شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

امیدواری به شروع بیداری مردم  

 نوشته ی : فروغی

   امروزچهارم اکتوبر سال 2016 کابل شاهد تظاهرات اعتراضی گسترده ی جوانان بود ــ جوانانی که از ادامه ی جنگ و ناامنی ، فساد و بیعدالتی و بی قانونی در شهر و کشورشان به ستوه آمده ، خواهان تغیر و دگرگونی هستند . تغیری از بنیاد و تغیری به نفع مردم و برای مردم .

   تظاهرات آنقدر با شور و هیجان براه افتاده بود که دلم میخواهد کم کم به یک نیروی جوان و بالنده ی خواهان تغیر که تازه در کشور ما درحال ظهوراست ، امیدوار و حتا باورمند شوم .

  آنان بدون شک حق دارند دربرابر رژیمی که فساد ، فرقه گرایی و تعصب را ترویج نموده ، باوجود دریافت میلیاردها دالر کمک جهانی ، توان تأمین امنیت مردم و کشور را نداشته باشد ؛ بپا بخیزند و خواهان سرنگونی آن شوند .

  آنان حق دارند فریاد برآورند که افغانستان : آری ؛ اما ناامنی ، فساد و فرقه گرایی : نه .

  آنان حق دارند با براه انداختن یک انقلاب بزرگ و پرشور مردمی ، رهبران فاسد و بی کفایت حکومت را به دادگاه کشانیده ، فساد و بیعدالتی را در تمام نهادهای دولتی ریشه کن سازند و با پی ریزی سیاستهای مردمی ، وحدت و یکپارچه گی اقوام و گروههای مختلف مردم را تآمین نمایند .

  واقعیت اینست که نتیجه و ثمره ی پانزده سال دخالت غرب درافغانستان با مصرف حدود 130 میلیارد دالر ، فقط ایجاد و پایه گزاری یک رژیم بی خاصیت جهادی ــ مافیایی است که کاملآ غاصب و فاسد است و فاقد دیدگاه و استراتژی ملی و وطنی . رژیمی که از بنیاد دست نشانده است و تابع سیاستهای کلان سودجویانه ی حامیانش . رژیمی که بدلیل نفوذ زورمندان و فاسدان جهادی ــ مافیایی ، مردم درآن کوچکترین نقشی نداشته ، قادر به تطبیق حاکمیت و قانون درکشور نیست .

  و بالاخره رژیمی که بجای مبارزه دربرابر فساد و بیعدالتی ، اشرافیت مافیایی را گسترش داده ، فساد و بیعدالتی و بی قانونی را بیشتر ترویج مینماید .

  صداهای ما باید به فریاد مبدل شود ــ فریادی که کاخهای فاسدان و غاصبان را فرو بریزاند و به ناامنی ، بیعدالتی ، بی اتفاقی و بی قانونی در کشور نقطه ی پایان بگذارد .

  برای دست یافتن به این آرزوی بزرگ و مقدس همه باهم  ــ اگرنویسنده ، شاعر و فرهنگی هستیم یا کسبه کار ،  دانش آموز و آموزگار و یا برزگر و کاریگر  ؛ دستها یمان را بهم گره بزنیم  . همدل و همصدا شویم  و متفق و یکصدا برای براندازی حکومت مافیایی کوشش و تلاش نماییم .

  آنچه زیاد مهم است اینست که این صداهای پرطنین که بزودی به فریادهای جمعی پرشور مبدل خواهد شد ، نباید رنگ گروهی و قومی بخود گرفته ، کسی یا کسانی از آن بهره جویی سیاسی نمایند .

  پیروزی در بیداری مردم و همدلی و همصدایی ماست .