حمله به کوه معبد
پاول کراسنوف (PAVEL KRASNOV)
ا. م. شیری
پیشینۀ عمیق ناآرامی در سرزمین مقدس
بنیامین نتانیاهو (بی بی) بار دیگر در پایان سال ۲۰۲۲ عهده‌دار مقام نخست وزیری شد و مذهبی‌ترین حکومت تاریخ دولت اسرائیل را تشکیل داد.
گردش ایتامار بن‌گویر، وزیر امنیت ملی تازه‌‌پخت بر روی کوه معبد، نخستین خودنمایی دولت جدید بود. این رویداد در ۳ ژانویه رخ داد و هیاهوی بین‌المللی گوش‌خراشی را در پی داشت، که تشکیل جلسۀ اضطراری شورای امنیت سازمان ملل متحد در شب ۱۵ دی ماه، اوج آن بود.
به دنبال تحریکات بن‌گویر، یاریو لوین، وزیر دادگستری جدید در ۴ ژانویه از طرح اصلاحات اساسی قضایی رونمایی کرد. ارائه اصلاحات باعث طغیان اعتراض شد. در ۷ ژانویه ۲۰ هزار نفر به خیابان‌های تل‌آویو آمدند. این فقط سرآغاز بود…
اسرائیل قانون اساسی ندارد. نقش دادگاه قانون اساسی را دیوان عالی کشور ایفا میکند. ایدئولوژی اصلاحات قضایی می‌انگارد که دیوان عالی تحت کنترل کنست خواهد بود و نمی‌تواند قوانین مصوب پارلمان را لغو کند. جناح راست فرصتی منحصر به فرد خواهد داشت تا آنچه را که بر روی پارچه‌نوشته‌هایش نوشته است، در برنامه‌های احزاب خود عملی کند.
یک هفته پس از شروع تظاهرات، در ۱۴ ژانویه، ۸۰ هزار معترض به خیابان‌ها آمدند و جغرافیای اعتراض به بیت‌المقدس، حیفا و دیگر شهرها گسترش یافت. در ۲۱ ژانویه، تعداد معترضان پیش از این ۱۵۰ هزار نفر تخمین زده شد. سپس همه چیز افزایش یافت؛ جغرافیا گسترش یافت؛ ساختار و کیفیت اعتراضات تغییر کرد. تظاهرات با شرکت مقامات عالی‌رتبه، وکلا، نیروهای احتیاط نظامی و دگرباشان جنسی آغاز شد. استفاده از «فن‌آوری‌های سیاسی خلاقیت بالا» مورد توجه قرار گرفت. وکلا خود را در تظاهرات سازماندهی کردند و اقدام خود را «اعتراض شنل سیاهان» نامیدند. سپس نیروهای احتیاط، راهپیمایی ۵۰ کیلومتری به نام «برادران اسلحه» برگزار کردند و بعد از این، زنان با لباس‌های قرمز و کلاه‌های سفید ملهم از «داستان ندیمه» در سریال لزبین در اعتراضات شرکت کردند. اتحادیه‌های کارگری فعال‌تر شده‌اند، تهدید به اعتصاب می‌کنند و برخی «آنارشیست‌های چپ»، بن‌گویر، وزیر ملی‌گرا و سارا، همسر نتانیاهو را که گفته می‌شود او «اهریمن شریر» نخست‌وزیر است، تهدید به قتل می‌کنند،… مکس بلومبرگ، یکی از سکانداران لیبرال جهان در پشت صحنه، تأئید کرد که سرمایه‌گذاران به خارج کردن سرمایه از کشور شروع کرده‌اند. نتانیاهو همچنین از سوی اسحاق هرتزوگ، رئیس جمهور اسرائیل تحت فشار قرار گرفت. او با اینکه «به خاطر وحدت مردم اسرائیل، به خاطر مسئولیت، از شما می‌خواهم…»، خواستار توقف رأی‌گیری در مورد اصلاحات قضایی شد.
واشینگتن نیز فشار آورد. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، با معترضان دیدار کرد که به نظر می‌رسد حمایت از آن‌ها و تهدید دولت با «میدان» باشد. جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی با بیان اینکه «اگر ارزش‌های دموکراتیک نقض شود، حمایت بی‌دریغ از اسرائیل برای ما دشوار خواهد بود»، مستقیماً از نتانیاهو باج‌گیری کرد.
نتانیاهو به پشتوانۀ قدرت و حمایت قابل‌توجه محافل مالی و مذهبی، این ضربه را دفع کرد. این بخش از جامعۀ اسرائیل تظاهرات («ضد میدان») خود را در اورشلیم برگزار کرد و خاطرنشان کرد: «اینکه یک اقلیت عقیده خود را از طریق توسل به خشونت و هرج و مرج در خیابان‌ها تحمیل کند، پذیرفتنی نیست».
اعتراضات در شنبۀ دوازده، در روز مارس ۲۵ و دو روز پس از آن به اوج خود رسید. روز یکشنبه، نتانیاهو وزیر دفاع، یوآو گالانت، مردی مقتدر در اسرائیل و ایالات متحده را به دلیل «اقدام علیه دولت» برکنار کرد. آنطور که می‌نویسند، ۶۰۰ هزار نفر به خیابان‌ها آمدند. اعتصاب عمومی به نام «هفتۀ ملی فلج» اعلام شد. فرودگاه بن‌گوریون کلیۀ پروازها را متوقف کرد… در تل‌آویو، تظاهرکنندگان ساختمان‌های اداری و بزرگراه‌ها را مسدود کردند. فعالان ستیزه‌جو با شکستن حلقۀ پلیس در اطراف اقامتگاه نخست‌وزیر، با نیروهای انتظامی درگیر شدند و در پاسخ، آن‌ها از ماشین‌های آب‌پاش استفاده کردند.
در شامگاه ۲۷ مارس، بنیامین نتانیاهو بیانیه‌ای صادر کرد: «در تلاش برای جلوگیری از انشقاق در کشور، تصمیم گرفتم قرائت دوم و سوم را به تعویق بیندازم تا به یک اجماع گسترده برسم…». بعد از این، همه نفس راحت کشید.
در این لحظه بسیار حساس (دوشنبه ۲۷ مارس)، بن‌گویر، وزیر امنیت با نتانیاهو دربارۀ ایجاد گارد ملی به توافق رسید. کنترل ساختار جدید قدرت به عهدۀ بن‌گویر سپرده شد. او با این شرایط موافقت کرد که اصلاحات را تا ژوئیه متوقف کند. در غیر این صورت، بن‌گویر تهدید کرد که هیئت دولت را ترک خواهد کرد و موجب سقوط آن خواهد شد. در نتیجه، استعفای دولت و انتخابات پارلمانی جدید صورت خواهد گرفت. برای نتانیاهو، این غیرقابل قبول است. زیرا، طبق تعدادی از مواد قانون جنایی به کلاهبرداری و فساد متهم است. اعتقاد بر این است که احتمال دارد او به ۱۳ سال زندان محکوم شود.
رشد سریع بن‌گویر از انفراد سیاسی، رهبر یک حزب حاشیه‌ای در «قدرت یهودی» به یک مهرۀ کلیدی در سیاست داخلی اسرائیل بسیار قابل توجه است. او حتی بیشتر مدعی است. بن‌گویر متعلق به بخشی از جامعۀ اسرائیل است که رؤیای ساختن معبد سوم را در سر می‌پروراند. او مانند خاخام یسرائیل آریل، بنیانگذار مؤسسۀ معبد، قاطعانه این ایده را که معبد به طور معجزه‌آسا بازسازی می‌شود، رد میکند. نه آنطور که برخی از مفسران تورات و تلمود قرون وسطی اعتقاد داشتند. او تعلیم می‌دهد که نبرد نباید برای بخش‌هایی از سرزمین اسرائیل، بلکه برای قلب آن- کوه معبد باشد (او خودش پیشنهاد اشغال لبنان را داد). این مبارزه جریان دارد، حتی اگر کسی برای خودش روشن نسازد…
حامیان ایدۀ ساختن معبد سوم (و نه «به طور معجزه‌آسا») خواستار تخریب زیارتگاه‌های مسلمانان واقع در کوه معبد هستند. معبد سوم باید در مساحتی بزرگتر از معبد سلیمان ساخته شود.
لازم به ذکر است که در مسیحیت، از جمله ارتدکس، طبق آموزه‌های پدران کلیسا، خدمات مسیح دروغین (دجال) در معبد سوم از سر گرفته می‌شود و این رویداد به یکی از نشانه‌های نزدیک شدن به ظهور مسیح دوم تبدیل خواهد شد.
در اسرائیل اطمینان می‌دهند که درصد جمعیت طرفدار ساخت معبد سوم اندک است. شاید. اما، حامیان این ایده در قدرت هستند و قدرت آن‌ها در حال افزایش است.
ما با دقت در حال تماشای رویدادهای جهان هستم. اجازه ندهیم کوه معبد از دیدمان دور شود…
برگرفته از: بنیاد فرهنگ راهبردی
۱۴ فرودین-حمل ۱۴۰۲
