تحلیل روزنامه اصولگرا از نشست سران اروپا با ترامپ: امریکا هم باخته/ چین و هند برنده بازی اند
روزنامه جوان نوشت: ظاهراً در نگاه اینان فقط چینش صندلی‌های رهبران غرب مقابل هم مسئله است، اما مسئله اصلی در این زاویه نهفته است که رهبران غرب گرد آمده‌اند تا بعد از چهار سال جنگ ویرانگر که با زیاده‌خواهی ناتو آغاز شد، توافق کنند چقدر از «خاک» یک کشور اروپایی را بدهند تا جنگ تمام شود!
این حقیقتاً «خاک»سپاری غرب در زمین شرق است و چیزی جز افول کل غرب نیست. امریکا زمانی نه‌چندان دور در دوره جنگ سرد و به‌ویژه در زمان ریگان- که حالا فقط عکسش در اتاق بیضی و در این تصویر معروف بر دیوار است- چنان قدرتی داشت که برای حل‌وفصل مسائل جهان نیازی به این‌جور جلسات که تازه انتهای آن واگذاری خاک باشد، نداشت. گاهی با یک تلفن و از او به یک اشارت و از دنیا به سر دویدن بود. گاهی حتی همین هم نبود، بسیاری از کشورهای دنیا ذهن امریکا را می‌خواندند و حتی به سمتی نمی‌رفتند که نارضایتی امریکا را داشته باشد.
در آن دوران حتی چپ‌های امریکای لاتین راه مسالمت‌آمیز می‌پیمودند و فقط ایران بود که حرف زور و قلدری امریکا را نمی‌شنید. حالا همان امریکا متصرفات روس‌ها را روی نقشه اوکراین در کاخ سفید با رنگ قرمز مشخص کرده و رهبران اروپا گردآمده‌اند تا بر سر مقدار واگذاری این خاک برای پایان جنگ تصمیم بگیرند!
اتفاقاً طرز نشستن رهبران اروپا روی صندلی‌های غیررسمی مقابل ترامپ شبیه همان بخش قرمز رنگ شده است، یعنی هلالی به دور میز واگذاری!
اروپا چهار سال با روس‌ها و با امریکا همزمان جنگید! مجبور شد گاز روس‌ها را تحریم و از امریکا با پنج‌برابر قیمت خریداری کند! از زمان ریاست‌جمهوری ترامپ باز وادار شد پول تمام‌وکمال تسلیحاتی را که امریکا به اوکراین می‌دهد، پرداخت کند. هیچ‌چیز در این جنگ به دست نیاوردند. همان چهار سال پیش در آغاز جنگ باید می‌فهمیدند که این جنگ نماد پیچ بزرگ تاریخی و افول غرب است.
حالا ترامپ می‌گوید «اوکراین هرگز به ناتو نخواهد پیوست»، با آنکه شروع جنگ با اصرار بر همین پیوستن بود. نهایت تهدید رهبران اروپا مثل ماکرون هم این است که اگر روسیه (پس از واگذاری خاک اوکراین و رسمیت‌دادن به تصرف کریمه) باز هم صلح نکند، ما اروپاییان چهارتا تحریم دیگه هم اعمال می‌کنیم! حقیقتاً اروپا در ضعیف‌ترین دوره دویست سال اخیر است. کل اروپا و امریکا باخت، چون اروپا ضعیف شده و امریکا بازیگر شده و در میدان قدرت‌های نوظهور مثل چین و حتی هند و برزیل و دیگران، دیگر نمی‌تواند جز با عکسی از دوران ریگان خودش را راضی کند.
