در مورد تعاونی‌های کارگری

از آثار کلاسیک لنین برگردان: آمادور نویدی درباره تعاونی‌های کارگری تذکر سردبیر سایت مارکسیست– لنینیست امروز: این…

ریناس ژیان

استاد "ریناس ژیان" (به کُردی: ڕێناس ژیان) شاعر نامدار کُرد…

پنجشیر، زخم بر تن، آتش در دل؛ افسانه‌ای زنده در…

نویسنده: مهرالدین مشید پنجشیر، شیر زخمی اما سرفراز؛ خاری در چشم…

فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

مقام عشق 

رسول پویان  کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است  نبید خسرو و…

تحول در متغیرهای ژئوپلیتیکی افغانستان: بازتعریف نقش طالبان در معادلات…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در معرض تلاطم؛ از صعود سریع تا…

برای نخستین‌بار، مصاحبه‌ی طولانی من با هوش‌مصنوعی

محمدعثمان نجيب  بخش دوم پندار من نسبت به هر پدیده‌یی منفی نی‌ست.…

 ما و گفته های شرل بنارد، همسر  آقای خلیلزاد پیرامون…

نوشته بصیر دهزاد  در یک تحلیل ، ارزیابی  و محورچه باید…

شهروندی بنیاد عملی دموکراسی

شهروندی به مفهوم منتفی امت نیست. بلکه رویکرد عملی از…

برهی که رفته ایم!

امین الله مفکرامینی      2025-22-05! بـرهی که رفته ایم ورویــم،نگردیم بــرعقــــــــب ورجان وتنــراوقربان داریم…

نشست تخصصی و کارگاهی فردوسی‌شناسی در بروجرد برگزار شد

به گزارش رها نیوز، و نقل از دکتر "محمد فصیحی"…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(فصل دوم)

مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم نوشته: آ. لوزوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم کارل…

آنجا که دیوار ها فریاد می زنند؛ روایت یک ویرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید از خشت تا خیال؛ روایت خانه ایکه طالبان…

اُلیګارشي څه شی ده؟

نور محمد غفوری د اُلیګارشي په اړه په (قاموس کبیر افغانستان) کې داسې…

دو پرسش

۱-- آیا در افغانستان قوم یا ملیتی است که اجدادشان…

چالش های درونی میان طالبان و مخالفان آنان؛ آزمونی تعیین‌کننده…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان و دور زدن گروها و سیاستگران نابکار…

من و هوش مصنوعی CHATGPT

دوستش‌ شوید… محمدعثمان نجیب بخش نخست از دیر زمانی می‌شنیدم که هوش‌مصنوعی ابداع…

دی‌دار آشنا، گزاره‌یی نکو از گزارنده‌گان نکو

لطفاً نامش را مگر تغییر بدهید. محمدعثمان نجیب برمقتضای نیاز، وظایف گونه‌‌گونی…

درک لنین از عدالت

ترجمه. رحیم کاکایی کازونوف الکساندر سرگیویچ، دکتر علوم فلسفه، پروفسور دانشگاه دولتی…

«
»

مناسبات افغانستان با هند چرا رشک خشم آلود پاکستان را بر می‌انگیزد؟

تاسیس یا انکشاف مناسبات میان دولت‌ها از صلاحیت‌های قبول شده ایست که دولت‌های مستقل حق دارند با در نظر داشت اهداف ملی کوتاه مدت یا دراز مدت با سائر کشور ها برقرار سازند ، هرگاه این مناسبات خلاف منافع کشور ثالث‌ نباشد هیچ دولت دیگر حق دیکته و هدایت درین مورد را ندارد .

روابط میان هند و افغانستان از زمان استقلال آن کشور در سال ۱۹۴۷ به بعد همیشه در بستر آرام، بدون تشنج و توام با همکاری در همه عرصه ها ( تجارت ، مناسبات فرهنگی ، دپلماسی و بهره گیری از دستاوردهای های علمی و تخنیکی ) بوده ا کوچکترین دخالت و مداخله میان دولتین مطرح نشده است .

اما در سپیده دم تشکیل پاکستان روی خاکهای جدا شده از افغانستان و هند مناسبات میان دولتین نا آرام و در برخی مقاطع متشنج وغیر دوستانه بوده است .

۱– هند و افغانستان :

آشنایی افغانها با صنعت از زمان هند برتانوی محصول کار شناسان و انجنیران هندی بوده است . اولین هسته های سرمایداری و تجارتی در زمان پادشاهی امیر عبدالرحمن خان به کمک انجنیران و تخنیکران هندی در کابل ساخته شد و آن ماشین خانه کابل بود که چهارهزار کارگر در شعبات مختلف تولیدی آن مصروف کار بودند .

در عهد سلطنت امیر حبیب الله خان ۷۵ کارگر افغانی به بمبی اعزام شد تا امور تخنیکی موتر را فرا گیرند ، اولین فابریکه تولید برق آبی در جبل السلام زیر نظر یک انجنیر هندوستانی به کار افتید و به خانه ها روشنایی داد .

اولین شفاخانه نظامی در عهد امیر حبیب الله خان توسط دکتوران هندی در کابل تاسیس شد ، دیوان نرنجذاس عضو مجلس شورای دولتی امیر حبیب الله خان بود او در ترتیب بودجه و عصری سازی امور مالی کشور نقش اول داشت .

نباید نقش معلمین هندی در ایجاد روح آزادیخواهی و مشروطه طلبی در مکتب حبیبه را از نظر دور داشت . مبارزین هندی در زمان همین امیر در کابل فعالیت می‌کردند و مصئونیت داشتند .

تاسیس شفاخانه بزرگ صحت طفل بنام آندرا گاندی در کابل در سال‌های بعدی نشانه ای از دلسوزی آن کشور به مردم افغانستان است .

در عر صه دیپلماسی ؛

در سال ۱۹۴۹ اولین موافقتنامه دپلماتیک غرض تبادل سفرا میان هند و افغانستان امضا شد . در سال ۱۹۵۶ قرار داد دوستی میان دولتین منعقد گردید . هردو کشور عضو جنبش عدم آنسلاک بودند و در مورد استعمار زدایی و استقلالیت کشورهای رسته از بند استعمار موقف مشترک داشتند .

در سال ۲۰۰۲ یاد داشت تفاهمی دولتین در زمینه همکاری های متقابل میان انستیتوت خدمات خارجی هند و انستیتوت دیپلماسی وزارت خارجه افغانستان امضا شد .‌همچنان یاد داشت تفاهمی در مورد مطبوعات و هوا نوردی بین دولتین به امضا رسید .در سال ۲۰۰۳ موافقتنامه تجارتی بین هردو دولت امضا شد که بر طبق آن عوارض گمرکی معاف کردید و در سال ۱۳۸۱ در قسمت واردات برخی از اقلام از هند تخفیف بعمل آمد در سال ۱۳۸۵ برای ارتقای ظرفیت ادارات افغانستان تفاهم نامه میان هردو دولت و ملل متحد امضا شد .

دولت هند متقبل آموزش دپلماتهای افغان در هند گردید .

کمک‌های تخنیکی هند زیاد است اما تازه ترین آن در زمان جمهوریت تاسیسات طباعتی عصری افست همراه با تجهیزات T.D.P آن و نصب ترانزیتی SW,یکصد کیلووات و سلایت TW محصول همکاری های هند میباشد .

خلاصه استراتژی همکاری در ایجاد ثبات و اسقرار اوضاع از جانب هند به نفع افغانستان است که باعث تحولات پیشرونده در عرصه های اقتصادی ، تخنیکی و انجنیری ، فرهنگی و دپلماسی میگردد که نقش آن کشور پیشرفته آسیایی برای افغانستان با منافع ملی ما در تضاد نمی‌باشد.

اما پاکستان ؛

این کشور از بدو تاسیس،که در استراتژی انگلیسی آن ضربه ، تقابل. تشدید تشنج و حفظ بحران قرار داشت تا اکنون با کشور ما سر تفاهم و دوستی ندارد .

در سال ۱۹۴۹ برای بر اندازی سلطنت افغانستان شهزاده رحمت الله را پیش انداخته مغلگی پکتیا را زیر آتش بمب افگنهای هوایی قرار داد ، همه ساله ضربات شدید اقتصادی بر تجارت افغانستان از طریق انسداد سرحدات حین صدور میوه و سبزیجات به آن کشور وارد کرده است .

در عرصه دیپلماسی؛

در سال ۱۹۴۸ مناسبات رسمی در سطح تبادل سفرا تاسیس شد ، در سال ۱۹۵۷ موافقتنامه خدمات هوایی ، در سال ۱۹۵۸ موافقتنامه ترانزیت بین دولتین و بار دیگر در سال ۱۹۶۴ در همین مورد موافقتنامه دیگر امضا شد . با حفظ همین قرادادهای و سائر موافقتنامه هی طی سه سال اخیر در مورد تجارت و امور گمرکی که باید باعث توسعه حسن نیت میان دولتین میشد پاکستان از استراتژی تقابل دست بر نداشت ، خاکش را در خدمت تروریسم و تجاوز قرار داد و طی ۵۰ سال اخیر جز ویرانی ، نفاق و تشدید جنگها هیچ عملی به نفع افغانستان انجام نداده است ، هرگروه و هر شخصیکه با حکومت‌های افغانستان سر سازش نداشته اند از حمایت پاکستان برخوردار شده اند و این سیاست عمق نیات شوم تخریبی آنرا می‌رساند.

افغانستان در مناسبات با هند هیچگاهی عامل مزاحمت علیه پاکستان نشده است ، این مناسبات بر طبق منافع ملی افغانستان بوده بر منافع پاکستان اثر منفی وارد نکرده است . اما پاکستان بهانه جو با هر انکشاف و تحول در افغانستان در ضدیت قرار گرفته با هزار و یک بهانه خواسته است نیات شومش را بپوشاند .

کشوریکه دچار بحران سیاسی ، نظامی ، اقتصادی و امنیتی است برای توجیه سیاستش علیه مردم آن، افغانستان را عامل می پندارد و آنرا ناشی از بهبود روابط با هند وانمود می‌سازد، این بهانه جویی ها کهنه شده و از کار افتاده است . افغانستان در بحرانی ترین حالات پاکستان کوچکترین مزاحمت ایجاد نکرده است ( جدایی بنگلدیش و شکست ننگین اردوی آن ) .

ثبات سیاسی ، تقویت دفاعی ، تعمیق مناسبات با مردم ، تقویت روح ملی و وطن‌دوستی می‌تواند کشور را از شر مفاسد پاکستان در امان نگهدارد . چرا پاکستان نمی‌تواند علیه هند موضعگیری کند و پای افغانستان را در میانه می کشاند ؟ علت آن توانمندی همه جانبه هند است وگرنه دست و دل و دماغ ای.اس.ای. علیه هند لحظه ای ارام نمی گیرد . باید قوی شد ، پایه های قدرت را مردمی ساخت تا از شر دشمن مصئون بود .