صلاح الدین ربانی استعفا داد

نوشته ی : فروغی
با استعفای صلاح الدین ربانی از مقام سرپرستی وزارت امور خارجه ، ( پس از دور ریختن ماموران سرکشی چون دوستم ، عطا ، محقق ، خلیلی ، رازق و برخی دیگر ) ، آخرین مامور مزاحم از سر راه رییس جمهوراقتدارگرا و خود رای افغانستان دور شد .
صلاح الدین ربانی ، رهبر جمعیت اسلامی افغانستان ، در آخرین روزهای ماموریت ناکام اش در وزارت امور خارجه ، بالاخره دیروز کلید آن وزارت را تسلیم داد .
او که از برکت مرگ پدراش استاد برهان الدین ربانی ، از روی ” سیاست و دلسوزی ” به وزارت خارجه و ریاست حزب جمعیت اسلامی افغانستان دست یافته است ، با این استعفای بدهنگام ، می خواهد دامن اخبار تأیید ناشده ، افواهات و شک و گمان هایی را گسترده تر نماید که این روزها برخی رسانه ها و تحلیلگران داخلی و خارجی برآن اشاره می نمایند .
صلاح الدین ربانی که همانند رییس جمهور غنی ، حامدکرزی و نیمه ی بیشتر وزرا و کارمندان عالیرتبه ی دولت افغانستان ، پاسپورت انگلیسی اش را هنوز در قفسه ی میز نگهداری نموده است ، بی تردید از سرزدن های پیهم بی خبر و باخبر اخیر مقامات عالیرتبه ی امریکایی از افغانستان و آغاز دوباره ی کوشش های صلح زلمی خلیلزاد ، راز ها و رمزهایی را بوکشیده است که فکر میکند دیگران کمتر و یا دیرتر به آن پی خواهند برد .
هرچند او شدت و حِدَّت ” تبعیض ” و ” تعصب ” در دستگاه ریاست جمهوری را که همیشه مورد انتقاد و بحث است ، بهانه ی استعفا قلمداد نموده است ، اما در اصل با این کناره گیری میخواهد خود اش را به مرحله ی بحران گونه ی پس از انتخابات آماده سازد .
برخی ناظران به این باور اند که انتخابات بی نصاب کنونی ، خواهی نخواهی به بحران کشیده شده ، از اثر اجماع خارجیان ، بازهم حکومت مشترک و موقتی به میان آورده خواهد شد – حکومتی که بستر گرم تری را برای حضور دوامدار امریکا با شرکت طالبان و نفوذ بیشتر پاکستان هموار نماید .
اینکه آیا در آن حکومت مشترک ، صلاح الدین ربانی وزیر خارجه ی مستعفی ، نقش برتر و بالاتر خواهد داشت یا پایان تر ، هنوز کسی نمیداند . آنچه را همه میدانند این است که آقای ربانی تلاش مینماید تا در صورت برخاستن بادها و باران ها ، با استفاده ازنام جمعیت و پاسپورت انگریزی شان، به خوشی چینی های خود ادامه دهند . فروغی