ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

نقد متافیزیک؛ شرط انقلابی بودن،شد

Metaphisik. آرام بختیاری متافیزیک؛ میان الاهیات، و هستی شناسی توهمی.   آغاز بحث متافیزیک…

جهان در آستانهٔ زوال دموکراسی

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ نقطهٔ…

اتحاد 

تابکی در رنج  و دوری ها ستیم موج  نا  پید ا…

نان آوران کوچک

   ساجده میلاد در ازدحام جاده در شب ها  کودکی پرسه می‌زند هر…

یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

«
»

«کشور‌عادی» چگونه کشوری است؟

مدتی پیش از این مایک پمپئو وزیر امور خارجۀ آمریکا که از شکنجه‌گران سابق سازمان سیا و جنگ طلبی وحشی و از داعشی‌های مسیحی است، از ایران خواسته بود که مانند «کشوری عادی» رفتار کند. او این سخن را همین چند روز گذشته نیز تکرار کرد.منظور آمریکایی‌ها از کشور عادی، صرف نظر از اینکه رژیم سرکوبگر و ماجراجوی اسلامی بر ایران حاکم باشد و یا ملت ایران دولت دموکراتیک و مورد قبول خود را تأسیس کند، موضوعی شناخته شده و ثابت است. این نظر و دیدگاه، بویژه زمانی که به کشور‌های موسوم به “جهان سوم” مربوط می‌شود، معنی دقیقتری پیدا می‌کند.نگارنده در این یادداشت، 10 ویژگی بارز یک کشور عادی از نگاه دولتمردان آمریکا را به اختصار شرح داده است:
 به زعم آمریکایی‌ها، کشور عادی یعنی کشوری که استقلال ندارد و سرسپردۀ آنهاست. دولت‌های آمریکا همواره دشمن استقلال ملت‌ها بوده‌اند. سیاست‌مداران آمریکایی از کشورهای مستقل نفرت دارند.
 کشور عادی کشوری است که اجازه می‌دهد آمریکا سفارت‌خانه‌ای به وسعت یک شهر با چند هزار جاسوس و مستشار و مأمور سیا دائر کند و ده‌ها پایگاه نظامی به هزینۀ کشور میزبان در آنجا مستقر سازد.
 کشور عادی حق ندارد خودش تسلیحات نظامی مورد نیازش را تولید کند؛ بلکه باید سالانه میلیاردها دلار از دارایی‌های مردم گرسنه‌اش را از آمریکا و انگلستان و اسرائیل اسلحه بخرد، خود را وابسته و سرمایه‌داران سیری‌ناپذیز آمریکایی و اروپایی را پروار کند.
 کشور عادی جولانگاه شرکت‌های آمریکایی و سرمایه‌سالارانی است که به جای اینکه مانند دوران قدیم برده بخرند و برای بیگاری به آمریکا ببرند، به نام سرمایه‌گذاری و با هزینۀ کمتری، خود به سراغ برده‌ها می‌روند.
 کشور عادی حق ندارد مطابق قوانین خود، مأموران و نظامیان و اتباع آمریکایی که در خاک آن کشور مرتکب جرم و جنایت شده‌اند را محاکمه و مجازات کند.
 یک کشور عادی اجازه می‌دهد تا انجمن‌های استعماری و شرکت‌ها و سازمان‌هایی مشکوک مانند “سازمان پزشکان بدون مرز” آزادانه در آن کشور به تحقیقات و جمع‌آوری اطلاعات بپردازند و هرگونه آزمایش پزشکی و تست دارویی و شیمیایی و بیولوژیک بر مردمان و محیط زیست آنجا انجام دهند.
 یک کشور عادی باید همچون فردی کور، اشغالگری‌ها و جنایات اسرائیلی‌ها را نادیده بگیرد و آن دولت متجاوز را به رسمیت بشناسد و نفت مجانی هم در اختیارش بگذارد. همچنین، کشور عادی کشوری است که «امنیت منطقه» را به خطر نمی‌اندازد. منظور آمریکایی‌ها از امنیت منطقه یعنی امنیت اسرائیل.
 کشور عادی شبیه مصر است: فقیر، عقب افتاده، اسیر دیکتاتوری نظامیانی سرکوبگر و گوش به فرمان اربابان آمریکایی. کشوری با عظمتی باستانی که به زائده‌ای در کنار اسرائیل تبدیل شده است.
 کشور عادی همچون عربستان سعودی است: دولتی سرسپردۀ آمریکا و معروف به «گاو شیرده» که از سوی مدعیان آزادی و دموکراسی و حقوق بشر، اجازه دارد هیچ آزادی و حقوقی برای ملتش به رسمیت نشناسد و مردم را در میدان شهر با شمشیر سر ببرد.
 کشوری عادی است که اگر آن کشور عراق و سوریه و ایران باشد، باید بشود در نهایت آنرا تجزیه و تکه تکه کرد و از تکه های آن «خاورمیانه بزرگ» ساخت.*جهان با همه دگرگونی‌های شگفتی‌آورش، اما همواره شبیه قرن نوزدهم باقی خواهد ماند: جهانی شامل استعمارگران و کشورهای عادی. ایران هرگز «کشوری عادی» نخواهد شد.————————————————————————————————-سیامک مهر (پورشجری)