استاد “هیوا قادر”، شاعر، رمان‌نویس و مترجم نامدار کُرد، زاده‌ی ۲۶ ژانویه‌ی ۱۹۶۶ میلادی، در محله‌ی چهارباع شهر سلیمانیه پایتخت اقلیم کردستان، است.  پدر هیوا، رئیس عشیره بود و از روستای گاوانی به شهر سلیمانیه مهاجرت کرده‌ بود و در آنجا به تجارت می‌پرداخت. به دلیل علاقه‌ی پدر به شعر و ادبیات زمینه‌ای برای گرایش…

نویسنده: مهرالدین مشید از طفیل عشقری، شایق جمال و حیدری بوریای فقر ما پهلو به دیبا می‌زند این بیت را از آن جهت به عنوان حسن آغازین سخن برگزیدم که از یک سو بیانگر تاثیر پذیری شعر شاعران نامدار و سخنوران فرهیخته ی ادب فارسی بر جناب نثاری است و از سویی هم بیانگر تاثیر…

رسول پویان  رها ازتار شب ها می کند شوق سحرخیزم  شـفـق بـازی کـنـد در محفـل صبح دلاویزم  شــبـانی گـر بـه زیـر سـایـۀ مهـتاب بنشینم  به تار چنگ زهـره خـوشـۀ پـرویـن آویزم  ز سـاز آسـمان ها پر بُـود گـوش همه عالم  که ازخواب گران با نغمه های نوربرخیزم  به هر شکلی که آید زندگانی می برم…

وحشیا، ترسی ز روی و موی و آوازم چرا؟ از زنی پیدا و زن پرورده آبای ترا کاش بودی زاده ، بیجان و صدا از مادرت تا بُدی بیگانه با موی و رخ آن سرورت موی و روی و آن صدای زن بپرورده ست مرد وای بر تو دشمن مادر ،که این ست سخت درد چشم…

آقای “علی نامو” (بە کُردی: عەلی نامۆ) شاعر کُرد زبان، ساکن اربیل است. ◇ نمونه‌ی شعر: (۱) چرا می‌نویسم؟ چون دست‌های زیادی را گرفتم  اما به وقت برخواستن دستم را رها کردند  اشک‌های بسیاری را پاک کردم،  اما خودم گریستم. زخم‌های بسیاری را مرهم نهادم،  اما خودم زخمی شدم. فقط، نوشتن بود که مرا تنها…

امین الله مفکر امینی      2024-18-08! گـرصلح وصفــا،بـــرادری و بــرابــری بخواهید هموطـن پس وطن آبـــادوگلستـان بداریـد،عنـــان مگذارید بدشمن نیفتـــــید درقیــدِ افکـــارِریایـــی وهــم هیچ مذهب وادیان که بیحدبرده گان پرورید وپرورند خلاف خواست وزما ن هرکه راپیوندش نباشــدعلم وهنر،کشــد  بــاری برده گـی معنی کزجوهری انسانیت دوروبــا ظٌلمان دارنــد زنده گی یعنی که خرافات وادیـان بگرفتــه بســی عالِــــم،جان وتن افسوس…

رسول پویان  آرزوی دل را بـر لــوح رویـا می کـشم  شکل فریاد سکوتـم را چه گویا می کشم  آنچه بر دل نقش می بندد تجسم می دهـم  آن چه در پنهانِ سـر آید هـویدا می کشم  نـرگس و بـرگ شقایق را از دیـوار باغ  درمیان لاله های دشت وصحرا می کشم  در نگاه بـیکـران چـشمِ…

دلم خون گشته بر آرمان وحدت سر و جان  تنم  قربان  وحد ت ندا رد  جنبش ی میهن  پر ستی  بجز راهی سرو سا مان وحدت زنا مش  سنگ دریا میشود آب که بارد قطره ی باران  وحدت د ر یغا   را  هیان  راه   میهن شده در مانده یی بحران وحدت ندارد  رنج…

۱۷ اگست ۲۰۲۴  دل در برم به دیدن تو شاد میشود بی تو شبم به ناله و فریاد میشود با قامتی چو سرو اگر از باغ بگذری خم پیش سرو قد تو شمشاد میشود با عشق، با محبت و با مهر و مردمی هرجا بود خرابی آباد میشود هر تیر غمزه را که به سویم…

روز سیاه تاریخ وطن با ورود نوکران پنجابی های پاکستان یعنی طالبان و حشی و بی فرهنگ با معامله گری اشرف غنی وطنفروش و باند شرمسارش بار دیگر وطن رامستعمره گردانید که عمر حکومت های قلابی کوتاه است .  این روز سیاه و  ماتم بر ملت ساحشور و غیور ما تسلیت باد.   نوشته نذیر…

آقای “مریوان حکیم جباری” (به کُردی: مەریوان حەکیم جەباری) با نام اصلی “مریوان حکیم امین”، (به کُردی: مەریوان حەکیم ئەمین)، شاعر و نویسنده‌ی کُرد، زاده‌ی ۱ ژانویه ۱۹۸۵ میلادی در کرکوک و اکنون ساکن اربیل است.  ◇ نمونە‌ی شعر:  (۱) تو که آمدی رنگ‌ها تغییر کرد، قلب سپیدم را سیاه کردی و  سر سیاهم را…

رسول پویان  فـدای سـیرت نیکـم رهـا از بند تصویرم  خلوص گـوهـر عشقـم کند از دل تنویرم  کسی اسـرار دل های پریشان را نمیداند  ولی آشـفته بازار سـیاست کـرده دلگیرم  کتاب دل را با چشم دل دیگرنمی خوانند  کند ابزار بازار تجارت شـرح و تفسیرم  بیاراید حسن نیکـویان را زیـور اخلاص  طلای ناب را بیرون کشد…

خالد بن علی، شاعر و کارمند روابط عمومی، زاده‌ی شهر برینی کشور عمان است. از وی چند کتاب شعر و داستان منتشر شده است. (۱) هیچ چیز تازه‌ای پیدا نمی‌شود بیابان همچنان احوال باران را از من می‌پرسد. باران همچنان می‌گرید تا که از دریا برایش بگویم. دریا همچنان احوال ملوانان را از من می‌گیرد.…

◇ داستانک تعارف  – بفرمایید! – شما اول بفرمایید! – اختیار دارید! شنا بفرمایید! – نه، خواهش می‌کنم شما بفرمایید! – ای بابا! دختر نمی‌فهمی می‌گویم شما بفرمایید!؟ – اِه! بد اخلاق! چته!؟ احترامم حالیت نیست!؟ و با سَر بیرون رفت. – آخیش راحت شدم! جا باز شد!. هنوز این جملات را کامل نگفته بود…

خانم “شنو محمد زاخو” (به کُردی: شنۆ محمد زاخۆ) شاعر و سیاستمدار کُرد عراقی، زاده‌ی ۴ اکتبر ۱۹۸۰ در اربیل پایتخت اقلیم کردستان است. ◇ نمونه‌ی شعر: (۱) [یادآوری]  بگذار به یادت بیاورم! و با عشق و ناز به دیدارت بیایم. بگذار چون گذشته صدایت کنم، و سراغ یادگاری‌هایت بروم. … تو از ماهتاب کدام…