شماری از وجوهات مشترک من و مقامات ارشد امنیتی دولت جمهوری اسلامی افغانستان
عبدالله رسولی – کابل، ۳ قوس/آذر
روز شنبه اول قوس، بيش از ۲۵ فير راکت به نقاط مختلف مسکونی شهر کابل اصابت نمود که بر اثر آن بيش از چهل شهروند مظلوم ملکی شهيد و زخمی شدند. عصر همان روز مقامات سکتور امنيتی نشست اضطراری تشکيل نمودند و کمافی‌السابق بعد از وقوع اين حادثۀ دلخراش؛ “چهارزانو نشستند” و به بررسی جدی حملات و راکت‌پراکنی‌ها تأکيد ورزيدند.
دو روز بعد از حادثه، با مرور گزارش جلسۀ امنيتی نامبرده در سايت شورای امنيت ملی کشور، پی بردم که من و اعضای خانواده‌ام در خصوص مسايل امنيتی، وجوهات مشترکی با مقامات سکتور امنيتی داريم. در حال برخی از آن وجوهات مشترک‌مان را در حدود مقايسه با فيصله‌های نشست فوق‌الذکر مقامات سکتور امنيتی نوشتم و خواستم با عزيزان شريک شود:
۱. من و مقامات ارشد خانواده‌ام (فرزندانم و همسرم)، در نشست‌های مشورتی پریروز و دیروز و امروز و هر روز و هر شب‌مان، نگرانی‌های خویش را در پیوند به نا امنی‌های کشور ابراز می‌داریم و مشوره می‌کنیم که، کاش عاملین قضیه‌های انتحار، انفجار، ترور، تزویر، راکت‌پراکنی‌ها و توطئه‌پراکنی‌ها به‌سزای اعمال‌شان برسند.
مقامات ارشد سکتور امنیتی کشور نیز در نشست دو روز قبل‌شان به بررسی جدی حملات راکتی شهر کابل تاکید ورزیده و فیصله نمودند تا عاملین این قضیه به سزای اعمال‌شان برسند.
۲. من و کودکان قد و نیم‌قدم که بعد از آماج قرار گرفتن آموزشگاهها و دانشگاه‌ها و زایشگاه‌ها؛ با تمامی ترس و اضطراب، کَند و گریز؛ مکتب و کورس می‌روند، در نشست پریروز و دیروز و امروز و هر روزمان، پیرامون وضعیت خراب امنیتی کشور و هرآن نگرانی از تهاجم ترورستان بر مکاتب و آموزشگاهها بحث می‌کنیم و تأمین امنیت و ثبات کشور، آرمان و رویای لحظه‌های زنده‌گی‌مان شده است، چنانچه در همین یک‌ماه گذشته به نسبت نا امنی شاهراه‌ها، از اشتراک در چندین محفل بزرگ و کوچک خوشیِ نزدیکترین اعضای خانواده در تخار و کندز محروم شدیم.
مقامات ارشد سکتور امنیتی کشور نیز در نشست پریروزشان روی وضعیت عمومی امنیتی کشور و تأمین امنیت شاهراه‌ها بحث و تبادل نظر نمودند.
۳. مقامات فوقِ سکتور امنیتی در نشست پریروزشان بیان داشتند که بعد از پایان بررسی‌ها به کسانی که در جریان وظیفه غفلت ورزیده باشند “نیز” جزا داده خواهد شد.
محور بحث‌های پریروز و دیروز و امروز و همیشگی مقامات خانواده‌گی ما نیز “اصل مجازات و مکافات” در سطوح مختلف مامورین و منسوبین نهادهای ملکی و نظامی دولت و حکومت است، تا پاداشی باشد برای تنبیه عمل‌کردهای نامیمون‌شان و یا هم تشویقی باشد از جسارت و احساس مردم دوستی و وطن‌پرستی‌شان و تأکید و جدیتی باشد برای تأمین عدالت، تحکیم حاکمیت قانون و حکومت‌داری خوب.
۴. آرزوهای دیرینه‌ی من و اهل عایله‌مان است که قانون اساسی افغانستان که به قول قانون‌گذاران، یکی از قوانین خوب در منطقه است و دیگر قوانین، لوایح و طرزالعمل‌های مربوطه‌ی نهادهای مختلف حکومتی و دولتی، به‌ویژه مقررات و طرزالعمل‌های سکتور امنیتی که پاسداران قانون تلقی می‌گردند، جداً تعقیب و جهت اجرایی شدن این لوایح و مقررات، طرح‌های عملی در نظر گرفته شود.
در نشست پریروز مسئولین ارشد امنیتی کشور نیز برای ادارات ولایتی طرزالعمل‌های مطرح گردیده و در نشست یاد شده است که تعقیب و عملی نمودن آن باعث ایجاد امنیت و اطمینان روانی مردم شده و مانع تبلیغات منفی دشمن می‌گردد.
۵. مقامات ارشد خانواده‌گی ما (دختران صنف پنجم، ششم، یازدهم و مقطع لسانس من، به‌شمول مادر و برادران‌شان)، برای محار خطرات انتحار، انفجار، ماین چسپکی و کنار جاده، ترور و راکت‌پراکنی‌های که آماج اصلی‌شان کودکان، مردم عام و هردم‌شهید ما استند، به‌خصوص از دیروز که راکت‌های کور تعداد زیادی از مردم عام و بی‌گناه را شهید و زخمی ساخت؛ و برای مصئونیت از دست‌بُرد به مبایل و جیب و جان‌شان؛ و هم‌چنان تشریف‌آوری بی‌وقت زمستان و سردی‌های شدید توام با موج دوم کرونا؛ تصمیم جدی اتخاذ نمودیم که منبعد تا نیاز مبرم نباشد، اعضای خانواده از خانه بیرون نشوند.
مقامات ارشد ارگان‌های امنیتی نیز در نشست فوق‌العاده‌ی پریروزشان، برای آمادگی‌های لازم نیروهای امنیتی و دفاعی کشور در فصل زمستان هماهنگی نمودند.
تا فراموشم نشده یادآور شوم که بقای‌تان به کرسی‌ها مبارک باشد وزرای محترم سکتورهای امنیتی کشور. ملت هردم‌شهید باید مِنّت‌دار نماینده”گای/گان” با احساس و با درایت خویش باشند که بر مبنای اصل شایسته‌سالاری با اکثریت آراء؛ نخبه‌گان عرصه‌ی نظامی را که در امتداد چند سال اخیر شایسته‌گی خویش را در قبال حفظ جان و مال شهروندان به اثبات رسانیده‌اند، در وزارت‌های سکتور امنیتی برگزیدند!
به‌قول شیدای بزرگ، وکیل پارلمان دور ۱۲ ظاهرشاهی: ملت از فقر بمیرد تو جرنگانه بِزن!
