زبان آریایی یا آریویی چی شد؟

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ——————————— زبان بازتاب خرد آدمی است و انسان…

تعامل 

نور محمد غفوری از چندی به اینطرف در مکالمات و نوشتار…

جمال غمبار

آقای "جمال غمبار"، (به کُردی: جەمال غەمبار) شاعر و نویسنده‌ی…

چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

«
»

دښمن د دولت په زړه کې؛ خطرناک تور چې بايد پلټنه يې وشي

په داسې حال کې چې څه موده وړاندې د ملي شورا امنيتي چارواکو د مشرانو جرګې مشر ته ويلي، چې د يادې جرګې د يو شمېر وکيلانو ساتونکي له چرس او چلم سره يوځاى د ملي شورا ودانۍ انګړ ته رادننه کېږي چې په دې کار سره د پارلمان امنيت له ګواښ سره مخ کوي؛اوس د ولسي جرګې استازي وايې چې د دې جرګې د دارالانشا له لوري ورته خبر ورکړل شوی چې کوم وکيل يا سناتور قصد لري چې د پارلمان ودانۍ ته ځانمرګي دننه کړي. په ورته مهال مشرانو جرګې هم يادې موضوع ته غبرګون ښودلی او وايې چې کشفي او امنيتي ادارې بايد معلومه کړي چې د دوی کوم مامور له وسله والو مخالفينو سره لاس لري.

د مشرانو جرګې مشر  فضل الهادي مسلميار وايې: مونږ ته چې کوم مکتوب راغلی په هغه کې نه سناتور معرفي شوی، نه هم د کوم وکيل نوم اخيستل شوی، بلکې يوازې دوه مامورين ياد شوي چې له وسله والو سره ټليفوني اړيکي لري او زمونږ له خوا هم حکومتي ارګانونو ته لارښوونه شوې چې خپلې پلټنې وکړي. د يادې جرګې نور سناتوران هم وايې کومو کسانو چې دا ډول څرګندونې کړي بايد د خپلو ادعاوو د ثابتولو لپاره دغه کسان مشخص کړي.

که څه هم له وړاندې څخه له وسله والو مخالفينو سره د حکومتي چارواکو او د ملي شورا د ځينو غړو د لاس لرلو خبرونه ورکول شوي دي، خو دا لومړی ځل دی چې پخپله ملي شورا په خپل منځ کې د دښمن د نفوذي اشخاصو د شتون خبره کوي. اوس چې وکيلان وايې چې د دې جرګې د دارالانشا له لوري ورته خبر ورکړل شوی چې کوم وکيل يا سناتور قصد لري چې د پارلمان ودانۍ ته ځانمرګي دننه کړي، لومړی خو بايد د حکومت کشفي او امنيتي ياده مساله بابيزه ونه ګڼي او ژر تر ژره په دې برخه کې څېړنې وکړي.

دويم دا چې امنيتي او کشفي ادارې بايد پر ملي شورا له اوسني تور وړاندې، د ملي شورا پر غړو پخواني تورونه هم وڅيړي او معلوم کړي چې د دولت په زړه کې کوم پټ دښمن شتون لري چې د کابل په څلور دروازو کې او ځای ځای په ښار کې د امنيتي چک پواينټونو سره سره بيا هم وسله وال مخالفين د دوی په مرسته په ډيرې اسانۍ هدف په نښه کوي.

د کابل په ښار او يا په ټوله کې په مهمو دولتي بنسټونو باندې د وسله والو مخالفينو تيرو ترسره کړيو خونړي بريدونو ته په کتو داسې ښکاري چې حتماً د دولت په زړه کې څوک شته چې له دښمن سره لاس لري او هغوی ته ټرکالي اهدافو رسوي. ځکه که يوازې په کابل کې تيرو خونړيو بريدونو ته ګورو، نو پوښتنه پيدا کيږي چې د کابل په څلورو دروازو او د ښار په منځ کې ځای پر ځای چک پواينټونو سره سره بيا هم يو ځانمرګی څنګه توانيږي چې د ښار په منځ کې دولتي تاسيسات په نښه کوي او په خپلو بريدونو کې کاميابيږي؟

ځواب همدا راوځي چې د دولت مخالف وسله وال د دولت له منځ نه رهنمايې کيږي او يا د دولتي چارواکو په تورو ښيښه لرونکو موټرو کې د ښار منځ ته داخليږي. که همدا د دتورو ښيښو لرونکي دولتي چارواکي په ځانګړې توګه همدا د ملي شورا ځينې وکيلان چې په ښار کې نه تلاشۍ ورکوي او نه هم کوم چک پواينټ کې ودريږي، له دښمن سره لاس ونه لري او هغوی د ښار منځ ته په خپلو موټرو کې را انتقال نه کړي؛ نو وسله وال خو څه وزرې نه لري چې د هوا له لارې په ښار نازل شي. که وزرې هم ولري او هوا له لارې راشي نو بيا څنګه امکان لري چې يو نابلده وسله وال مهمې دولتي ودانۍ شعبه په شعبه پيژني او په کې دې خپل هدف په نښه کړي؟

فلهذا د ملي شورا پر وکيلانو او سناتورانو مخکنيو او اوسنيو تورونو ته په کتو د حکومت کشفي او امنيتې ارګانونه بايد په سمه توګه خپل رسالت سر ته ورسوي او د هيڅ وکيل يا سناتور او يا بل دولتي چارواکي له اخطارونو او ګواښونو ونه ډار شي او معلومه کړي چې څوک دی د ولس دښمن چې له امله يې دښمن په اسانۍ د ښار په منځ کې هم خلک په نښه کوي. اوس بايد کشفي ارګانونه د ملي شورا د غړو په منځ کې خپلې جدې پلټنې ترسره کړي او حکومت دې قاطع  امر وکړي چې له دې وروسته دې دهيڅ وکيل او يا بل چارواکي هيڅ موټر هم پرته له تلاشۍ نه تيريږي. که داسې ونه شي او يو ځل بيا دا مساله بابيزه وګڼل شي نو پرته له شکه چې دښمن به لا هم زړور شي او لا ډير به د دولتي تاسيساتو او عامو افغانانو په نښه کولو ته چمتو شي.

لیکنه : خوشحال آصفي