وطن‌ام
چی کشوری بود
زاداگاه‌ام
تاجِ سری بود
ققنوس‌ها آنجا
آبنوس‌ها آنجا
میهن‌ام
چی جنتی بود
سپیدار آنجا
شاخ‌سار آنجا
قناری‌ها آنجا
مأمن‌ام
چی صنوبری بود
آب‌شار‌ها آنجا
جوی‌بارها‌آن‌جا
رودبار‌ها آنجا
پرورش‌گاه‌ام
چی معدنی بود
زَمَرُدان آنجا
لعلِ بدخشان‌آن‌جا
تختِ رستمان‌آن‌جا
نوای‌بلبلان آنجا
شکوه شب‌روان آنجا
سرزمین‌ام
چی گذرگاهی بود
راه ابریشم آنجا
خروشِ‌خراسان آنجا
مدفن‌ِ متجاوران آنجا
حریمِ قهرمانان آنجا
آرام‌گاه احمدشاهان آنجا
مرزوبوم‌ام
کشور صاحب‌دلانی بود
مولانا آنجا
مدنیت آنجا
معنویت آنجا
بز‌م‌گاه بی‌دلان‌آن‌جا
خاکِ پاک‌ام
زادگاه‌خسروانی بود
ابوحنیفه آنجا
خواجه‌عبدالله آنجا
مهدِسلاطین آنجا
صفاریان آنجا
غزنویان آنجا
شکوه غوریان آنجا
یادگار بهزادیان آنجا
کشور ام
خیال‌گاه عاشقانی بود
رابعه آنجا
مستوره آنجا
مخفی آنجا
خالده آنجا
وطن‌ام
چی جای‌گاهی‌بود
سبزوار آنجا
سرخ‌تپه آنجا
کهن‌دژ آنجا
طلا‌تپه آنجا
میعاد‌گاه من
مادر شیرین‌‌سخنانی بود
زریاب آنجا
کریاب آنجا
بی‌تاب آنجا
فانی آنجا
عاصی‌آن‌جا
رهبین آنجا
باخترِ من
مکتب خردورزانی‌بود
باختری آنجا
نادری آنجا
طهوری آنجا
ناظمی آنجا
مُلک‌ِ من
آوردگاه حماسه‌سازانی بود
عظیمی آنجا
دلاور آنجا
رزمنده آنجا
رازق قهرمان آنجا
افغانستان‌ام
وطنِ نامردانی بود
پامال ستورانی بود
کرزی آنجا
غنی آنجا
عبدالله آنجا
سرور آنجا
صالح آنجا
از این قماش بسیار آنجا
کشور ام امروز
اسیر کرکسان است
در گِروِ جاهلان است
در دست ظالمان است
سینه‌سینه خون‌چکان است
عندلیب نه‌دارد دگر
چکاوکِ چکامه‌سرا نه‌دارد دگر
جهنمِ طالبان است آنجا
گر نه‌جُنبیم من‌و‌تو هم‌وطن
گورستانِ مردمان است آنجا
محمدعثمان نجیب
