گنج شایگان 

رسول پویان  همیـشـه ثـروت و کاخ طلا نمی ماند  شــکـوه و دبـدبـه…

همخوابگی های سیاسی نافرجام طالبان افغانستان و آخوند های ایران

نویسنده: مهرالدین مشید افتضاح دیپلوماسی هوتل محور ایران در افغانستان عباس عراقچی، روز…

عالم دگر

نوشته نذیر ظفردیــــــده از امیــــــال دنیا بسته امدر دلـــــــم…

بشدار سامی

آقای "بشدار سامی" (به کُردی: بەشدار سامی)، شاعر و فتوگرافیست…

کابل آبستن یک تحول در موجی از اختلاف های درونی…

نویسنده: مهرالدین مشید سرنوشت ملاهبت الله در گرو عصیان همرزمان و…

هم پیوندی

جهان با حفظ،نا همگونی ها یک کل به هم پیوند…

آن لوله های آب پا های ما نه؛ بلکه آرزو…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از به زنجیر کشاندن آفتابه ناوقت های شب…

هنر عشق ورزیدن....! (1)

" زیبایی عشق در این است که نه به چیزی…

آب در هاون کوبیدن یا سراغاز یک بازی جدید

نویسنده: مهرالدین مشید حکم بازداشت ملاهبت الله یک بازی استخباراتی و…

فتوای خرد 

رسول پویان  برون کردم به قتوای خرد تا حلقه از گوشم  بـرای…

خوشروی بؤلسه خاتینینگ

خوشروی بؤلسه خاتینینگ ، کیفیتینگ بوزیلمس چیور بؤلسه خاتینینگ، توگمنگ اصلا…

"سوسیالیسم سلطنتی"،- فیلسوف سرنوشت و زوال

Oswald Spengler(1880- 1936) آرام بختیاری اسوالد اسپنگلر،- فیلسوف راستگرا، نیهلیست فرهنگی. اسپنگلر(1936-1880م)، فیلسوف…

قلم "نی" ایکه "ناسر" ماند

نویسنده: مهرالدین مشید قلم "نی" و نشانه های بی نشانی آن آن…

در مورد ادب شفاهی  اوزبیکان افغانستان

برنامه  اوزبیکی رادیو تاشکند جمهوری اوزبیکستان در باره  کار کرد های…

پاینده باد افغانستان

میر عنایت الله سادات                                                   مدتی است که بعضی حلقات معين از…

هر وسیله‌ برای رسیدن به هدف مجاز نیست!

نور محمد غفوری در تویتر محترم امرالله صالح یک جمله را…

افغانستان و درهم تنیده گی و مد و جزر حوادث…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان سرزمینی کوهستانی و محاط به خشکه است که…

فتنه خوابیده

 قدم هلال شد و مایلم به ابرویش  فتاده مرغ دل من…

شیفته ی ترانه های مردم

 برنامه ی رادیو تلویزیون شهر تاشکند جمهوری اوزبیکستان در مورد کار…

گزیده‌ای از «درسگفتارهای کاپیتال» رفیق فقید جوانشیر در زندان

از نظر مارکس دو نوع بخش خصوصی وجود دارد مارکس ……

«
»

بازگشایی مکاتب دخترانه

عبدالصمد ازهر                                                                        ۲۳ / ۰۳ / ۲۰۲۲

بازگشایی مکاتب معارف، تا سطح لیسه برای نوجوانان به شمول دختران، بعد از ضایع شدن یک سال از عمر با ارزش و گسیختن سلسله آموزش شان، طبق وعده طالبان امروز سوم حمل ۱۴۰۱ در سراسر کشور، با مراسمی صورت گرفت، که با استقبال هموطنان رو به رو گردید. اما به دلایل نامعلوم، به فوریت بر رخ دختران دوباره بسته شد. مطابق اظهارات مسوولان وزارت معارف این تصمیم از جانب رهبری صادر شده است.

طالبان که این هفت ماه را به دلایل واهی آماده کردن شرایط آموزش با معیارهای اسلامی، اما در حقیقت به دلایل ناباوری و ضدیت شان با حق تحصیل در علوم مدنی، برای همه  و به صورت اخص برای زنان و ، گذراندند و بالآخر در حالی که یونیسف پرداخت ماهانه یک صد دالر برای هر یک از ۱۹۴۰۰۰ آموزگار را نیز متقبل شده بود، در زیر فشار افکار عامه و جامعه جهانی مجبور شدند به این بازگشایی تن دهند. 

اما این عقبگرد فوری، نشان از عمق خطیر اختلاف در هرارشی طالبان دارد. در این روزها آوازه های شدت گرفتن اختلافات میان فرکسیون های میانه رو و افراطی آنان سر زبان ها بود. یک بار شایع شد که رییس آی اس آی پاکستان به گونه مخفی به منظور حل این اختلاف، به کابل سفر کرده است. بعد در دوم حمل از تویتر رحمت الله نبیل نقل قول شد که:  «ملا عبدالغنی برادر، سراج‌الدین حقانی و ملا یعقوب مجاهد، سه عضو ارشد طالبان هستند که برای حل اختلاف‌های داخلی شان به دیدار ملا هیبت‌الله رفته‌اند.» و سپس گفته شد که کابینه طالبان در مورد تصمیم گیری بر سر شرایط شناسایی رسمی حکومت شان، برای تشکیل جلسه زیر ریاست رهبر شان هیبت الله به قندهار رفته اند. اما آنگاه سر و کله ملا یعقوب سرپرست وزارت دفاع در مرزهای غربی کشور نمایان شد که در سخنرانی هایش بر ضد اختلافات و ضرورت متابعت از رهبر واحد سخن می گفت و خلاف کاران را تهدید می کرد. این تهدید شکل عام داشت، می توان آن را متوجه اختلافات داخلی شان و همچنان طیف های دیگر از مخالفان سیاسی دانست. امروز چهارشنبه رسانه های کشور از تدویر نشست رهبری طالبان در قندهار به ریاست هیبت الله برای بحث روی مسایل مربوط به رسمیت شناسی از سوی جهان، حکومت فراگیر و برنامه های آینده، خبر داد.

به هر حال دشمنیی که در حق نسل بالنده سرشار از هزاران امید، بالخصوص دختران، نسلی که انتظار می رود در رقم زدن تاریخ آینده کشور نقش اول و بلند داشته باشد، صورت می گیرد، زنگ های خطری را به صدا در می آورد که پرده از نیات شوم دشمنان افغانستان و پلان های آی اس آی و ملا فضلو، برای به تاریکی بردن و در سیاه اندیشی نگاه داشتن مردم ما به صورت عموم و زنان کشور ما به صورت اخص، بر می دارد.

عمران خان صدر اعظم پاکستان در اجلاس سازمان همکاری کشورهای اسلامی که چندی پیش در باره افغانستان دراسلام آباد دایر گردیده بود، از جهان خواست در مورد حقوق زنان بر طالبان فشار نیاورند و عنعنات آنها را رعایت کنند. وی در اجلاس نو این سازمان که دیروز در اسلام آباد، با آجندای٬٬ اسلام هراسی،، گشایش یافت، افاده مشابهی را به گوش اشتراک کننده گان و جهان رساند. این اظهارات، از نیات نیک نسبت به کشور و مردم ما نماینده گی کرده نمی توانند. (خیلی عجیب است کشوری که مهد زایش، پرورش، تمویل، برنامه ریزی و سکان داری عملیاتی تروریزم در سراسر گیتی بوده مسبب بنیادی تولید هراس و بیم از هر مسلمان است، اکت مظلومیت می کند و با کشاندن تدویر این کنفرانس در پایتختش در پی سپید کردن چهره ی سیاهش در انظار جهان می باشد.)

مردم افغانستان، اعم از پیر و جوان، زن و مرد، شهری و دهاتی، باسواد و بی سواد، مادران و پدران همه در برابر بسته شدن دوباره درهای مکاتب به روی صنوف بالای دختران، اعتراض و اظهار نارضایتی کردند. طالبان با تنگ تر کردن فضای تنفس و با بازگشت گام به گام به مواضع اصلی سال های نود، در موارد متعدد مانند خصومت با هر پدیده مدنی، حقوق بشر و دموکراسی، ممنوع قرار دادن خروج و سفر بدون محرم زنان، محرومیت زنان از کار و آموزش، اجبار در گذاشتن ریش و پوشیدن پیرهن و تنبان، منع موسیقی و سیریال ها، تحقیر دانشمندان، اهل خرد و خبرنگاراان،  دشمنی با نوروز و هر خوشی تاریخی و عنعنوی، به جای محبوبیت برای خود تنفر کمایی می کنند. بنیاد وجود اداره یی به نام  امر بالمعروف و نهی عن المنکر از آن قدیم ها تقلید نامیمونی بوده از انکیزیسیون  و استبداد وحشیانه کلیسای قرون وسطی.  در زمان حاضر، در حالت موجودیت قانون، پولیس و محاکم، هیچ دلیل منطقی، جز مردم آزاری و ایجاد وحشت، برای هستی آن دیده نمی شود. دوام این نوع اجبارها، تحقیرها، تعجیزها و تحمیل سلیقه ها با جبر و اکراه، باعث می شود مردم به زودی آن خوش بینی هایی را که به دلیل پایان اشغال،  ختم جنگ و آزادی از یوغ فساد سالاران برای شان ایجاد شده بود، فراموش کرده، در برابر شان به پا خیزند و یا مانند سال های پایان حاکمیت نخست شان، برای رهایی از چنگال ظلم و فرهنگ دشمنی، حتا اشغال را با پیشانی باز استقبال کنند.

آرزو می کنم در میان طالبان، خرد بر جهل پیروز گردد و کشور از سقوط کامل نجات یابد.  

۰۳ / ۰۱ / ۱۴۰۱

۲۳ / ۰۳ / ۲۰۲۲