نامه‌ی سرگشاده‌ی محمدعثمان نجیب، بنیادگذار مکتب دینی-فلسفی من بیش از…

آقای ترامپ! تو نه در قامت یک سیاست‌مدار آمدی، نه به…

افغانستان، میان دو لبه تیغ؛ تحول نرم یا سقوط ساختاری

نویسنده: مهرالدین مشید نجات افغانستان در گرو راهی؛ میان تحول نرم…

دولت: کاملِ ناتمام...!

دولت یا خدمات عامه و زمانیکه توسط میثاق مردمی همانا…

فرق بین شادی و لذت

 محمدنعیم «کاکر خیلی ها فکر می‌کنند که شادی و لذت یکی…

شلینگ و هگل،- دعوای 2 فیلسوف دولتی

Schellig, F.W (1775- 1854 آرام بختیاری فلسفه شلینگ،- مفاهیم ناروشن، تعاریف ناتمام. شلینگ…

عید قربان

ای وطندار عید قربان شد قربانت شوم صدقه‌ی حال خراب و…

حامییان حق!

امین الله مفکر امینی !    2025-03-06   نترسم زدشمن تکیه برحـــق کــــــــــرده ام باتکیه…

چرا مردان از زنان قوی تر نیستند؟

پروفیسور دکتر شمس سینا بخش نخست درین جا می خوانید: -چطور میتواند یک…

افغانستان در تلاقی آشوب و رقابت؛ قرائتی تازه از فروپاشی…

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی طالبان؛ تلاطم‌های داخلی و بازتاب‌های جیوپولیتیکی منطقه‌ای…

در مورد تعاونی‌های کارگری

از آثار کلاسیک لنین برگردان: آمادور نویدی درباره تعاونی‌های کارگری تذکر سردبیر سایت مارکسیست– لنینیست امروز: این…

ریناس ژیان

استاد "ریناس ژیان" (به کُردی: ڕێناس ژیان) شاعر نامدار کُرد…

پنجشیر، زخم بر تن، آتش در دل؛ افسانه‌ای زنده در…

نویسنده: مهرالدین مشید پنجشیر، شیر زخمی اما سرفراز؛ خاری در چشم…

فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

مقام عشق 

رسول پویان  کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است  نبید خسرو و…

تحول در متغیرهای ژئوپلیتیکی افغانستان: بازتعریف نقش طالبان در معادلات…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در معرض تلاطم؛ از صعود سریع تا…

برای نخستین‌بار، مصاحبه‌ی طولانی من با هوش‌مصنوعی

محمدعثمان نجيب  بخش دوم پندار من نسبت به هر پدیده‌یی منفی نی‌ست.…

 ما و گفته های شرل بنارد، همسر  آقای خلیلزاد پیرامون…

نوشته بصیر دهزاد  در یک تحلیل ، ارزیابی  و محورچه باید…

شهروندی بنیاد عملی دموکراسی

شهروندی به مفهوم منتفی امت نیست. بلکه رویکرد عملی از…

برهی که رفته ایم!

امین الله مفکرامینی      2025-22-05! بـرهی که رفته ایم ورویــم،نگردیم بــرعقــــــــب ورجان وتنــراوقربان داریم…

«
»

آیا دولت کنونی تعویض خواهد شد ؟!

         نوشته ی : اسماعیل فروغی

      همانگونه که بیست وچهارسال پیش درپی ناکارآمدی حکومتِ مجاهدین و تقابل خونین گروههای مختلف جهادی ، طالبانِ بنیادگرا بقدرت رسانده شده و درادامه ی آن دولت فاسد کنونی به ما تحمیل شد ؛ شک آن وجود دارد که عین سناریو تکرارشده ، بازپیراهن مشابهی را برای ما درحال دوختن باشند .

       دولتی را که خود ایجاد کرده اند ، اکنون همه آن را یک صدا در زمره ی فاسدترین و ناکاره ترین دولت های جهان اعلام نموده ، خواهان سقوط و تعویض آن استند . شاید تعویض با دولت دست نشانده ی دیگری درشکل وشمایلی دیگر ، شاید تعویض با دولتِ مشترکی متشکل ازگروه افراطی طالبان وطالبانِ جمهوریخواه ویا شاید تعویض آن با دولتی متشکل از طالبان و مجاهدان .

      امریکاییان که همواره منافع تعریف شده ای درافغانستان دارند ، دیگرنه توان مالی برای ادامه ی جنگ دارند ، نه قدرت ایستاده گی دربرابرقدرتهای منطقه ای چون روسیه ، چین ، هندوستان وایران را و نه شوق حمایت ازدولت دست نشانده ی کنونی شان را . آنان قاطعانه می خواهند به حضورگسترده ی خود درافغانستان خاتمه داده ؛ امااهداف تعریف شده ی شان را درافغانستان ومنطقه با تلفات وهزینه ی بسیارکم به پیش ببرند . 

     تصویب لایحه ی خروج سربازان امریکایی ازافغانستان درنزدیک ترین زمان ممکن توسط مجلس نماینده گان امریکا و به تبعیت ازآن اعلام آماده گی جدی خروج سربازان آلمانی ، بلجیمی ، فنلندی وغیره از افغانستان ؛ نشاندهنده ی جدیت امریکا و هم پیمانان اش برای کم کردن حضور گسترده و پرهزینه ی شان درافغانستان است .

    ارچند امریکا و ناتو بخاطر جلوگیری ازایجاد هرج و مرج ، هرباربرخروج مسوولانه ازافغانستان تأکید می نمایند ؛ اما ادامه ی فسادگسترده درتمام ارکان دولت ، حامیان خارجی دولت افغانستان را نسبت به سرنوشت آن بی علاقه تروبی پرواتراز پیش کرده است . آنان با درک این حقیقت که خروج بی رویه ی شان ازافغانستان ـ درحالی که طالبان درعرصه ی سیاسی و نظامی دست بالاتر دارند ، هیچ پیامدی به جزانارشی خونین نخواهد داشت ؛ اما باآنهم به آن بی علاقه نیستند .

     آنچه میتواند جلوازهم پاشی و فروریزی خطرناک را بگیرد کوشش های صادقانه  برای گردآوردن تمام مردم و نیروها درزیریک سقف و پایان بخشیدن به سیاستهای گروهی تفرقه افگنانه و تبارگرایانه ی دولت می باشد نه طرحِ شعارهای دروغینِ دفاع ازجمهوریت توسط محمداشرف غنی واستفاده ی ابزاری ازتلاشهای نمایشی ـ فیسبوکی توسط امرالله صالح . اینها همه ” آب در هاون کوبیدن است . “

      اساساً به کوشش های محمد اشرف غنی واطرافیان خود محورش مبنی بر پاسداری ازجمهوریت ، مبارزه دربرابرفساد ومخالفت با طالبان یک سرسوزن نمیتوان باورکرد. رییس جمهورغنی فقط برای بقای خودش نگران است نه برای بقای جمهوریت. اوهمانگونه که شش هزارطالب و بعداً صدها وشاید هزاران جنایتکار پاکستانی را به بهانه ی صلح وحسن نیت از زندانها رهاکرد ؛ هفت هزارزندانی باقیمانده ی طالبان را نیز به پاس ماندن درقدرت ویا ماندن دربخشی ازقدرت رها خواهد کرد. 

     مردم باید بدانند که نا آگاهی ، بی تفاوتی و بی اتفاقی ، بسترگرمِ ادامه ی تحقق  معامله گری ها و مداخلات بیگانه گان را درامورداخلی مملکت ما گرم ترکرده ، به بیگانه گان سودجو فرصت میدهد تا با بقدرت رساندن آدمهای شارلاتان و گروههای مافیایی دیگر ، برای ما ، باز سرنوشتی به خواست خود رقم بزنند .