نامه‌ی سرگشاده‌ی محمدعثمان نجیب، بنیادگذار مکتب دینی-فلسفی من بیش از…

آقای ترامپ! تو نه در قامت یک سیاست‌مدار آمدی، نه به…

افغانستان، میان دو لبه تیغ؛ تحول نرم یا سقوط ساختاری

نویسنده: مهرالدین مشید نجات افغانستان در گرو راهی؛ میان تحول نرم…

دولت: کاملِ ناتمام...!

دولت یا خدمات عامه و زمانیکه توسط میثاق مردمی همانا…

فرق بین شادی و لذت

 محمدنعیم «کاکر خیلی ها فکر می‌کنند که شادی و لذت یکی…

شلینگ و هگل،- دعوای 2 فیلسوف دولتی

Schellig, F.W (1775- 1854 آرام بختیاری فلسفه شلینگ،- مفاهیم ناروشن، تعاریف ناتمام. شلینگ…

عید قربان

ای وطندار عید قربان شد قربانت شوم صدقه‌ی حال خراب و…

حامییان حق!

امین الله مفکر امینی !    2025-03-06   نترسم زدشمن تکیه برحـــق کــــــــــرده ام باتکیه…

چرا مردان از زنان قوی تر نیستند؟

پروفیسور دکتر شمس سینا بخش نخست درین جا می خوانید: -چطور میتواند یک…

افغانستان در تلاقی آشوب و رقابت؛ قرائتی تازه از فروپاشی…

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی طالبان؛ تلاطم‌های داخلی و بازتاب‌های جیوپولیتیکی منطقه‌ای…

در مورد تعاونی‌های کارگری

از آثار کلاسیک لنین برگردان: آمادور نویدی درباره تعاونی‌های کارگری تذکر سردبیر سایت مارکسیست– لنینیست امروز: این…

ریناس ژیان

استاد "ریناس ژیان" (به کُردی: ڕێناس ژیان) شاعر نامدار کُرد…

پنجشیر، زخم بر تن، آتش در دل؛ افسانه‌ای زنده در…

نویسنده: مهرالدین مشید پنجشیر، شیر زخمی اما سرفراز؛ خاری در چشم…

فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

مقام عشق 

رسول پویان  کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است  نبید خسرو و…

تحول در متغیرهای ژئوپلیتیکی افغانستان: بازتعریف نقش طالبان در معادلات…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در معرض تلاطم؛ از صعود سریع تا…

برای نخستین‌بار، مصاحبه‌ی طولانی من با هوش‌مصنوعی

محمدعثمان نجيب  بخش دوم پندار من نسبت به هر پدیده‌یی منفی نی‌ست.…

 ما و گفته های شرل بنارد، همسر  آقای خلیلزاد پیرامون…

نوشته بصیر دهزاد  در یک تحلیل ، ارزیابی  و محورچه باید…

شهروندی بنیاد عملی دموکراسی

شهروندی به مفهوم منتفی امت نیست. بلکه رویکرد عملی از…

برهی که رفته ایم!

امین الله مفکرامینی      2025-22-05! بـرهی که رفته ایم ورویــم،نگردیم بــرعقــــــــب ورجان وتنــراوقربان داریم…

«
»

دروند ولسمشره وروستی فرصت له لاسه مه ورکوه!

عبدالصمد ازهر                                                                                     د ۱۴۰۰ کال د زمري ۱۶

راپورته شه، چیغه وکړه، را خوځېدلي وطنوال پر ځان راټول کړه!

راووځه ملت ته د دښمنانو تور پلانونه په زغرده رسوا او مقاومت ته يې راوبوله! زه ډاډه يم چې ځورېدلی ولس دې نارې ته لبيک وايي.

په هرې ولسوالۍ او ولايت کې ګڼ شمېر وطنپال کسان شتون لري. راپورته يې کړه او د محلي پاڅونونو د مشرۍ اعتماد پرې وکړه.

د غيرت او افغانيت چيغه روانه کړه، د تورتم په ضد راپورته شه، د رڼا مشال اوچت او د خپلواکۍ بيرغ ورپوه!

پام دې دی که نه، نن سبا دې د واک موده پای مومي او خدای خبر چې څومره به نور ژوندی پاتې يې؟! ته کولی شې يا د وطن د ژغورنې نوميالی قهرمان شې او يا په تاريخ کې د يوه بدنومي، بې واکه، يا خدای مه کړه خاين په نامه چې تر مشرۍ لاندې يې يو باتور ملت او د عظمت ټاټوبی سقوط کوي، ثبت شې.

 که پر خپل ولس  او د ولس پر زور باور وکړې، د پرديو له جاله خپل لاسونه او پښې راخلاصې او د وطن د ژغورنې پاڅون په سر کې په نره ودرېږې، هم به تيت او پرک ولس يو کړې، هم به د پرديو سترګې درنه وسوځي، هم به خپلواکي، ملي ګټې، د خاورې بشپړتيا او ملي حاکميت خوندي کړې او هم به دې نوم په تاريخ کې په ځلاندو تورو ثبت شي.

تا غوښتل د غازي امان الله په پله پل کښېږدې. ستا ارمان و چې اماني پاتې پروژي سر ته ورسوې. خو ارمان چې ستا تر مشرۍ لاندې زمونږ تر پښو لاندې مځکه هم رانه ښويېږي. دا له پرديو غوبل شوی وطن اوس بيخي رانه ځي، توره تياره راځي، د سړيتوب کډې بارېږي او خدای خبر چې نورې څه نادودې به دا خوارکی ولس ګالې؟!

وګوره ډېرۍ ولسوالۍ ولاړې اوس ولايتونه هم درنه ځي، او بې درېدا دښمن ته پرېښودل کېږي. د مار لستوڼي دې پېژندل خو خوا دې ورله ساتله. (۱)

همدا اوس ولس په قهر دی، په جذبه دی، راولاړ شوی دی. مخ کې تر دې چې دا تودوخه سړه شي وخوځېږه او دې خوځښتونو ته نظم او سمت ورکړه. مه پرېږده چې ناپاک لاسونه يې خپلو قومي او ګروپي موخو ته بوځي. سبا به خلک بې اسرې شي، ساړه به شي يا به يې د غرض څښتنان بې لارې کړي، بيا به که وهم غواړې هېڅ ونه شې کولی.

پر ځوانانو او محلي وطنپالو مشرانو هم غږ کوم که له پاسه څوک ستاسې او د وطنوالو د پاڅون پروا نه ساتي، پخپله سره منسجم شئ، په کمو وسلو چې په هر کور کې شته لومړی پټ او بيا ښکاره مقاومتونه جوړ کړئ، د طالبانو پر کوچنيو او کمزورو پوستو يرغل وکړئ، نوره وسله لاس ته راوړئ او له ګاونډو مقاومتونو سره يو ځای شئ او تور مخي دشمنان او د پردو لښکر له خپلې خاورې وشړئ.

د خلکو زور د خدای زور دی. که يو ځل خلکو يولاس پاڅون وکړ بيا نو هېڅ زبرځواک يې هم مخه نه شي نيولی.

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۱) خوا دې ورته ساتله = خاطر خواهی شان را می کردی