به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

این هم بهترین پاس ممکن

C:\Users\User\Pictures\xo.jpg

ا. م. شیری

روز ۳۱ اکتبر (۹ آبان)، کانال تلگرامی خبرگزاری اسپوتنیک به نقل از مطبوعات ایران نوشت: 

«ثبت بزرگترین معاملۀ تاریخ خصوصی‌سازی ایران

  رئیس سازمان خصوصی‌سازی ایران:

با فروش بلوک ۱۲ درصدی سهام شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس به ارزش کل ۱۰۸ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان، بزرگترین معامله تاریخ خصوصی‌سازی ایران به ثبت رسید. 

در حالی رقابت بر سر این بلوک ۱۲ درصدی با عدد ۱۳۹۷ تومان برای هر سهم این شرکت در روز شنبه آغاز شد که در نهایت لحظاتی پیش، با قطعی شدن این معامله به قیمت ۱۸۵۱ تومان برای هر سهم، در یک رقابت نفس‌گیر بلوک «فارس» با ثبت افزایش ۳۲ درصدی نسبت به قیمت پایه، به فروش رسید (در اینجا)».

وقتی که می‌گوئیم «خیز جدید غرب امپریالیستی برای انجام انقلاب رنگی در ایران و گل‌هایی که سربازان جنگ ترکیبی آن از داخل و خارج میدان به دروازۀ میهن ما می‌زنند، حاصل پاس‌های بسیار دقیقی است که دولت‌های جمهوری اسلامی ایران یکی بعد از دیگری در قالب اجرای سیاست‌های اجتماعی- اقتصادی لیبرالی در طول چهل و چهار سال داد‌ه‌اند و هنوز هم حاضرند با خودداری از تن دادن به خواست‌ها و مطالبات به حق توده‌های زحمتکش، با ادامۀ سیاست‌های ویرانگر گذشته و عدم مبارزه با دزدی، اختلاس و رانت‌خواری مقامات رسمی و نزدیکان و بستگان آن‌ها بدهند (در اینجا)»، در واقعیت امر، هیچ سخن بی‌جا و بی‌‌دلیل و مدرکی بر زبان و قلم نرانده‌ایم.

ما پیشترها، طی تحلیل و بررسی خصوصی‌سازی زیر عنوان «‌خصوصی‌سازی یا غصب عدوانی دارایی‌های ملی» متذکر شدیم: «در چهلمین سال انقلاب شکوهمند مردمی سال ۵۷، بار دیگر ایران در تلاطم است. همزمان با تشدید تحریم‌های اقتصادی، اقدامات و توطئه‌های امپریالیسم جهانی از خارج برعلیه ایران و تمامی خلق‌های آن، از داخل نیز دولت نئولیبرال «باسوادان تدبیر و امید» با همدستی قوای مقننه و قضائیه کشور تحت عنوان خصوصی‌سازی، حملات خود را برای غصب ‌عدوانی و تاراج ثروت‌های ملی ‌که همۀ دولت‌های پس از انقلاب در پیش گرفته بودند، بطور بی‌سابقه‌ای گسترش داده ‌است (در اینجا)»، در سال ۱۳۹۷ نیز هیچ حرف و سخن بی‌سند و مدرک نگفتیم.

به این ترتیب، دولت «دکتر» ابراهیم رئیسی که یک سال پیش با کلی وعده‌های فریبنده و شعارهای بی‌پشتوانه زمام امور مدیریتی مملکت را بدست گرفت، بجای تلاش برای صنعتی کردن کشور، ایجاد اشتغال، کاهش سریع آلام عمومی و ارتقاء کیفیت زندگی توده‌های محروم شده، با «ثبت بزرگترین معاملۀ تاریخ خصوصی‌سازی ایران» بنام خود، ثابت می‌کند که پا در جای پای اسلاف خیانت‌پیشۀ خویش، بخصوص دو دولت باند مشکوک آخوند روحانی-ظریف می‌نهد و قصد دارد بجای دفاع و حفاظت از منافع ملی کشور و ملت ایران، برنامه‌های بانک جهانی، صندوق بین‌الملی پول و بطور کلی، اهداف اجماع واشینگتن را مو به مو محقق سازد و وفاداری خود را به مکتب نئولیبرالی- ضد میهنی اکبر شاه نشان دهد.

این اقدام نابخردانۀ دولت شیخ ابراهیم رئیسی در واگذاری ثروت‌های ملی به استثمارگران،  به دزدان و غارتگران دارایی‌های توده‌های زحمتکش، بویژه در شرایطی که ایران هنوز حملات تروریستی ناتو و سربازان داخلی و خارجی آن را بطور کامل دفع نکرده است، اگر یک خیانت هولناک ملی نیست، پس چیست؟ اگر بهترین پاس ممکن دولت رئیسی به دشمنان امنیت، استقلال و تمامیت ایران، به تروریست‌های عامل فجایع زاهدان و شیراز و دیگر مناطق کشور نیست، پس چیست؟

البته، خصوصی‌سازی یا به تعبیر دقیق‌تر، غصب عدوانی ثروت‌های ملی نه تنها در چنین اواع بحرانی ایران و جهان، حتی در مساعدترین شرایط کشور نیز هیچ مفهومی جز خیانت به ملت و ممکت نمی‌تواند داشته باشد. همانطور که در هیچ کشور دیگری نداشته است. 

نتایج فلاکت‌بار خصوصی‌سازی در همۀ کشورها بدون هیچ استثناء موجب تشدید بحران، تورم، رکود اقتصادی، رشد سریع فقر، گرسنگی، خانه‌به‌دوشی، بی‌کاری‌های گسترده و کاهش فوق‌العادۀ کیفیت زندگی توده‌های زیر ستم گردیده است. با توجه به همۀ تجربیات ویرانگر خصوصی‌سازی، آیا معلوم است چرا دولت جناب «دکتر» ابراهیم رئیسی به طی طریق در چنین راهی، در مسیر منتهی به ویرانه ادامه می‌‌دهد؟

هشدار جناب رئیسی، «دشمن نکرد آنچه تو می‌کنی به دوستی»! دولت شما در مسیری پیش می‌رود که پایانش مطمئناً ناکجا آباد است.

با این اوصاف، در وهلۀ اول لازم است همۀ نیروها و حتی افراد منفرد ملی میهندوست، هر آن کس که دغدغۀ وطن، حفظ استقلال و شکوفایی کشور دارد، تمامی هم و غم خود را در راستای لغو نه فقط «شاهکار» اخیر دولت رئیسی، بلکه، برای بازپس‌گیری تمام ثروت‌های واگذار شدۀ سال‌های قبل به سارقان و استثمارگران، در مسیر انحلال یک بار برای همیشۀ سازمان مافیایی خصوصی‌سازی صرف نمایند. طرح و برنام‌هایی اجتماعی- اقتصادی برای صنعتی کردن کشور، در جهت بهبودی شرایط زندگی توده‌های زحمتکش ارائه دهند. چه که این، کارآمدترین راه مقابله با توطئه‌های مداوم جریان سلطه و تروریست‌های جنگ ترکیبی امپریالیسم علیه ایران است.

در وهلۀ دوم، ضروری بنظر می‌رسد، که حضرت ولی فقیه، جناب آیت‌الله سید علی خامنه‌ای با صدور حکم حکومتی لگام گستاخی‌ها و خودسری‌های «قانونی» دولت رئیسی را برای همیشه محکم بکشد. در غیر این دو حالت، تروریست‌های ناتو قطعاً با نیروهای تازه نفس باز هم میهن ما را مورد تهاجم ددمنشانۀ خود قرار خواهند داد.

۱۰ آبان-عقرب ۱۴۰۱