شوخ طبعی 

رسول پویان  خنده داروی طبع غمگین است  شـادخواری طبیب دیرین است  خنده روباش…

جنگی که بجای فروریزی دستگاه تروریست پرور، دندان های آن…

نویسنده: مهرالدین مشید جنگی که امید ها برای نابودی بزرگ ترین…

به یاد مادر

مادر به خوی عادت طفلانه ام هنوز از بهر تو سرخوش…

توهم پولی، دستمزد، تورم ـــ برشی از کتاب: «درس‌گفتارهای کاپیتال»

دانش و امید، شمارهٔ ۲۹، اردیبهشت ۱۴۰۴ ــ  اوایل سال ۱۴۰۳،…

     انزوای نمایشی، همکاری پنهانی: از انکار علنی تا توافق پشت…

نویسنده: مهرالدین مشید انزوای دیپلوماتیک تا معامله در سایه: روایت دوگانه…

یوغلط خبر د جنجال منبع

نور محمد غفوری په دې ورځو کې د مغرضو او دروغجنو…

و.ای. لنین- وحدت فلسفه و سیاست

ترجمه. رحیم کاکایی اوگورودنیکوف ولادیمیر پتروویچ، دکتر علوم فلسفه، پروفسور، رئیس کرسی…

ناله یی میهن

رخت سفر ببستم و سوی وطن شدم در آرزوی دیدن مهد کهن…

از شمس النهار ، بنیاد گزاری مطبوعات مدرن

1میرعبدالواحد سادات ترقیات عالم روبه بالاست  ما از بالا به پایین می…

روز جهانی مطبوعات و روزگار آشفته و نابسامان روزنامه‌نگاری در…

نویسنده: مهرالدین مشید هرچند روز جهانی مطبوعات (۳ می) فرصتی است…

ریشه‌یابی پیدایش سادات، خواجه، آقا و بار بی‌معنای مذهبی دادن به…

محمدعثمان نجیب بخش نخست:  مراد من این‌ است تا بدانیم، چرا مردمان…

مارکوزه؛- فیلسوف التقاطی جنبش دانشجویی

Herbert Marcuse (1898-1879) آرام بختیاری نیاز  فیلسوف "چپ نو" به فرویدیسم. مارکوزه (1979-1898.م)،…

مسئولیت اخلاقی رسانه ئی  در دفاع مشترک از روشنگری ،…

نوشته  از: بصیر دهزاد   قسمت دوم  ادامه قسمت اول   نباید یک اصل عمده…

مسئولیت اخلاقی رسانه ئی  در دفاع مشترک از روشنگری ،…

نوشته  از: بصیر دهزاد   قسمت اول   انگیزه این مقاله  تداوم بحث های…

وحدت ملی یگانه ضامن بقای کشور است

اگر از چهار راهی ها گذر کنی مزدور کار ،…

تقسیم جهان 

رسول پویان  زمیـن در بین غـولان جهـان تقسیم می گردد  تـوگـویـی از…

یووالی د بریا کيلي، د نن ورځې اړتیا

ليکنه: حميدالله بسيا په تاریخ کې ډېرې داسې شېبې شته چې ملتونه…

نقش و جایگاۀ اصلی دین در جهان معاصر

نویسنده: مهرالدین مشید فشرده عصر حاضر، که با بحران‌های هویتی، اخلاقی، زیست‌محیطی…

 ماکار گرو نیروی توانای جها نیم 

             به استقبال روز بین المللی کارگر  انسان بخاطر زنده ماندن خود…

پیام تبریک به مناسبت اول ماه مه، روز همبستگی کارگران…

درود بر تلاشگران خستگی ناپذیر زندگی،   اول ماه مه، روز گرامیداشت…

«
»

کانسرت خانم آریانا سعید و صف بندی علمای مفت خور !

کمباور کابلی

شنیده شد، خانم آریانا سعید آواز خوان سرشناش و دلیر درنظر دارد، برای هموطنان درکابل ، یک کانسرت برگذار کند.

مولوی فیضانی،رئیس شورای علمای دولت اشرف غنی و ا زخورندگان  خونسرد آخور امریکا، میگوید« به هیچ وجه نمیتواند ، آریانا، کانسرت برگذارکند، کنسرت ( موسیقی) شرعا ، حرام است، ما جلوش را می گیریم…»
++++
اولا خانم آریانا یا هر هنرمند دیگری می تواند در پایتخت کشور خویش، یا هرگوشهءدیگر میهن ، کنسرت و محفل ساز و سرود  برگذار کند؛ اگر منتظر بماند که جنگ و انفجار و انتحار همسنگران مولوی صاحب فیضانی، پایان یابد، بایستی چهل سال دیگر صبرکند .
دوما، این « شریعت » مخالف هنر های زیبا از چه وقت ، مانندسمارق از زمین سرزد؟  دقیقا از زمان تدوین قانون اساسی جدید!
قانون اساسی جدید که افغانستان را« جمهوری اسلامی» اعلام داشت، چه وقت ساخته شد؟، درست پس از اشغال وطن بوسیله امریکا،  پس از تار ومار شدن دولت طالبان.آیا شیخ آصف و رسول سیاف که ساعتها، مسابقهء سخنرانی ، نهاده بودند ، دروقت به اصطلاح رای گیری برای تایید نام جدید افغانستان وسائر مواد اسلامی قانون اساسی جدید ، ، حرف و خواستهء خویشتن را بیان میکردند یا نیت و توطئهء دوکشورهمسایه را؟

 دقیقا به نیابت از جمهوری های اسلامی ایران و پاکستان، نعره میزدند!

بهر صورت، قانون اساسی جدید وحضور حاکمانی اپورچونیست مثل کرزی و غنی که نخستین ، همسر خود را از انظارمخفی داشت و دومی برسر خانم مسیحی خود، روسری و شال افگند؛امروز کار مملکت را به جای کشانده که در چار گوشهء این خطه، مدرسه های خصوصی مذهبی با نصاب تعلیمی مرموز و مبهم ساخته شده است، درسخانه های که تقلید ازمدارس دیوبندی هند و نسخه بدلی از مدارس مذهبی پاکستان در روزگار فرمانروایی  ضیاء الحق است.
 شاگردان این مدرسه ها ، بخصوص دختران، موسیقی را ودیدن تلویزیون را حرام میدانند. دختران این مدارس بر اساس نگرش و آموزش استادان خویش، تجلیل سال نو، بزرگداشت روز مادرو روز معلم را نیز ناروا میدانند.اینان که با پوششی شبیه یک خیمه ، رفت وآمد می کنند، حتا کارکردن خانم هارا حرام میدانند!
بر طبق اسناد،جهان بینی مبارزاتی  طالبان، و همطرازان آنان چون چون لشکر طیبه،لشکر صحابه، لشکر جنگهوی ،از همین آموزه ها ، آب میخورد.
اما در افغانستان، اگر دوره ظاهر شاه را ملاک اعتبار بدانیم، درین دوره هم طرز لباس پوشیدن زنان ، مشخص و معلوم است، هم وضع موسیقی و کانسرت، مشخص است، هم نصاب تعلیماتی مکاتب، مشخص و قابل رویت است!

چرا به جای برگشت به دوران ظاهر شاه، مثلا  زنان مجری محافل فرهنگی  مان از نطاقان تلویزیون جمهوری اسلامی ایران تقلید و تاسی میورزند، یا  مدارس غیر رسمی افغانستان، نصاب تعلیمی پاکستانی هارا، بکار می گیرد؟
البته دلائل متعدد دارد که شاید دلیل بارزترش ، آدم های بی اختیار و روز گذرانی اندکه خود را« رییس جمهور» و اخیرا، « رییس اجرائیه» می نامند  و  ترس شان از مردم به حدی است که برای
 شرکت در یک محفل علمی در دانشگاه دولتی، از هلیکوپتر استفاده میفرمایند….