شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

پس از ویتنام دومین شکست امریکا در اسیا

وقتی از جنگ و امریکا نام برده شود عمر بیش از ۲۰۰ سال ان کشور در ذهن تداعی میکند که چگونه از ۲۴۲ سال عمرش ۲۲۰ ان در جنگ سپری شده است .

جنگ و تجاوز بر افغانستان در  آغاز قرن ۲۱ زیر بهانه ۱۱ سپتمبر پیوند به خصلت جنگی امریکا خورده اهداف دور و نزدیک ان ارتباط به همان بهانه میگیرد ، شرق میانه را پایمال تروریسم نمود ، عراق را به خاک وخون کشید و در افغانستان ۲۰ سال به جنگ پرداخت .

بعد از حادثه ۱۱ سپتمبر علاوه بر تجاوز مستقیم‌ و جنگ بیش از ۲۴۰ هزار نظامی امریکا در ۱۷۲ کشور جهان جای به جای شده ۳۷۸۱۳ نظامی خاص ان مصروف ماموریت های مخفی در نقاط مختلف جهان گردید . کاندولیزا رایس مشاورامنیتی قصر سفید بی جهت ان حادثه رافرصت بزرگ برای کشورش تعریف نکرده بود .

اما در افغانستان  :

شکست امریکا در روز خروج ان از افغانستان رقم نمیخورد ، این شکست از زمانی آغاز گردید که ان کشور حاضر شد در دوحه با طالبان به مذاکره بنشیند  و در نتیجه موافقتنامه ای را بنام‌” موافقتنامه دوحه ” امضاء کند و ثبت ملل متحد نماید .

نظامی ها و برخی تحلیلگران‌امریکا در استانه یکسالگی خروج امریکا از افغانستان انرا بدترین موافقتنامه خواندند که خود نمایانگر ناکامی ایشان می باشد .

جنگ طالبان در مقابل امریکا ‌جنگ جبهوی نبود که ان کشور به یکبارگی در جبهات شکست بر میداشت . در جنگهای فرسایشی  و طولانی جانب مقابل با حفظ حالت جنگی برای پوشاندن ناکامی ، به مذاکرات آغاز میکند  وبا رسیدن به برخی توافقات دوجانبه حاضر به ختم جنگ شده جا برای جانب مقابل خالی مینماید .این نوع سکست برای امریکا در ویتنام رخ داد ، امریکا برای خروج از ویتنام مذاکرات پاریس را آغاز کرد و بر طبق یک توافق ویتنام را ترک گفت ، نتیجه ان‌ازادی ووحدت دو ویتنام گردید .

اتحاد شوروی در افغانستان با عین تعامل داخل اقدامات شده مذاکرات ژنیو را آغاز کرد و با یک توافقنامه باحامی خارجی مجاهدین حاضر‌به ترک افغانستان گردید .

اشاغلگران  با چنین پروسیجر ها وانمود میسازند که شکست نخورده اند ولی حاضراند   کشور تحت اشغال را ترک‌ گویند .

امریکا افغانستان را در ۲۵ اگست سال ۲۰۲۱ با قبول یک افتضاح جهانی ترک کرد اما از خود چه به جا گذاشت ؟

امور تعلیم و تربیه و تحصیلات عالی و صحت عامه طی ۲۰ سال نسبت به گذشته ها انکشاف کرد اما از کیفیت لازم برخوردار نبود ، شبکه های مختلف نشراتی صوتی ، تصویری و نوشتاری ایجاد شد که عمدتآ در خدمت حقانیت سازی اشغال بودند و با رفتن انها نسبت قطع پول یکی پی دیگر سقوط نمودند ، بیس از ۱۰۰ حزب ایجاد شد ، سفارت خانه های هر کشور برای شان زیر نام‌جامعه مدنی مبلغین و مدافعین تاسیس کردند ، درین راه هم مصارف زیاد نمودند ولی با‌قطع پرداختها گویی همه اب شدند و زیر زمین رفتند.

باقی از لحاظ مادی و معنوی کشور در منجلاب مفاسدی گیر انداخته شد که تلافی ان یک نسل را در بر خواهد گرفت .

انچه امریکا بدست اورد از دیدگاه داخل افغانستان و منطقه ارزش ان همه مصارف و لشکر کشی را نداشت ، امریکا دیگر ان کشور صاحب عظمت و طلسم‌شکست نا پذیری نیست ، ماهیت دموکراسی و اصلیت حقوق بشر ان برای افغانها و جهان افتابی و رسوا گردید . امحای تروریسم صرف به حالت شعار باقی ماند ه بر خلاف به اثر فجایع امریکا زمینه رشد و عرصه بیشتر مانور پیدا کرد . عدم صداقت ان در مبارزه با تروریسم بیشتر از هر زمان دیگر نمایان گردیده معلوم شد که امریکا به این سلاح بخصوص در ممالک اسلامی اشد نیاز دارد که حالا پلان ارایش جدید و تجدید سازماندهی ترکیبی شبکه های مختلف انرا برای شرق میانه روی دست دارد .

امریکا که میخواست افغانستان گارنیزیون‌عملیات نظامی و تروریستی علیه چین و روسیه باشد ان موقعیت را بدست نیاورد بلکه دو کشور رقیبش منافذ نفوذی در شبکه های مختلف جنگی را دریافتند و توانستند از یکتایی نقش امریکا برای نفوذبه سرزمین های شان جلو گیرند .

امریکا چه کرد و نتایج ان چه بود ؟

پروفیسور ( الون بن مایر ) استاد امور بین المللی در مرکز امور جهانی نیویارک در مقاله تحلیلی مورخ ۲۱ جولای سال۲۰۱۷ زیر عنوان ” جنگ فاسد و غیر اخلاقی در افغانستان ” برخی ارقام را نگاشته و خواهان خروج عساکر امریکا از افغانستان شده بود ارقام ازین قرار بود :

— درین جنگ تا کنون ۲۰۰۴ سرباز امریکایی کشته شده است .

— بصورت مجموع تلفات شهروندان افغانستان ۲۲۵ هزار نفر بوده حدود دو ملیون و شسصد هزار نفر مهاجر و بیش از یک‌ملیون‌بیجا شدگان‌بجا مانده است .

نویسنده گفته بود این جنگ تا کنون یک ترلیون دالر مصرف داشته است اما مافیای امریکا ازین جنگ سالانه ۲۵۰ ملیارد دالر وارد امریکا میکنند . پس این جنگ از جمله کم‌مصرفترین جنگهای امریکا در جهان است .

مرکز مطالعات ( نورس ) در ترکیه رقم تفصیلی تلفات امریکا را چنین ثبت کرده بود :

امریکا در افغانستان از اکتوبر ۲۰۰۱ تا اکتوبر ۲۰۱۸ متحمل این تلفات شده است :

— ۲۴۰۱ نیروی نظامی وزارت دفاع ، شش نفر نیروی ِغیر نظامی ،  ۳۹۷۳ پیمان کار امریکایی ، ۵۸۵۹۶ نفر نیروی نظامی افغانستان ، ۱۱۴۱ نفر نیروی کشورهای ائتلاف برهبری امریکا ، ۴۳۱۰۰ نفر نیروی مخالف از گروه تروریستان ، ۵۴ نفر خبرنگاران ، ۴۰۹ نفر نیروهای ارگانهای بشر دوستانه جان شانرا از دسته داده اند .

این اعداد و ارقام‌بی جان نیست خون لکها انسان ریخته شده است تا امریکا به امیال شوم‌و غیر انسانی اش دست یابد ، اما به کدام‌سرنوشت مبتلا شد ؟

شکست ، افتضاح جهانی ، ناکامی مراکز استراتژی سازی ان‌برای جنگ با افشای دروغها و جعلیات ساخته و بافته شده در قصر سفید ، پنتاگون ، سی.آی.ای. و سائر مراجع سیاستگذار جنگ و تباهی.

افغانستان پس از ویتنام‌افتخار شکست ننگین و مفتضح امریکا را ثبت تاربخ ان کشور نمود .

روز ۱۵ اگست سال ۲۰۲۱ همچون سال ۱۹۱۹ باید در تقویم سیاسی کشور بحیث روز ازادی از قید استعمار نو برگزار گردد تا خاطراتش نسل در نسل زنده بماند .

امریکا از لحاظ نظامی افغانستان را تخلیه کرد اما از لحاظ استخباراتی شبکه های وسیع جاسوسی رادر افغانستان بجا گذاشت ، قوماندانی مرکزی امریکا ( سنتکوم) اعلان کرده بود که امریکا جنگ با تروریسم را از دور اداره میکند و توانست با ادعای قتل ایمن الظواهری در شیر پور کابل این قدرتش را به نمایش بگذارد .

اگر امریکا حضور فزیکی نظامی در کشور  ندارد اما اشباح مرموز ان حضور مخفی داشته از کابل تا سنتکوم فعال اند . این شبکه از هر قشر و طبقه  به شمول زنان و مردان را شامل میباشد . تفاوت ویتنام و افغانستان در همین است که امریکا مجال دخالت ها از نوع دیگر را در ویتنام نداشت اما در افغانستان بنابر نفوذیکه میان روحانیون و روشنفکرا و سائر اقشار کشور دارد میتواند با اِعمال فشار های گوناگون نقش  ونشان اثر گزاری موثر در افغانستان داشته باشد .