رسول پویان  اگر یک لحظه گـردد در تمام عمر همدردم  ز ژرفای دل صـد پاره شـاید بر کشد دردم  ز دامـان تـمــوز داغ بـرگـشـتـم؛ ولی دیـدم  که سـرمای زمستانی کـنـد آواره دل سـردم  چه یابیم ازگذشت عمر تکـراری درین دنیا  کند پـرواز گرچه شـوق رویـای جهانگـردم  زمیراث کهن برکف چه دارد نسل امروزی  بـرای کی…

بانو “دلسوز شیخ صابر”  (بە کُردی: دڵسۆز شێخ سابیر – به انگلیسی: Dilsoz Sabir) مشهور به “دلسوز صابر”، شاعر کُرد زبان که اکنون ساکن فردریکستاد نروژ است.  ◇ نمونه‌ی شعر: (۱) کم بگو گوش کن! کم بگو زودتر جای گیر شو! کمتر در زندگی مردم دخالت کن!  دستت به کلاه خودت باشد! داشتن شعور برای…

دکتر بیژن باران عرفان در هنر تجسمی با هنر کلامی ایرانی چه رابطه دارد؟ عرفان فکری در اشکال، پیوندها، تجریدات در هنر 4بعدی تعزیه/ اپرا، 3بعدی معماری، 2بعدی کاشیکاری و طرح قالی باید بررسی شود. چگونه عرفان در نقشهای 2 بعدی خاتم کاری، کاشی، قالی، مینیاتور در هنرمندان غیرکلامی، ناشاعر، اساتید حِِرَف تبلور یافت؟  رنگهای…

غم خانه گشته است دل مستمند من هم شد خمیده قد چو سروی بلند من هر قدم رسد ز جور فلک بر دلم غمی آرد چگونه تاب دل دردمند من؟ دارد وطن خدا که ز ظلم ستمگران تا کی شکنجه کوب شود شهروند من؟ برگو فلک که چیست گناه منی غمین آورده یی به درد…

رسول پویان  عمـر در انـتـظار می گذرد  بـا دل بـی قـــرار می گذرد  تاکه چشمی بهمزنی چالاک  صد خزان و بهار می گذرد  گله از روزگار بی ثمراست  زانکه او خودکار می گذرد  شاد زی تاکه فرصتی داری  روزهـا بی شـمار می گذرد  موج هـا دم به دم می میرند  عمر چون رودبار می گذرد …

قاسم آسمایی عبدالله سپنتگر از جملۀ سروده سرایانی است که کم ترین فریادهایش در قالب نظم در اختیار هم؜وطنان قرار گرفته است؛ از جمله تنها دو سه نوای زندان دوران وحشت و دهشت (1357 – 1358) او بعد از رهایی در مطبوعات آن زمان نشر شده است. خوشبختانه بعد از سال ها باردگر با لطف…

امین الله مفکر امینی       204-01-09! ســر فرازیهـــا بـــود پرچمداران را درنبرد بــا دشمنـــنبا شعاروطـــن یــــا کفن برزمیدند این اردوی قــهرمــان نـــــدارد فرامـــوش تاریخ میهنـــی ما اردوی غیـــورش خلقِ با تقوا یـــــش دانند چـــا کـــرانِ سرخم ومزدورش من شاهد بــــوده ام خـــود درمیدانهای نبــردبا دشمنــان مــــردانه رزمیدیـــم ونکردیم سرخمی بمیهن فروشــــان گرچه بنیادی حـــزب برداشتند دشمنان ما…

استاد “هیوا قادر”، شاعر، رمان‌نویس و مترجم نامدار کُرد، زاده‌ی ۲۶ ژانویه‌ی ۱۹۶۶ میلادی، در محله‌ی چهارباع شهر سلیمانیه پایتخت اقلیم کردستان، است.  پدر هیوا، رئیس عشیره بود و از روستای گاوانی به شهر سلیمانیه مهاجرت کرده‌ بود و در آنجا به تجارت می‌پرداخت. به دلیل علاقه‌ی پدر به شعر و ادبیات زمینه‌ای برای گرایش…

نویسنده: مهرالدین مشید از طفیل عشقری، شایق جمال و حیدری بوریای فقر ما پهلو به دیبا می‌زند این بیت را از آن جهت به عنوان حسن آغازین سخن برگزیدم که از یک سو بیانگر تاثیر پذیری شعر شاعران نامدار و سخنوران فرهیخته ی ادب فارسی بر جناب نثاری است و از سویی هم بیانگر تاثیر…

رسول پویان  رها ازتار شب ها می کند شوق سحرخیزم  شـفـق بـازی کـنـد در محفـل صبح دلاویزم  شــبـانی گـر بـه زیـر سـایـۀ مهـتاب بنشینم  به تار چنگ زهـره خـوشـۀ پـرویـن آویزم  ز سـاز آسـمان ها پر بُـود گـوش همه عالم  که ازخواب گران با نغمه های نوربرخیزم  به هر شکلی که آید زندگانی می برم…

وحشیا، ترسی ز روی و موی و آوازم چرا؟ از زنی پیدا و زن پرورده آبای ترا کاش بودی زاده ، بیجان و صدا از مادرت تا بُدی بیگانه با موی و رخ آن سرورت موی و روی و آن صدای زن بپرورده ست مرد وای بر تو دشمن مادر ،که این ست سخت درد چشم…

آقای “علی نامو” (بە کُردی: عەلی نامۆ) شاعر کُرد زبان، ساکن اربیل است. ◇ نمونه‌ی شعر: (۱) چرا می‌نویسم؟ چون دست‌های زیادی را گرفتم  اما به وقت برخواستن دستم را رها کردند  اشک‌های بسیاری را پاک کردم،  اما خودم گریستم. زخم‌های بسیاری را مرهم نهادم،  اما خودم زخمی شدم. فقط، نوشتن بود که مرا تنها…

امین الله مفکر امینی      2024-18-08! گـرصلح وصفــا،بـــرادری و بــرابــری بخواهید هموطـن پس وطن آبـــادوگلستـان بداریـد،عنـــان مگذارید بدشمن نیفتـــــید درقیــدِ افکـــارِریایـــی وهــم هیچ مذهب وادیان که بیحدبرده گان پرورید وپرورند خلاف خواست وزما ن هرکه راپیوندش نباشــدعلم وهنر،کشــد  بــاری برده گـی معنی کزجوهری انسانیت دوروبــا ظٌلمان دارنــد زنده گی یعنی که خرافات وادیـان بگرفتــه بســی عالِــــم،جان وتن افسوس…

رسول پویان  آرزوی دل را بـر لــوح رویـا می کـشم  شکل فریاد سکوتـم را چه گویا می کشم  آنچه بر دل نقش می بندد تجسم می دهـم  آن چه در پنهانِ سـر آید هـویدا می کشم  نـرگس و بـرگ شقایق را از دیـوار باغ  درمیان لاله های دشت وصحرا می کشم  در نگاه بـیکـران چـشمِ…

دلم خون گشته بر آرمان وحدت سر و جان  تنم  قربان  وحد ت ندا رد  جنبش ی میهن  پر ستی  بجز راهی سرو سا مان وحدت زنا مش  سنگ دریا میشود آب که بارد قطره ی باران  وحدت د ر یغا   را  هیان  راه   میهن شده در مانده یی بحران وحدت ندارد  رنج…