به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

جمهوری بولیواری سرحال و با اعتماد به نفس


پس از سال‌ها سخت، اقتصاد ونزوئلا در ماه‌های اخیر عملکرد خوبی داشته است. این موفقیت در مورد روابط بین المللی کاراکاس نیز صدق می کند

تهیه کننده: حسین تلاش

14.08.2022

نویسنده: فولکر هرمزدورف
منتشر شده در یونگه ولت
ترجمه: مجله هفته


پس از انفجارهای روز جمعه هفته گذشته در یک انبار سوخت در بندر ماتانزاس کوبا، آتش نشانان ونزوئلا همچنان در حال حمایت از همکاران کوبایی خود هستند. 
آتش نشانان و کارشناسان شرکت نفت دولتی پترولئوس د ونزوئلا (PDVSA) از بهترین متخصصان آموزش دیده برای چنین حوادثی در جهان هستند. 
آنها تجربه خود را در مبارزه با پیامدهای حملات گروه های تروریستی در ونزوئلا به دست آوردند. 

همانطور که مارک اسپر، وزیر دفاع سابق آمریکا در خاطرات خود که در ماه مه منتشر شد، می نویسد، در ژوئن – جون ۲۰۲۰ رابرت اوبراین مشاور امنیت ملی کاخ سفید نیز پیشنهاد حمله هوایی به مجتمع پالایشگاه خوزه آنتونیو آنزواتگی را داد. 
هدف از فلج شدن صنعت نفت ایجاد هرج و مرج و سرنگونی رئیس جمهور نیکلاس مادورو و به قدرت رساندن خوان گوایدو خودخوانده “رئیس جمهور موقت” مورد حمایت واشنگتن بود. سیاستمداری در اپوزیسیون ونزوئلا و حامیان او در ایالات متحده بیش از هر زمان دیگری از این رویا فاصله دارند. 

علیرغم حملات تروریستی و تحریم های متعدد ایالات متحده و اتحادیه اروپا، تولید ناخالص داخلی (GDP) از زمان پایین ترین سطح خود در سال ۲۰۲۰ به طور پیوسته در حال افزایش بوده است. 

طبق گزارش کردیت سوئیس، تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۲۱ دقیقا ۸.۵ درصد رشد داشته است. در عین حال، بر اساس گزارش اداره آمار فدرال، نرخ بیکاری در ژوئن ۲۰۲۲ معادل ۶.۴ درصد بود که ,فقط کمی بالاتر از نرخ بیکاری در اتحادیه اروپا (۶ درصد) و حتی کمتر از کل منطقه یورو (۶.۶ درصد) است. 

یک بخش از دلایل بهبود وضعیت اقتصادی در افزایش استخراج نفت نهفته است. ونزوئلا با حدود ۳۰۴ میلیارد بشکه، بزرگترین ذخایر نفت جهان را دارد. 
تولید نفت این کشور پس از رسیدن به کمترین میزان خود یعنی ۳۹۰ هزار بشکه در روز، به بیش از یک میلیون بشکه افزایش یافته است. 

در ژوئن – جون ۲۰۲۲، صادرات با ۶۱ درصد افزایش به ۶۳۰۵۰۰ بشکه در روز رسید. 
درآمدهای مالیاتی کشور بین سال های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ حدود ۵۳ درصد افزایش یافته است. همچنین کاهش وابستگی به واردات مواد غذایی به تحکیم بیشتر اقتصاد ونزوئلا کمک کرده است. 

اقدامات سیاست اقتصادی مختلف – هرچند بحث برانگیز – امکان افزایش ذخایر غذایی داخلی را از ۲۰ درصد نیاز ملی در سال ۲۰۱۷ به ۸۹ درصد در سال ۲۰۲۱ رساند. 
به طور کلی، اقتصاد ونزوئلا در مقایسه با سال های گذشته علیرغم تحریم ها در حال حاضر قوی تر شده است. 
با این حال، محاصره اقتصادی تحمیل شده بر کاراکاس توسط ایالات متحده و اتحادیه اروپا (وسایر متحدین گوش به فرمان آنان- تهیه کننده, {موضوعی برای رسانه های غربی نیست که علیرغم موفقیت های اقتصادی کاراکاس به روایت خو درباره “دولت شکست خورده” در “بحران خودساخته” پیان دهند. 
هفته نامه اشپیگل در ۱۴ ژوئن نوشت: “دو دهه سوء مدیریت در ونزوئلای سوسیالیست، بسیاری از مردم را فقیر کرده است.”
واشنگتن نه تنها در تلاش برای ورشکستگی اقتصادی کشور، بلکه در تلاش برای منزوی کردن سیاسی ونزوئلا نیز شکست خورده است. 

زمانی که جوزف بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده تلاش کرد تا حذف ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه را در اجلاس سران قاره آمریکا در ژوئن توجیه کند، از میان ۳۲ سخنران، تنها روسای جمهور جناح راست ژایر بولسونارو (برزیل) و ایوان دوکه (کلمبیا) از او حمایت کردند. 
اندکی پس از آن، نزدیکترین متحد واشنگتن در منطقه در انتخابات شکست خورد و برکنار شد. جانشین دوکه، چریک سابق چپگرا، گوستاوو پترو، که از یکشنبه گذشته بر سر کار آمده است، وعده داد نه تنها تجارت را از سر خواهد گرفت، بلکه روابط دیپلماتیک با کاراکاس را نیز عادی خواهد کرد. 
دلسی رودریگز، معاون رئیس جمهور ونزوئلا یادآور شد که در گذشته تجارت بین کشورهای همسایه بیش از ۷ تریلیون دلار بوده است.

روزهای ژایر بولسونارو{رییس جمهور برازیل؛ لیبرالیست افراطی؛ جاه طلب و از نوکران سرسپرده امپریالیسم امریکا – فرستنده} ، آخرین دشمن ونزوئلا در آمریکای جنوبی، به عنوان رئیس جمهور نیز به شماره افتاده است. بر اساس همه بررسی ها، شانس او برای انتخاب مجدد در ۲ اکتبر تقریباً ناامیدکننده است. 
اگر لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا از حزب چپگرای کارگران که در نظرسنجی ها پیشتاز است، رئیس دولت بعدی برزیل شود، این کشور همسایه نیز روابط خود را با کاراکاس عادی خواهد کرد. 
در حالی که دولت مادورو به طور سیستماتیک در حال گسترش ارتباطات استراتژیک خود، بیش از همه با چین و روسیه، و همچنین با دیگر کشورهای رو به رشد مانند ایران و ترکیه است، ایالات متحده و اتحادیه اروپا نیز اکنون محتاطانه به دنبال تماس مجدد با کاراکاس هستند. 

پس از اولین سفر رسمی مقامات ایالات متحده پس از ۲۰ سال در ۵ مارس – مارچ، رئیس جمهور مادورو در پایان ژوئن – جون تأیید کرد که مذاکرات بین دولت وی و هیئتی به سفارش رئیس جمهور ایالات متحده بایدن در کاراکاس ادامه خواهد یافت. 
آسوشیتدپرس در ۲۷ ژوئن – جون گزارش داد: “مقامات ارشد ایالات متحده بی سر و صدا به کاراکاس سفر کردند تا روابط خود را با ونزوئلا بازسازی کنند، پس از آن که جنگ در اوکراین، ایالات متحده را وادار کرد تا برخی از اهداف سیاست خارجی خود را مجدداً تنظیم کند. “ 

پیش از آن، دولت بایدن به شرکت های انرژی شورون (ایالات متحده آمریکا)، انی (ایتالیا) و رپسول (اسپانیا) مجوز تولید گاز و نفت در ونزوئلا را اعطا کرده بود و عرضه نفت به اروپا را که قبلا توسط ایالات متحده مسدود شده بود، تایید کرده بود. 
مادورو تسهیل را به عنوان “اولین گام‌های کوچک” پذیرفت، اما در عین حال خواستار “برداشتن همه تحریم‌ها” شد. 
از نظر سیاست خارجی، مادورو تاکنون به خط ضد امپریالیستی خود وفادار مانده است. 
ونزوئلا از موضع روسیه در بحران اوکراین و ادعای چین بر استان جدا شده تایوان حمایت می کند. 
نمایندگان مجلس ملی جمعه ی گذشته حمایت خود را از چین تکرار کردند: “ایالات متحده با آتش بازی می‌کند و عمداً جنگ جهانی را برمی انگیزد”.

پایان