یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

سقراط، تیشه‌زنی به ریشه‌‌ی دانایی

دیدگاهی از مکتب دینی-فلسفی من بیش‌ از این نه می‌دانم. در…

«
»

«کشور‌عادی» چگونه کشوری است؟

مدتی پیش از این مایک پمپئو وزیر امور خارجۀ آمریکا که از شکنجه‌گران سابق سازمان سیا و جنگ طلبی وحشی و از داعشی‌های مسیحی است، از ایران خواسته بود که مانند «کشوری عادی» رفتار کند. او این سخن را همین چند روز گذشته نیز تکرار کرد.منظور آمریکایی‌ها از کشور عادی، صرف نظر از اینکه رژیم سرکوبگر و ماجراجوی اسلامی بر ایران حاکم باشد و یا ملت ایران دولت دموکراتیک و مورد قبول خود را تأسیس کند، موضوعی شناخته شده و ثابت است. این نظر و دیدگاه، بویژه زمانی که به کشور‌های موسوم به “جهان سوم” مربوط می‌شود، معنی دقیقتری پیدا می‌کند.نگارنده در این یادداشت، 10 ویژگی بارز یک کشور عادی از نگاه دولتمردان آمریکا را به اختصار شرح داده است:
 به زعم آمریکایی‌ها، کشور عادی یعنی کشوری که استقلال ندارد و سرسپردۀ آنهاست. دولت‌های آمریکا همواره دشمن استقلال ملت‌ها بوده‌اند. سیاست‌مداران آمریکایی از کشورهای مستقل نفرت دارند.
 کشور عادی کشوری است که اجازه می‌دهد آمریکا سفارت‌خانه‌ای به وسعت یک شهر با چند هزار جاسوس و مستشار و مأمور سیا دائر کند و ده‌ها پایگاه نظامی به هزینۀ کشور میزبان در آنجا مستقر سازد.
 کشور عادی حق ندارد خودش تسلیحات نظامی مورد نیازش را تولید کند؛ بلکه باید سالانه میلیاردها دلار از دارایی‌های مردم گرسنه‌اش را از آمریکا و انگلستان و اسرائیل اسلحه بخرد، خود را وابسته و سرمایه‌داران سیری‌ناپذیز آمریکایی و اروپایی را پروار کند.
 کشور عادی جولانگاه شرکت‌های آمریکایی و سرمایه‌سالارانی است که به جای اینکه مانند دوران قدیم برده بخرند و برای بیگاری به آمریکا ببرند، به نام سرمایه‌گذاری و با هزینۀ کمتری، خود به سراغ برده‌ها می‌روند.
 کشور عادی حق ندارد مطابق قوانین خود، مأموران و نظامیان و اتباع آمریکایی که در خاک آن کشور مرتکب جرم و جنایت شده‌اند را محاکمه و مجازات کند.
 یک کشور عادی اجازه می‌دهد تا انجمن‌های استعماری و شرکت‌ها و سازمان‌هایی مشکوک مانند “سازمان پزشکان بدون مرز” آزادانه در آن کشور به تحقیقات و جمع‌آوری اطلاعات بپردازند و هرگونه آزمایش پزشکی و تست دارویی و شیمیایی و بیولوژیک بر مردمان و محیط زیست آنجا انجام دهند.
 یک کشور عادی باید همچون فردی کور، اشغالگری‌ها و جنایات اسرائیلی‌ها را نادیده بگیرد و آن دولت متجاوز را به رسمیت بشناسد و نفت مجانی هم در اختیارش بگذارد. همچنین، کشور عادی کشوری است که «امنیت منطقه» را به خطر نمی‌اندازد. منظور آمریکایی‌ها از امنیت منطقه یعنی امنیت اسرائیل.
 کشور عادی شبیه مصر است: فقیر، عقب افتاده، اسیر دیکتاتوری نظامیانی سرکوبگر و گوش به فرمان اربابان آمریکایی. کشوری با عظمتی باستانی که به زائده‌ای در کنار اسرائیل تبدیل شده است.
 کشور عادی همچون عربستان سعودی است: دولتی سرسپردۀ آمریکا و معروف به «گاو شیرده» که از سوی مدعیان آزادی و دموکراسی و حقوق بشر، اجازه دارد هیچ آزادی و حقوقی برای ملتش به رسمیت نشناسد و مردم را در میدان شهر با شمشیر سر ببرد.
 کشوری عادی است که اگر آن کشور عراق و سوریه و ایران باشد، باید بشود در نهایت آنرا تجزیه و تکه تکه کرد و از تکه های آن «خاورمیانه بزرگ» ساخت.*جهان با همه دگرگونی‌های شگفتی‌آورش، اما همواره شبیه قرن نوزدهم باقی خواهد ماند: جهانی شامل استعمارگران و کشورهای عادی. ایران هرگز «کشوری عادی» نخواهد شد.————————————————————————————————-سیامک مهر (پورشجری)