عشق به حقیقت٬ اقتداربخشی ذهنیت برای عدالت است...!

برخلاف فلسفه غرب در فلسفه مشرق اسلامی٬ عشق با حکمت…

جنگ و درگیری‌های خشونت‌بار: چگونه همه ما را تحت تأثیر…

جهان امروز با چالش‌های بی‌شماری روبرو است، اما یکی از…

نمک بپاش

تو هی نمک بپاش روی زخم‌ها روزی خون‌های سرخ جاری بر سیم خاردارها به…

تاملی بر  دیدگاه های «خدا مرده و یا اینکه سکوت…

نویسننده: مهرالدین مشید درامدی بر دو تجربه‌ی متفاوت از غیبت الهی اندیشه‌ی…

نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

«
»

نجیب اسطوره زمان است

اگر گوییم دکتور نجیب الله مبرا از اشتباهات بود، گزافه گویی کرده ایم. او هم مانند هر انسانی لغزش هایی داشته است. اما خرد و تجربه، او را به واقع گرایی، شناخت روشن از جامعه، اکتشاف راه های وارسته گی از دگم ها و گذار به گفتمان حل مسالمت آمیز مصیبت های تحمیل شده بر کشور برد.

او جریان های پیرامون کشور، اعم از دوست و دشمن و دوست دشمن گشته، و همچنان مخالفان درون حاکمیت را به وضاحت می دید و در چنین ماحولی بار گران مسوولیت نجات کشتی شکسته را با ضمیر بیدار بر دوش می کشید.

او با تلاش های پیگیر و با گذشت های غیر متعارف، تا گذشت از مقامش، راه حلی را به همکاری ملل متحد فرمول بندی کرد که در صورت پیاده شدن آن از فاجعه هایی متعاقب که این ملت زجر کشیده متحمل شد، اجتناب صورت گرفته می توانست.

با سوگ و درد، خنجر عقبی در تبانی با روسیه، همه تلاش ها و گذشت ها را ضرب صفر کرد و راه را برای حکم روایی عقب گرایان، مطابق با جور آمدهای روسیه، پاکستان، ایران و امریکا، هموار گردانید.

حوادث بعد از آن، از چور و چپاول همه شمول و جنگ های میان تنظیمی، تا کشتارهای جمعی، شکنجه های غیر انسانی ابداع شده از سوی تنظیم ها، ویرانی، بر بادی و اجبار به کوچ های جمعی، تا هجوم طالبان و شکنجه و شهادت رییس جمهور نجیب الله و برادرش احمدزی از سوی طالبان و بلند پایه گان استخبارات پاکستان و پیش آمد های بعد ازان، تا به هجوم امریکا و متحدانش بر افغانستان و ادامه ی خونریزی و بی عدالتی تا به امروز ، اگر نتیجه و پیامی برای تاریخ و مردم داشته همین است که:

نجیب برحق بود.

او این آینده را از پیش می دید و در تلاش اجتناب از ان بود.

نجیب امروز به اسطوره مبدل گشته، او سمبول وطن دوستی، مدیریت، قیادت، مصالحه و تسلیم ناپذیری تا آخرین نفس، شناخته شده است.

بدا به حال کسانی که توطئه کردند و نزد ضمیر و فرزندان خود شان شرمسار اند.

بیایید بزرگداشت آن بزرگ مرد را با پیاده کردن آرزوهای او، از طریق مبارزه به منظور مصالحه و قطع خونریزی، ترقی و رفاه اجتماعی در یک افغانستان مستقل دارای حاکمیت ملی، وحدت ملی، قانون مداری و فارغ از نفوذ بیگانه گان، تا آخرین نفس با گرمی و صلابت به پیش بریم.

نجیب در قلب تاریخ کشور زنده می ماند.