افغانستان د نړۍ په شطرنج کې یوه ډېره مهمه مهره!

حميدالله بسيا په نړیوال سیاست کې هر هېواد د شطرنج یوه…

چرا افلاتون پیامبر نشد ؟

platon (428-347 v.ch) آرام بختیاری غربی ها فیلسوف ساختند، شرقی ها، پیغمبر…

سوز وگداز!

امین الله مفکر امینی  2025-11-08! سوزوگدازِعشق،سوزد جسم وجانـــــــم زگٌدازیکه است بســـوز،روح وروانــــم ای اهلِ…

رسول همذاتوف

رسول همذاتوف (آواری: ХӀамзатил Расул؛ ۸ سپتامبر ۱۹۲۳ – ۳ نوامبر ۲۰۰۳) شاعر اهل اتحاد…

دنباله‌ی مانی‌فی‌ستِ مکتبِ دینی فلسفی من بیش از این نه…

خیلی متأسفیم برای بسیاری‌ها که دانش‌کستری را تنها با شنیدن…

افغانستان در پرتگاۀ مثلث جدال‌های قومی، تروریسم طالبانی و رقابت‌های…

نویسنده: مهرالدین مشید وقتی قومیت سلاح می‌شود، ترور حکومت می‌کند و…

غزۀ خونین

غـزه که جهـنـم زمین گردیدست از کینۀ شـیطـان لعین گردیدست درقحطی دایمی…

 فـرضـیـات ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی

ـررسـی انـتـقـادی دربـارۀ نـظـریـات مـطـرح شـده دربـارۀ ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی، کـه بـه آن…

سخن‌دان روزگذار

ای وای آن درخت شگوفان (شکست و ریخت) کاج بلند ز…

گاهنامه محبت 

شماره دوم سال ۲۸م گاهنامه محبت از چاپ برآمد. پیشکش…

صنف کوچک؛ اما مکانی مشهور و سرشار از معنویت

نویسنده: مهرالدین مشید صنفی ساده و بی آلایش؛ اما نمادی از…

د پښتو ژبې په ډګر کې پېژندل شوی کیسه او…

له ښاغلي کریم حیدري سره، چې د پښتو ژبې په…

در آینه‌ی تاریخ، در سایه‌ی نفرت

« روایتی از یهودیت و پدیده‌ی یهودستیزی» فرشید یاسائی پیشگفتار: زخم ماندگار…

یا من نه دیدم، یا فرزندان یاسین خموش قدر‌ نه‌شناس…

محمدعثمان نجیب «زنده‌گی در زنده‌گی بی زنده‌گی، بازنده‌گی‌ست» ـ یاسین خموش خموش خالق…

واکاوی فرصت های از دست رفته و امکان رهایی افغانستان…

نویسنده : مهرالدین مشید از سایه‌ی ترور تا افق رهایی؛ بررسی…

مرگ‌اندیشی و مرگ‌آگاهی

اغاز زیستن در آینه‌ی فنا، بیداری در افق حقیقت مقدمه مرگ، یکی از…

آزادی، برابری، و برادری

تتبع و نگارش  میرعبدالواحد سادات   آزادی، برابری، و برادری آرمان تاریخی  پر تاثیر…

  افغانستان کشور واحد وتجزیه ناپذیراست

         ما یان گل یک باغ  وبری این گلشن  فا میل بزرگ…

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

«
»

د خپلواکۍ يو سل او څلورمه کليزه دې مبارکه وي

عبدالصمد ازهر                                                                             ۱۹ / ۰۸ / ۲۰۲۳

د افغانستان د خپلواکۍ ګټونکو وياړلو اتلانو – شهيدانو او غازيانو نومونو یادونه او د انګرېزي استعمار د ځنځيردلومړۍ کړۍ د ماتولو د سترې بريا پرتمينه نمانځنه له درې رنګه ملي بيرغ سره، د افغان ولس ملي عنعنه ګرځېدلې او د غازي امان الله مينه د ديورند تپل شوې کرښې دواړو خواوو افغانانو د ماغزونو په ريښو کې داسې ځای نيولی چې نه د قدرت او سياست لېوالانو او نه عقيدتي مخالفانو وشو کولای د هېرولو سيوری پرې وغوړوي.

پرون شپه مې د شومه د م نيمې ويښتيا او نيم خوب په حالت کې تصور ته راتلل چې که غازي امان الله خان توانېدلای وای ټوله افغاني خاوره بېرته لاس ته راوړي او که توانېدلای وای په خپلو اصلاحاتو کې بریالی پرمخ ولاړ شي، اوس به مو د نړۍ له ډېرو پرمختللو هيوادونو تر څنګ څنګل لګولای شو. نن سهار مې د طلوع نيوز په ټلويزيون کې د امان الله خان د نه بري په هکله بحثونو کې د ښاغلي  اسحاق اتمر په خبرو کې کټ مټ همدغه فکر او همدغه ارمان تر غوږه شو او ما ته يې زما خپل د تېرې شپې خيالونه را وسپړل.

زما په آند که امان الله پاچا د مصطفا کمال په شان پياوړې اردو درلودای او يا يې رغولې وای، او وروسته له هغې يې په سوکه اصلاحاتو پيل کړی وای، بری به يې په برخه وای، مګر په دغه شرط چې حکومت  يې هم د لستوڼو له مارانو پآک کړی وای.

په ډېرې خواشينۍ  سره له دې تجربې نه د افغاني ټولنې هېڅ يوه اړخ، نه کيڼ، نه منځپالي او نه ښي اړخ، زده کړه وکړه. يواځې استعمار ترې ډېر څه زده کړل او تر نن پورې يې هم په افغانستان او هم په نورو اسلامي هيوادونو کې په کار وړي.

هيله ده مونږ ټول، د هر اړخ خلک چې يو او په ځانګړې توګه اوسني واکداران، ځانونو ته جټکه ورکړو، له درانه خوبه راويښ شو، له پرديو او ورستو لومو نه چې زمونږ ماغزه او لاس او پښې  يې راتړلي دي، ځان خلاص کړو؛ پر خپل فکر، پر خپلې لارې او پر خپلو کړو له سره کره کتنه وکړو او پرونی خپل منځي وېش او زړې دښمنۍ خښې کړو؛ د آزاد فکر کولو آزادې تازه هوا ته کړکۍ راته پرانيزو او هم د ځان او هم د خپل ولس نارينه او ښځينه و پر مخ د ملي يووالي په رڼا کې د ټولو قومونو د ملتپالو په مرسته او ګډون د مدني پوهې، ساينس او ټکنالوجۍ د زده کړې او تحقیق وَرونه خلاص کړو، د دوی په مرسته اقتصاد، فرهنګ او ملي بې پرې سياست ته وده ورکړو او په همدغې نرمې وسلې د استعماري دشمن  دسيسې شنډې کړو.

که داسې وشول نوهله به مو خپلواکي بشپړتيا خوا ته درومي او هله به حق ولرو ووايو:

حبذا باد شمال و خرما بوی بهار! 

Javed Amirkhil – Shah Ghazi Amanullah جاوید امیرخیل – شاه غازی امان الله – YouTube

۲۸ / ۰۵ / ۱۴۰۲

۱۹ / ۰۸ / ۲۰۲۳