افغانستان د نړۍ په شطرنج کې یوه ډېره مهمه مهره!

حميدالله بسيا په نړیوال سیاست کې هر هېواد د شطرنج یوه…

چرا افلاتون پیامبر نشد ؟

platon (428-347 v.ch) آرام بختیاری غربی ها فیلسوف ساختند، شرقی ها، پیغمبر…

سوز وگداز!

امین الله مفکر امینی  2025-11-08! سوزوگدازِعشق،سوزد جسم وجانـــــــم زگٌدازیکه است بســـوز،روح وروانــــم ای اهلِ…

رسول همذاتوف

رسول همذاتوف (آواری: ХӀамзатил Расул؛ ۸ سپتامبر ۱۹۲۳ – ۳ نوامبر ۲۰۰۳) شاعر اهل اتحاد…

دنباله‌ی مانی‌فی‌ستِ مکتبِ دینی فلسفی من بیش از این نه…

خیلی متأسفیم برای بسیاری‌ها که دانش‌کستری را تنها با شنیدن…

افغانستان در پرتگاۀ مثلث جدال‌های قومی، تروریسم طالبانی و رقابت‌های…

نویسنده: مهرالدین مشید وقتی قومیت سلاح می‌شود، ترور حکومت می‌کند و…

غزۀ خونین

غـزه که جهـنـم زمین گردیدست از کینۀ شـیطـان لعین گردیدست درقحطی دایمی…

 فـرضـیـات ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی

ـررسـی انـتـقـادی دربـارۀ نـظـریـات مـطـرح شـده دربـارۀ ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی، کـه بـه آن…

سخن‌دان روزگذار

ای وای آن درخت شگوفان (شکست و ریخت) کاج بلند ز…

گاهنامه محبت 

شماره دوم سال ۲۸م گاهنامه محبت از چاپ برآمد. پیشکش…

صنف کوچک؛ اما مکانی مشهور و سرشار از معنویت

نویسنده: مهرالدین مشید صنفی ساده و بی آلایش؛ اما نمادی از…

د پښتو ژبې په ډګر کې پېژندل شوی کیسه او…

له ښاغلي کریم حیدري سره، چې د پښتو ژبې په…

در آینه‌ی تاریخ، در سایه‌ی نفرت

« روایتی از یهودیت و پدیده‌ی یهودستیزی» فرشید یاسائی پیشگفتار: زخم ماندگار…

یا من نه دیدم، یا فرزندان یاسین خموش قدر‌ نه‌شناس…

محمدعثمان نجیب «زنده‌گی در زنده‌گی بی زنده‌گی، بازنده‌گی‌ست» ـ یاسین خموش خموش خالق…

واکاوی فرصت های از دست رفته و امکان رهایی افغانستان…

نویسنده : مهرالدین مشید از سایه‌ی ترور تا افق رهایی؛ بررسی…

مرگ‌اندیشی و مرگ‌آگاهی

اغاز زیستن در آینه‌ی فنا، بیداری در افق حقیقت مقدمه مرگ، یکی از…

آزادی، برابری، و برادری

تتبع و نگارش  میرعبدالواحد سادات   آزادی، برابری، و برادری آرمان تاریخی  پر تاثیر…

  افغانستان کشور واحد وتجزیه ناپذیراست

         ما یان گل یک باغ  وبری این گلشن  فا میل بزرگ…

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

«
»

خادمان صادق وطن را گرامی میداریم

شادروان جمیل نورستانی

میر عبدالولحد سادات   

در روزگار عجایب و غرایب کنونی که با شکست ارزش ها رقم خورده است و به خیانت عصایی پادشاهی می بخشند و مفاهیم جاودان راستی ، درستی ، صداقت ، صفا و وفا به طاق نسیان گذاشته شده است ، شاید طرح این مفاهیم اهورایی نوعی « بدعت » پنداشته شود . بسیار ضرور است تا نسل جوان وبالنده کشورآگاه باشند که در کشور شان همیشه چنین نبوده است که کلمات دولتمرد و سیاستگر، جنرال ، والی و قوماندان مرادف با چور، چپاول و قاچاق و… باشد ، بدینرو ارجگذاری به خادمان صادق وطن در پهلوی تبجیل و ارجگذاری ، نوعی ضرورت تاریخی و اجتماعی بخاطر بیداری وجدان جامعه پنداشته میشود.                                                    

بسیار بجا خواهد بود تا خادمان صادق وطن راکه برمبنای حب الوطن من الایمان با اخلاص و فداکاری در خدمت وطن و مردم بوده اند ، گرامی بداریم و از شخصیت ،کار، مبارزه و عرق ریزی صادقانه شان ارجگذاری نماییم.                                                                        

میدان پر طلاطم سیاست با شکست ها و مد وجذرها رقم میخورد و در تمام این خم و پیچ ها ، آنچه جاویدان و در تارک تاریخ باقی میماند ، عبارت از تلاش صادقانه ، پاکی صداقت بوطن و مردم میباشد.

در کوره « شور وشر پسندان » ، کسانی مورد حرمت ما قرارداردکه به مصداق سخن معروف گاندی بزرگ ( که بشکل منظوم توسط شاد روان موسی نهمت حقوقدان شهیروطن ما بیان گردیده است ) : « صداقت مذهبم ، ایمانم احساسات انسانی » ، معرف شخصیت ، اندیشه و عملکرد او باشد.

یکی ازین محبان وطن و مردم شخصیت با اعتبار ملی ، وطندوست و مردمی ، شادروان جمیل نورستانی میباشد که بمثابه چهره برجسته دولتی وجنرال با وقار و در عین حال بحیث یک منور متعهدووفادار ، به آرمان ترقیخواهی و اندیشه های مترقی ،  در نبرد تاریخی علم وجهل از جایگاه شایسته برخوردارمیباشد.

در حالیکه فقدان حاکمیت قانون ، پاشنه آشیل افغانستان درگذار به پروسه « دولت ــ ملت » محسوب میگردد ، باید زحمات کسانی مورد قدر شناسی قرار گیرد که در شرایط دشواربخاطرانفاذ قانون و تقویت و استحکام ارگانهای حراست حقوق ، تلاش نموده اندو حیثیت معماران سیستم های مدرن امن ونظم عامه وپولیس را دارا میباشند و شادروان نورستانی یکی ازین رجال ارجمند پنداشته میشود.                                                                                                         

مرحوم نورستانی که بعد از فراغت لیسه عالی حبیبیه ، شامل اکادمی پولیس وقت گردید ، طی سالیان متمادی در ارگانهای حراست حقوق و عهده داری مسولیت پولیس در نواحی مختلف شهر کابل و بحیث قوماندان امنیه آن شهرو در دهه هشتاد تا سطح عالی معینیت وزارتهای امنیت و داخله و رتبه تورن جنرال ( مل پاسوال ) با کمال امانت داری ، پاکی و صداقت ، مصدر خدمات شایسته بوطن و مردم گردید.                                                                                    

محترم همایون « بها » که از دوره ابتداییه مکتب ، لیسه عالی حبیبیه ، اکادمی پولیس با روانشاد نورستانی یکجا بوده و از کار و فعالیت مرحومی شناخت دقیق دارد ، طی یاداشت مینویسد : « مرحوم جمیل نورستانی شخص پاکنهاد ، وظیفه شناس ، صادق ، مهین پرست ، انسان دوست ، صمیمی و دوست داشتنی بود ، وجدان بیدار ومناعت نفس قوی داشت ، وظایفش را صادقانه و با موفقیت انجام میداد و درین راستا با انضباط و دسپلین جدی بود و در برابر خیانت ونادرستی ، حساس وپر خاشگر بود ، گرچه در مقامات بلند دولتی صادقانه ایفای وظیفه کرد ، اما بیشتر مورد حسادت عناصر شیطان صفت و نا پاک وناباب قرارمیگرفت و پس از مدت کوتاه از وظایف تبدیل و برکنار میگردید . »                                                                                     

محترم جنرال خلیل سکندری از همسلکان و همکاران  مرحومی ،در رابطه به شیوه کار شادروان نورستانی طی یاداشتی مینگارد : « مرحوم جمیل نورستانی در طول مدت ماموریت و بخصوص در هنگام تصدی پست های پر مسولیت قوماندانی امنیه شهر کابل ،  معاونیت اول وزارت امنیت دولتی و معین وزارت داخله همیشه دروازه خود را بروی مراجعین باز نگهمیداشت واین شیوه کارباعث شکایت مشاورین خارجی میگردید و اما جنرال با وقار فقط و فقط به کار و خدمت بمردم اهمیت میداد . »                                                                                                   

شادروان نورستانی بمثابه شخصیت با اعتبار ملی و با فکر واندیشه ملی و افغانستان شمول ، تعلق قومی را در خدمت اهداف بزرگ ملی قرار داد و بدینترتیب هم برای قوم نورستان و هم برای مجموع کشور مصدر خدمات شایسته گردید.                                                          

شادروان نورستانی بمثابه یک جنرال با تحصیل و مجرب از موقعیت سوق الجیشی نورستان بخوبی آگاه بود و بدرستی از پلان استخبارات  پاکستان مطلع بود که میخواستند از اراضی نورستان برای عبور باند های تبهکار به  شمال و شمال شرق افغانستان استفاده نمایند واز جانب دیگربحیث یک شخصیت مردمی از درد و الم مردم و مشکلات تاریخی مردم نورستان شناخت دقیق داشت ، بدینرو همراه با بزرگان آگاه و مشران خیر اندیش قومی ، تلاش وسیع را انجام داد تا جرگه های صلح و مشارکت مردمی را سازماندهی نمایند .                                            

محترم خیراله سکندری همکار بسیار نزدیک مرحومی چشم دید های خود را طی یاداشتی به قید تحریر آورده و در همین ارتباط مینویسد : « روی این اصول سرانجام بزرگان وقت نورستان دور هم جمع شدند و آمادگی شانرابخاطر امنیت و صلح ابراز داشتند ، ذوات آتی : مرحوم محمد اگبر شور ماچ ، دگروال حبیب اله نورستانی ، دگرمحی الدین خان ، مرحوم موسی آتش ، دگروال دین محمد خان ، محمد علی خان و … سایر بزرگان اشتراک مساعی داشتند . » . چنانچه محترم خیراله سکندری مینویسد ، در نتیجه این تلاشها وکار موثر در امر صلح و خدمتگذاری بمردم ، شاد روان نورستانی طرح ایجاد ولایت نورستان را مطرح و بعد از تلاشهای زیاد و مشترک در سال ( 1367 ش ) ، از طرف رییس جمهور وقت داکتر نجیب اله شهید منظور و شخصیت سرشناس نظامی و قومی جنرال سرور خان نورستانی بحیث اولین والی ولایت نورستان مقرر گردید .                                                                                                                

شادروان نورستانی در دوران زندگی و کار ومبارزه و اجرایی وظایف دولتی ، زندگی پر فراز و نشیب  را سپری ومشقات تحمیلی و سبکدوشی و موقوفی را با شکیبایی متحمل و حتی روزگار پر مشقت و مرگ و زندگی زندان مخوف « امین » نتوانست عزم و اراده آهنین او تاثیر منفی بجا گذارد . در مورد شخصیت بلند زنده یاد نورستانی ، جناب صمد اظهر ازسابقه داران جنبش مترقی افغانستان و از همسلکان و همرزمان مرحومی ، طی یاداشتی بمناسبت وفات او موارد را متذکر میگردد که با هم یکجا بخوانش میگیریم : « نسلی از عاشقان تجدد ، عدالت و دیموکراسی راستین مردمی ، با تبعیت از قانون طبیعت ، رختهای سفر بربسته ، یکی پی دیگربه ابدیت می پیوندند . فقدان هریکی از آنها چنان خلایی را ایجاد میکند که پر کردن آن در شرایط موجود بس سنگین و دشوار است . جمیل نورستانی درین ذمره با خصلت مردم داری و استعداد خاصش در آنگاه ها به مرکزی مبدل شده بود که شماری از روشنضمیران کادر افسری پولیس بدورش حلقه زده و از رهنمایهیایش بهره می بردند . شادروان جمیل نورستانی با شرافت و خوشنامی زیست و وظایف سپرده شده را با دقت و به بهترین وجه به انجام رسانید . ذهن و روانش تا آخرین لحظات زندگی با وطنش ، با مردمش و با جنبش از رمق افتاده اش بود».                            

تعلق خاطر شادروان نورستانی به ( ح د خ ا ـــ حزب وطن ) و عضویت او در حزب از آرمان شریفانه او بخاطر خدمت گذاری بوطن و مردم ناشی گردیده ودر تحقق این اهداف شریفانه با ایثار و شجاعت ،  مردانه وارو با صفا و وفا  رزمید .                                                     

زنده یاد نورستانی اهل دوستی و رفاقت و بسیار رفیق دوست بود و درین هفته که بنام رفاقت و رفیق تجلیل و یادهانی میگردد ، از او بحیث نماد و بهترین سمبول رفیق و رفاقت تبجیل بداریم . بی جهت نبوده است که شادروان نورستانی ، دوستی ، برادری و رفاقت بی آلایشانه با یاران قدیم تا به شش دهه  داشت و پیوسته پاس این سرمایه معنوی زندگی خود را داشت و گویی کلام بی بدیل حضرت ابوالمعانی بیدل ، ملاک عمل او بود که :                                                

                                 

نمیدانم کدامین شیوه دشوار است در عالم          نفس در خون تپید و گفت ، پاس آشنایی ها

درسالهای که به غربت اجباری کشانیده شد و در جرمنی زندگی مینمود ، بار ها به دنمارک بدیدار یار قدیم ، ندیم و کریم خود مرحوم خیر محمد ( گل آغا ) می آمد ودر دید و ادید ها با دوست سابقه دار خود شادروان خیر محمد کارگر ، خاطرات دوران جوانی و فوتبال را تازه میساخت ، دوستان و یاران مقیم دیار غربت ما خاطرات بسیار خوب و فراموش نا شدنی از نشست ها و مجالس با ایشان دارند .                                                                                          

این جنرال با وقار وطن در زندگی شخصی اهل طرب و مویسقی بود ، به هنرمندان علاقمند و آنانرا قدر و ستایش میکرد و خود نیز با رمز و راز ،  دنیایی سحر انگیزموسیقی آشنا و  هارمونیه مینواخت و ناله های دل را با ملاحت و به سیاق خاص خود ، زمزمه میکرد .                       

شادروان نورستانی در زندگی شخصی به شهادت پسر عزیز شان ، فرهاد جان نورستانی ، انسان بسیار صمیمی و رفیق مشفق فرزندان بود ، در بد حادثه ترافیکی شهر پراگ که خانم عزیزیش وفات یافت ، در دهه چهل زندگی قرار داشت و تا اخیر عمر خواست در پهلوی فرزندان عزیز خود  باشد و مهر و عطوفت را دوچندان بر آنان ارزانی دارد .                                          

منحیث حسن ختام ،  کلام حضرت حافظ را به خوشنودی روح زنده یاد نورستانی با هم میخوانیم و یاد این خادم صادق وطن رادر پنجمین سالروز وفات او  گرامی میداریم :                         

هر گز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق         ثبت است در جریده عالم دوام ما

 

یاداشت :

در نوشتن این یاد نامه و گرامیداشت از یادداشت های ذوات آتی استفاده گردیده است :

ــــ یاداشت محترم  صمد ازهر بمناسبت وفات مرحوم نورستانی؛

ــــ  یاداشت محترم  خلیل سکندری در رابطه به کار و زندگی مرحوم نورستانی؛

ــــ یاداشت محترم  همایون بها در رابطه به سوابق تحصیلی و کاری مرحوم نورستانی؛

ــــ یاداشت محترم  خیراله سکندری در رابطه به کار و فعالیت دولتی و مردمی مرحوم نورستانی؛

ــــ یاداشت ارسالی محترم  فرهاد جان نورستانی در رابطه به مرحوم نورستانی؛

ـــ استفاده از یاداشت ها و چشم دید های نویسنده.

پایان   : یازده نوامبر 2016