سوگ دلبندم دوکتور لیدا نزهت
دل تنگ خنده هات شدم در کجای تو
افسرده ای نگاه ات شدم هر کجای تو
رحمی نکرد خاک سیه برمن ای عزیز
هرآن به گوش میرسد م، خوش صدای تو
اسفند نازنین حواسش دیگر شده
چشم انتظار گشته و، لیکن نیایی تو
رفتم به سوی سبزه که از خاک سرکشید
جویا شد م زپیکر پاک و،رسای تو
مادر غمین خسته و ناچار زند ه گی
بر سرنمود چادر غم، در عزای تو
عمران نگفت مادرو،روح اش فسرده شد
آرام به خواب رفته ای، داند نیایی تو
جیحون زسیل اشک نمود رخنه قلب من
بیدار شوعزیز پدر،بی بهایی تو
رفتی به آزمون تخصص، چه آرزو!
وا، حسرتا که مرگ رسید از قفای تو
آصفه صبا مزار شریف….
