عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

مثلث خبیثه ی استخباراتی ایکه افغانستان را به کام آتش…

نویسنده: مهرالدین مشید اقنوم سه گانه ی شرارت در نمادی از…

اعلام دشمنی با زنان؛ زیر پرسش بردن اسلام و یا…

نویسنده: مهرالدین مشید رهبر طالبان از غیبت تا حضور و اعلان…

«
»

روز سی ام جنبش اعتراضی مردم ایران !

بعد از یک ماه حضور تیز مردم ایران در کف خیابان ، شاید هیچ زمانی نیازی به تحلیل و حدس نباشد . اما قطعا مثبت و زیبا است . در این مدت یک ماهه شاهد زیبایی های مردم در خیابان بودیم و من شخصا شاهد نکته جالبی بودم .

همزمان با اعتراضات مردم در خیابانهای ایران ، در خارج ایران هم آکسیونهای حمایتی مختلفی در همه شهرها برگزار شد . در ژنو 3 بار شاهد بودم .

بار اول تعدادی از طرفداران نظام سابق سلطنتی با توپ پر آمدند و همان جا میخواستند با لومپنیسم خاص خودشان رهبری و شعارهاشان را تعیین کنند و حتی کار به مشارجره بین مردم و طرفداران سلطنت کشید …

بار دوم آمدند و البته تعدادشان به انگشتان دست هم نمیرسید . وقتی چشمشان به جمعییت و شعارها افتاد انگار دیپرس شده باشند رفتند و گوشه ایی مشغول تماشا شدند …

بار سوم هم آمدند خانم مسنی پرچم و نمادهای شاهی را خواست بالا ببرد که با آن جمعییت و شعارها انگار پشیمان شده باشد کمی فکر کرد و پلاکارد را به همان حالت مچاله برگرداند در کیفش و همراه با بقیه شعار میداد مرگ بر دیکتاتور …


چند لحظه بعد بهش گفتم خانم محترم شما نگو مرگ بر دیکتاتور ، بگو مرگ بر دیکتاتوری …


با تعجب گفت فرقش چیست ؟ گفتم دیکتاتوری یک فرهنگ است که فقط خودش و حزب خودش را میشناسد . ولی دیکتاتور وزن فردی دارد که میوه همان فرهنگ است !


گفت : نمیفهمم چی میگی ولی باشه . و بیچاره آن نمادهای سلطنتی که در کیف حاج خانم داشت فحش میخورد .

شخصا نمیتوانم و نمیخواهم عقاید متفاوت دیگران نباشد . سلطنت و حوزه علمیه و بقیه ها حق دارند بُتها وسمبلهای خودشان را در موزه شخصی نگه دارند و هر روزآن را سجده کنند ولی اگر تلاش میکنند عقیده خودشان را به زور به جامعه بکشانند آنجا جای سکوت نیست .

دلخوش نباشید به شعار رضا شاه روحت شاد ، که وزارت اطلاعات پخش میکرد جهت انحراف اذهان .  دلخوش نباشید به مدیایی که تلاش میکند فقط یک جایی برای بازماندگان سلطنت در جامعه سیاسی ایران باز کند همان مدیایی که سال 1357 در خدمت خمینی بود . ارباب رسانه میفهمد 43 سال سرکوب و  خفقان فاشیستهای دینی حاکم در ایران فشار و بارش روی دوش همه بود به جز بازماندگان سلطنت …

این جنبش اندازه دهان هیچ فرد یا گروه خاصی نیست . شبیه به هیچ لحظه ایی از گذشته هم نیست جدید و عجیب است . جنبشی که فقط زیبا و بزرگ است بزرگتر از حتی خاورمیانه . جنبشی از جنس زن . محکم و لطیف مثل ابریشم . مردمی را در خیابانها میبینم که از تمام سمبلهای دیکتاتوری منزجر است چه تاج باشد و چه عمامه … ! بازماندگان سلطنت و بقیه مدعیان سیاسی ایران هنوز فرصت دارند تا پلورالیسم را یاد بگیرند . ولی کم…

فعلا بگذارید تا نسل کف خیابان کارش بکند و همانها خواهند گفت چه میخواهند و بقیه چگونه میتوانند و باید باشند این نسل زیبای کف خیابان یاد میدهد و بقیه بهتر است از حالا یاد بگیرند .

به اطلاع بازماندگان نظام سلطنتی سابق برسانم اگر واقعا به سیاست علاقه دارند حزب و جبهه سیاسی خودشان را بسازند و از حالا تمرین کار جدی سیاسی کنند . فقط شاه شدن و مفت خوری تمرین نمیخواهد !

ولی اگر فکر میکنند مردم در خیابان کشته و زخمی و اینا… بعد یک شاه لازم دارند برای حکومت کردن…به شکلی کودکانه ایی سخت در اشتباهید . انواع شاه مشروطه و غیره هم یعنی مسخره کردن شعور مخاطب قرن 21 !

نظام پادشاهی تاریخا سمبل دیکتاتوری درایران بود و حکومت اسلامی سمبل فاشیسم دینی…

اسماعیل هوشیار

15.10.2022