذریم ــ از میان دیوهای مست باید بگذریم ”