ضد انسانی ترین شادمانی بر مصیبت و مرگ بنی آدم
محمد عالم افتخار
او که فلاکت ویروس مرگبار کرونا را نعمت به اقتصاد امریکا خواند
هموطنان و همنوعان گرامی!
همدردی پر رنج مرا نسبت بیماری اپیدیمیک و پاندیمیک ناشی از شیوع نسل جهش یافته ویروس کرونا که بخش هایی از همنوعان مان در چین و ساحاتی در سایر مناطق جهان را گرفتار کرده و تهدید بالقوه آن؛ تمامی آحاد بشریت کره زمین را متوحش گردانیده است؛ بپذیرید.
واقعیت هولناک و دنیا لرزان این ویروس وخیم و بدخیم و جهش (موتاسیون) و پروسه شیوع بیمار کننده و مرگ آور آن در میان نوع بشر؛ میتواند و باید موضوع مباحث و تتبعات کشافانه بسیاری قرار گیرد و از جمله برای تحت کنترول در آوردن و ختثی ساختن آن بایستی تمام مساعی دانشمندانه و تکنولوژیک در سراسر عالم بسیج گردد. ولی اینجا مجال اندک است و سخن کوتاه!
تمنا می کنم پیش از هر چیز ویدیو کلیپ این سرود زیبا و بسیار به زیبایی و رسایی اجرا شده را دانلود نموده ببنید و بشنوید:
سرود جاویدانه «بنی آدم» سعدی سخنور بزرگ و از قلل رفیع فرهنگ انسانی مشرق زمین باستانی که توسط گروه هنری خانواده رعنایی اجرا و به بازماندگان تسونامی چند سال قبل جاپان اهدا گردیده و اینک میتواند هدیه برازنده تری باشد برای اسیب دیدگان ویروس مرگبار و بدخیم و هنوز ناشناخته و بیدرمان کرونا.
شاید ناگفته دریافته باشید که انگیزه این پیش درآمد؛ شادمانی آشکار و مستی و پایکوبی نه چندان پنهانکارانه امپریالیست های خون آشام و جهانخوار دشمن توده های بشری است که منجمله توسط ویلبِر لوییس راس جونیر؛ وزیر اقتصاد دولت کنونی امریکا و یار گرمابه و گلستان دونالد ترامپ؛ با بی حیایی و دیده درایی کم پیشینه ای اظهار گردیده است.
به فشرده خبر تراش خورده و نرم گردانیده شده بی بی سی در مورد دقت فرمایید:
«وزیر بازرگانی آمریکا: ویروس کرونا میتواند برای اقتصاد آمریکا مفید باشد
ویلبر راس، وزیر بازرگانی آمریکا گفته است شیوع ویروس کشنده کرونا در چین میتواند برای اقتصاد آمریکا خوب باشد.
آقای راس در یک مصاحبه تلویزیونی گفت: “فکر می‌کنم این امر به تسریع بازگشت شغل‌ها به آمریکای شمالی کمک خواهد کرد.”
این اظهارات با انتقادهای شدیدی مواجه شده است. دان بایر، نماینده کنگره آمریکا، اشاره به مزایای تجاری در زمان شیوع این ویروس مرگبار را زیر سئوال برده است.
شماری از اقتصاددانان هم اظهارات آقای راس را زیر سئوال برده‌اند. سیمون باپتیست از واحد اطلاعاتی اکونومیست در سنگاپور هم در مصاحبه با بی‌بی‌سی، اظهارات وزیر بازرگانی آمریکا را “عجیب و غریب” خوانده است.
او می‌گوید: “شرکت‌ها تصمیم‌های جدی و بلندمدت خود را بر اساس شیوع یک بیماری که ممکن است سه تا شش ماه طول بکشد، نمی‌گیرند.”
آقای باپتیست می‌گوید این ویروس جدید ممکن است تاثیر منفی بر اقتصاد آمریکا بگذارد.
“در حقیقت، آمریکا یک بازنده خالص خواهد بود، چون با وجود همه مسایل، چین هنوز هم یک بازار بزرگ برای ایالات متحده است، بنابراین اگر رشد اقتصادی چین به طور قابل توجهی کند شود، این امر میتواند تأثیر مهمی روی آمریکا نیز بگذارد.”
لازم به یادآوری است که نرخ رشد اقتصادی چین در سه ماهه آخر سال گذشته به شش درصد رسیده بود و چنین امری ظرف سه دهه گذشته بی سابقه بوده است.
تاثیرات اقتصادی ویروس کرونا بر اقتصاد جهانی میتواند به مراتب شدیدتر از آن چیزی باشد که ویروس سارس باعث شده بود. در زمانی که شیوع ویروس سارس در هنگ‌کنگ بحران‌ساز شده بود، سهم چین در اقتصاد جهان حدود پنج درصد بود. حال آنکه امروز، سهم چین در اقتصاد جهان به بیش از ۱۶ درصد رسیده است.
از این رو، تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که یک سُرفه مختصر چین برای بیمار کردن اقتصاد کل جهان کفایت می‌کند.
با اینهم شاید هیچ کشوری در جهان به اندازه ایالات متحده از شیوع این بیماری حاد در چین که به سرعت جنبه بین المللی پیدا کرده، خوشحال نشده است. پس از مدت‌ها که کاخ سفید احساس میکرد اقتصاد چین با سرعتی شگرف در حال سبقت گرفتن از ایالات متحده است، حال گویا ویروس کرونا عطای غیبی به امریکا شده تا نرخ رشد چین را مهار کند. جالب این است که ویروس زمانی هم ظاهر شده که ایالات متحده رونق اقتصادی را تجربه می‌کند و تنها نقطه قوت «دونالد ترامپ» بهبود فضای اقتصادی، تجاری و کسب و کار در این کشور است.
سوءظن‌ها نسبت به نقش آمریکا در شیوع کرونا
با اینکه وزیر بازرگانی دولت ترامپ شیوع کرونا را به نفع اقتصاد آمریکا عنوان کرد، میتوان احتمال داد که ممکن است شیوع این ویروس در نتیجه عملکرد انسانی و براساس یک برنامه ریزی قبلی جنگ بیولوژیک باشد.
اگرچه تاثیرات منفی اقتصاد چین بر اثر کرونا میتواند در بلند مدت بر اقتصاد آمریکا نیز تاثیرگذار باشد، اما در حال حاضر مقامات آمریکایی مزایای کوتاه مدت این بحران در چین را مورد نظر قرار داده اند.
از سوی دیگر این مسئله با بزرگنمایی رسانه‌های آمریکایی و غربی نیز همسو است که آشکارا در تلاش برای بحرانی نشان دادن اوضاع داخلی چین جهت ناامن نشان دادن سرمایه‌گذاری هستند.
سخن تأویل پذیر مقام کاخ سفید حتی صدای نمایندگان مجلس آمریکا را درآورده است. از نمایندگان دموکرات کنگره، با صراحت شنیده شد که کشته شدن صدها انسان راه مناسبی برای پول درآوردن نیست.
در سه سال گذشته چالش اصلی دولت ترامپ در تدوین سیاست اقتصادی انزواگرایی و جزیره‌ای شدن، بوده است. به جای اینکه شاهد همگرایی و در هم تنیدگی بیشتر آمریکا در اقتصاد جهانی باشیم، ترامپ هیچ توجهی به موضوع سرایت چالش‌های اقتصادی جهان به درون آمریکا نداشته است.
به اعتقاد کارشناسان گویا وزیر تجارت آمریکا نقش جهانی اقتصاد چین را فراموش کرده است. این کشور در دهه اخیر موتور رشد اقتصاد جهان و بزرگ‌ترین تأمین کننده کالا برای دنیا بوده است. هر گونه تنش برای اقتصاد چین میتواند به اقتصادهای بزرگ سرایت کند؛ همچنین تنش‌ها به صادرکنندگان بزرگ کالا به چین هم منتقل خواهند شد.
به نظر می‌رسد مقام آمریکایی آسیب‌های این پدیده بر چرخه اعتبارات جهانی و تأثیر آن بر بازار مالی آمریکا و جهان را نادیده گرفته است. وی حتی آثار ناشی از اختلال در توانایی عرضه چینی‌ها برای شرکت‌های بزرگ آمریکایی مانند اپل را بی‌اهمیت می‌داند. راس در حالی از جابجایی سرمایه‌ها از چین به آمریکا سخن می‌گوید که توجهی به بالا رفتن هزینه‌های کار و کارگر در ایالات متحده ندارد که موجب گران تمام شدن کالا می‌شود. مهم‌ترین دلیلی که باعث حرکت سرمایه‌ها از آمریکا به چین، تایلند، ویتنام و دیگر کشورها شده بود دستمزدهای پایین کارگران آنها بود.
برخلاف اظهارات وزیر تجارت آمریکا، «جرومی پاول» رئیس فدرال ریزرو آمریکا بر این اعتقاد است که شرایط اقتصاد چین برای جهان بسیار مهم است. هنگامی که سرعت رشد این کشور کم شود همه جهان آن را احساس خواهد کرد. ممکن است آمریکا همچون همسایگان چین تحت تأثیر قرار نگیرد اما واشنگتن مانند پایتخت‌های اروپایی آن را لمس می‌کند.
بنابر تحلیل این مرکز پژوهشی، جای تأسف دارد که این وزیر دولت ترامپ چیز زیادی از جنگ تجاری آمریکا و چین نیاموخته است. برآورد صندوق بین المللی پول از تأثیر جنگ تجاری دو کشور نشان می‌دهد در شرایطی که ۷۵ درصد اقتصاد جهانی در سال ۲۰۱۸ رشد را تجربه کرد، اما ۹۰ درصد اهالی جهان در حال تجربه رکود اقتصادی استند.
شاید دخالت انسانی در شیوع دادن ویروس کرونا ادامه همان جنگ اقتصادی به گونه دیگر باشد. و شاید علت اطمینان خاطر و اعتماد به نفس وزیر بازرگانی و حاکمان معلوم الحال امریکا هم این باشد که ویروس کرونا در خود امریکا شیوع نخواهد یافت چرا که پاد زهر خنثی کننده آن عندالموقع اکتیف خواهد گشت!؟
یا خود این غایله یک ترفند اشد جنایتکارانه تجارتی و پول در آوردن است و دیر یا زود مانند موارد تجربه شده در گذشته تاریخ؛ دارو ها به مارکیت ها خواهد آمد و کسانی میلیارد ها دالر و پوند و یورو… سود پارو خواهند کرد!
هموطنان و همنوعان گرامی!
نفس موضوع ایجاب میکرد تا سر شما را با مباحث هرچند فشرده و تلطیف شده اقتصادی و سیاسی به درد آورم و الا مقصد اساسی طرح این مسأله بود و هست که در دنیایی این چنین؛ جا و مقام آدمیت و انسانیت کجاست؟!
آیا ازدنیای کاپیتالیستی اخصاً از سردمداران امریکا این معانی و مفاهیم؛ تجرید و تبخیر شده است در حدیکه یارای هم ارزی با سکه ها و بانکنوت ها را هم ندارد!؟
آیا در اساس؛ تاریخ حاکمه انگلیس و امریکا و استعمارگران و نو استعمارگران اروپایی؛ دست کم در یک خط درشت و ردیف متوالی و خونین و پیهم؛ همانا عبارت از “تاریخ جنایت علیه بشریت و آدمیزاد” نیست!؟
ایا کدام دلیل و نشانه و قرینه ای میتوان سراغ کرد؛ که گردانندگان دولت های “سایه و آفتاب” این ممالک؛ آن “تاریخ جنایت علیه بشریت و آدمیزاد” را پشت سر گذاشته و به “پایان” آورده باشند؟؟!!
تصور می کنم 7 ملیارد آدم روی زمین؛ تشنه و عطشان یک جواب درین باره اند!
ننگ و نفرین بر اقتصاد ویروس بنیاد!
ننگ و نفرین بر پول عاید از قصابی آدم ها!
