کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

سقراط، تیشه‌زنی به ریشه‌‌ی دانایی

دیدگاهی از مکتب دینی-فلسفی من بیش‌ از این نه می‌دانم. در…

خوشحال خان خټک

د ادب او فرهنګ درنو او پتمنو مینه والو! ګڼ شمېر…

اعلامیه در مورد زلزله‌ی مرگبار در ولایت کنر 

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان  با اندوه فراوان و خشم عمیق از…

“طالبان، شطرنج بزرگ و رؤیای اوراسیایی روسیه”

نویسنده: نجیب الله قاریزاده  najeebulla.qarizada1@gmail.com +447887494441 سقوط حکومت غنی در افغانستان و بازگشت…

حکومت‌استبدادی و افراطی طالبان و ساز و برگ‌های استخباراتی و…

 نویسنده: مهرالدین مشید  از استبداد تا شایعه پراگنی؛ ساز و کار…

   امید زنده گی

زنده گی در همه حالات  بسر می آید گاه به تلخی…

از تو جدا نمیشوم 

نوشته نذیر ظفر 08/28/25 از همه گان جدا شوم از تو…

پرسش ۴: ساختار «پرس‌ومان» چگونه از گفت‌وگو به یک نظام…

-خراسان بزرگ دی‌‌روز، دانش‌مند، دانش و سبک کهنی نسبت به…

قهرمان‌پروری‌های احساسی و سقوط افغانستان در چنگال تروریسم

 نویسنده: مهرالدین مشید از اسطوره‌ پردازی های فریبنده تا بحران سیاسی…

پرسش ۵

از مکتب دینی فلسفی من بیش از این نه می‌دانم نقش…

نتیجه گیری از بحث های شبکه های تلویزونی و تحلیل…

بحث های داغ پیرامون این اقدام پاکستان راه افتید ،…

دموکراسي څه شی ده او سوسیال دموکراسي څه ته وايي؟

دا سوال د ډیرو ځوانانو پر مخ کې پروت او…

نام های بیشمار جنبش روشنگری غرب

Helvitius, C.A.(1715-1771) آرام بختیاری مقدمات: اصلاحات، انقلاب، عدالت، و سکولاریسم. روشنگری، جنبش برابری…

توضیحی بر فراخوان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان در دفاع از…

نوشته از بصیر دهزاد  ‎فراخوان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان در دفاع …

آیا انسان، نسبت به انسان، از ته‌یی دل هم‌دلی دارد؟

پاسخ: محمدعثمان نجیب به نماینده‌‌‌گی از مکتب هم‌دلی!؟؟ شما از موردی پرسان می‌کنید که…

چشم اندازی بر نشست آینده ی مخالفان طالبان در پایتخت…

نویسنده: مهرالدین مشید نشست اسلام آباد ابزار فشار بر طالبان  یا…

طاق ظفر و منار معارف (شیر دروازه) پغمان – یادگار…

پس از به‌دست آمدن استقلال افغانستان در سال ۱۹۱۹م (۱۲۹۸…

پیشرفت های شگفت انگیز فناوری و چالش ها و خطر…

نویسنده: مهرالدین مشید رهایی یا زوال؛ فناوری و چالش‌های نوین جامعه…

«
»

اعلامیه در مورد زلزله‌ی مرگبار در ولایت کنر 

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان 

با اندوه فراوان و خشم عمیق از زلزله‌ در ولایت کنر که طبق اطلاعات به دست آمده تا همین اکنون 800 نفر در اثر آن جان‌باخته و 2500 تن دیگر زخمی شده و یا زیر آوار گیر مانده‌اند را از طریق رسانه‌ها دریافتیم؛ فاجعه‌ای که جان صدها تن را گرفت، بیشترین قربانیان آن زنان و کودکان بی‌دفاع هستند. این رویداد غم‌انگیز تنها یک «بلای طبیعی» نبود و نیست؛ بلکه عمق و پهنای بربریت سازمان‌یافته‌ای را به نمایش می‌گذارد که بیشتر از چهار سال است که بر افغانستان مستولی شده است. این واقعیت تلخ و دردناک، بار دیگر چهره‌ی عریان ستم و بربریتی را نشان می‌دهد که سرمای‌داری جهانی و ایادی محلی آن در قامت امارت اسلامی سرمایه بر کارگران و مردم محروم و در أعماق افغانستان مسلط ساخته اند.

قوانین ضدانسانی و زن‌ستیزانه‌ی طالبان نه‌تنها زنده‌گی روزمره‌ی زنان و دختران را به نابودی کشیده است و محیط خانه و جامعه را برای زنان به زندان بدل کرده، بلکه در حوادث طبیعی نیز باعث می‌شود تا زنان بیشترین قربانیان آن باشند. محدودیت‌های شدید امارت اسلامی سرمایه بر رفت‌وآمد و دسترسی زنان به خدمات صحی و اجتماعی، سلطه‌ی افکار و آراء بدوی مردسالارانه روند نجات و درمان آنان را مختل ساخته و عملاً هزاران زن و کودک را به مرگ و رنج محتوم می‌سپارد.

طالبان هیچ‌گونه مسؤولیتی در قبال ارائه‌ی خدمات درمانی و اجتماعی به مردم محروم و طبقه‌ی کارگر (به شمول قربانیان حوادث طبیعی) به عهده نمی‌گیرند. در سایه‌ی فقر گسترده و نابرابری‌های اقتصادی–اجتماعی، اکثریت مردم افغانستان از ابتدایی‌ترین امکانات برای بقا محروم‌اند. این فاجعه تنها محصول یک حادثه‌ی طبیعی نیست، بلکه نتیجه‌ی مستقیم ساختارهای نابرابر و ظالمانه‌ی حاکمیت امارت اسلامی طالبان و نظم سرمایه‌داری جهانی است که حیات مردم افغانستان را بی‌ارزش و بی‌اهمیت می‌شمارد.

قدرت‌های سرمایه‌داری و دولت‌های بورژوایی و ارتجاعی، افغانستان را به صحنه‌ای از رقابت‌های سیاسی–اقتصادی خود بدل کرده‌اند و با حمایت آشکار و پنهان از جانیان طالب، زمینه‌ی تداوم این بربریت را فراهم می‌سازند. برای آنان، جان مردم به ویژه زنان و کودکان افغانستان چیزی جز ارقام بی‌روح در گزارش‌های رسانه‌یی نیست.

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان با تمام قاطعیت اعلام می‌کند که این فجایع حاصل هم‌دستی طالبان، سرمایه‌داری جهانی و ساختارهای ستمگر اجتماعی–سیاسی است. تنها با مبارزه‌ی متحد و آگاهانه‌ی مردم، به‌ویژه زنان و کارگران، می‌توان در برابر این نظام بربریت ایستاد و برای زنده‌گی‌ انسانی، برابر و آزاد مبارزه کرد. جان و زنده‌گی مردم افغانستان ارزشمند است و نباید قربانی قوانین زن‌ستیز، بی‌مسؤولیتی طالبان و بی‌رحمی نظام سرمایه‌داری جهانی شود.

مردم محروم و برابری‌طلب به‌ویژه زنان و کارگران، باید متحدانه علیه نظام بربریت کارمزدی که امروزه در أفغانستان در وجود امارت اسلامی طالبان نماینده‌گی می‌شود، برخیزند و دست در دست هم برای زنده‌گی انسانی، برابر و آزاد مبارزه کنند.

ما همچنین از نیروهای پیش‌رو و آزادی‌خواه در سراسر جهان می‌خواهیم که با مردم افغانستان همبسته‌گی نشان دهند و صدای اعتراض‌ برحق شان را علیه طالبان و حامیان جهانی‌شان رساتر سازند.

نابود باد امارت اسلامی سرمایه!

یاد همه‌ی جانباخته‌گان گرامی باد!

زنده باد سوسیالیسم!

شورای مرکزی سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان

10 سنبله/شهریور 1404 مطابق 1 سپتامبر 2025