نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

«
»

مجموعۀ طنزی «جشن فساد پیشه‌گان»

ممکن است تصویر ‏‏۱ نفر‏ و ‏نوشتار‏‏ باشد

آنچه از این کتاب

طنز و طنز پردازی یکی از گونه‌های عمدۀ ادبی است. این گونۀ ادبی قالب خوب، رسا، مهم و اثرگذار برای بیان مفاسد و کج‌روی‌های موجود در جامعه می‌باشد. آدم‌های زیاد در جهان کوتاهی‌ها، زشتی‌ها و پلیدی‌های که در جوامع بشری گلوی انصاف و عدالت اجتماعی را توسط حاکمان ستمگر، زورگو و بی بند و بار خفه نموده است؛ قلم گرفتند و این بی سر و سامانی‌ها، هرج و مرج‌ها و زشتی‌های اجتماعی را در چارچوب طنز بیان کردند، چون زبان طنز تاثیر کوبنده و گوینده‌تر نسبت به سایر مولفه‌های ادبی و زبانی دارد و موضوعات انتقادی را می‌توان در این قالب که مملو از هجو، سخريه، خندۀ سازنده، کنایه و طعنه است برای مخاطب خوب‌تر تفهیم و بیان کرد.

به گفتۀ اندیشمندان این حوزه، تاثیرات طنز به مثابه انفجار بم در میان اشخاص و گروه‌های دارای شخصیت نامطلوب در اجتماع است. هدف و مشخصۀ این کلام اصلاح چنین اشخاص توسط خندۀ سازنده در جوامع گفته شده است. این کتاب نیز که مجموعۀ از طنزهای اندک سیاسی و اجتماعی است، حکایت از زشتی‌ها و نارسایی‌های دارد که طی سال‌های اخیر حاکمان نو به قدرت رسیده به گونه‌های مختلف مردم و جامعه را به سمت قهقرا کشانیده و با شعارهای فریبندۀ مردم سالاری و… شعور و آگاهی جمعی را به تمسخر گرفته اند. من با درک این که طنز وسیله بران پیکار آرمان‌های انسانی در جهت اصلاح جامعه می‌باشد با استفاده از این سلاح نیرومند برای رسیدن به هدف با شگرد زیرکانه طنزی آنهای را آماج قرار داده ام که آگاهانه در پی فریب مردم بوده اند؛ بناءً با این راهکار خواستم تا از یکسو زشتی‌ها و ناملایمات دم و دستگاه حاکم بر جامعه برملا گردد و از سوی دیگر قامت بلند طنز در تبانی با عدالت خواهی رساتر باشد و این شیوۀ نگارش و پرداختن به مسایل سیاسی – اجتماعی در قالب طنز حکایت از درد جانکاه و فریاد توده‌های وسیعی از مردمی دارد که سال‌ها در سیطره ظلم و فریب به گروگان گرفته شده اند. مجموعه طنزی (جشن فساد پیشه‌گان) مبین مفاسد، زشتی‌ها و بی عدالتی‌ها در جامعه و اجتماع امروز افغانستان است که با خواندن آن امید می‌رود در امر محکوم کردن این همه ناهنجاری‌ها و رسیدن به هدف واحد «عدالت اجتماعی» فرد فرد جامعه کمر بر بندد تا باشد تکان‌های بر وجدان‌های خفته گردد و روزنه‌ای باشد برای رهایی از شر بیدادگری‌ها و ستمگری‌های زمانۀ ویرانۀ ما.

                                                                 فضل الرحیم رحیمی