چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

«
»

امریکا ، خواهان رساندن افغانستان به اوج بحران است 

   نوشته ی : فروغی

        با گذشت هر روز ، از اثرنابخردی رهبران خودخواه ، تنظیم گرا و قوم پرست  ، ازاثرخشونت افزایی طالبان افراطی و ازاثر توطئه های استخبارات بیرونی ــ بخصوص استخبارات امریکا و پاکستان ، کشور ما به نقطه ی اوج بحران نزدیک تر می شود .    

        حقایق نشان می دهد که همین اکنون کشور در بدترین وضعیت قرار گرفته است . بحران اعتماد ، بحران مدیریت و دولتداری ، بحران فاجعه بار در نظام امنیتی و سیاست حمایت از فاسد ترین فاسدان ، افغانستان را به گفته ی دونالد ترامپ رییس جمهورامریکا ، در وضعیت مسخره ای قرار داده است ــ وضعیتی که نه تمدید دوران کاررییس جمهوردرآن تغیر خواهد آورد ، نه پایان کارِ وی .

       درچنین وضعیت آشفته و نا بسامان ، امریکاییان به ماهی گرفتن های خویش از دریای گل آلود ادامه داده ، میخواهند از طریق زلمی خلیلزاد نماینده ی خاص افغان تبار شان ، رندانه و ناجوانمردانه تمام مسوولیت جنگ و ویرانی چهل ساله و مسوولیت کل بحران را به دوش فقط افغان ها بگذارند .

       آنان با براه انداختن خیمه شب بازی مذاکرات صلح ، به یاری طالبان و حکومت کابل ( که هردو ایادی شان استند ) ، تلاش دارند تا کش و قوس های تصنعی در روند مذاکرات صلح ایجاد نموده ، با ملامت کردن افغانها ، آبروی اندکی برای خود کمایی نمایند .

      آنان که از زمان جهاد جوهر تفاهم بین الافغانی را آگاهانه نابود کرده اند ، مزورانه از مذاکرات و صلح بین الافغانی تحت مالکیت افغانها صحبت می نما یند – مالکیتی که نه در گذشته وجود داشته و نه اکنون وجود عینی دارد .

         ناظران اوضاع افغانستان به این باور اند که نه طالبان ، نه حکومت کابل و نه امریکاییان خواهان ختم جنگ و ختم بحران در افغانستان استند . همه ی آنان از ادامه ی جنگ وبحران بیشتر سود می برند تا از ختم جنگ و بحران . ختم جنگ تنها با اراده ی محکم و مبارزه ی قاطع و متحدانه ی تمام افغانها دربرابرافراطیت اسلامی و در برابر فساد و بیعدالتی ، متصور و ممکن خواهد بود و بس . باید مردم بیدار شوند .

         باید تمام مردم – بخصوص جوانان کشور ، اجتماعات و نهاد های مدنی ، احزاب و گروههای ملی و دیموکراتیک ، قوای مسلح ما که بار گران جنگ را به دوش می کشند ، همه باهم برای برون رفتن از بحران بیندیشند و تلاش نمایند .

         باید شخصیت های ملی و اثرگذار در داخل و خارج کشور ، ابتکار عمل را بدست گرفته ، دست در دست هم راه های معقول و عملی ختم جنگ و برون رفتن از بحران و کم ازکم اصلاح ماهوی نظام را بیابند و به همت مردم خسته از جنگ ، آن را در عمل پیاده نمایند . 

      تا چنین نشود همین آش خواهد بود و همین کاسه .