شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

دروازه باستانی «تاق بُست» جلوه های یک تاریخ درخشان کهن


تاق/طاق بُست یکی از جاهاي دیدنی در سرزمین زیبای ماست که با داشتن تاریخ کهن،زبان زد عام وخاص بوده و این دروازه تاریخی قلعه فریدون یا قلعه باستانی بُست است که در ده کیلومتری شهر لشکرگاه درمرکز هلمند جا خوش کرده و از زمره نگینِ بلند بالای کشور عزیزی ما محسوب می شود.                                                                                                                            .
تاریخ نگاران به این باور اند که قلعه و دروازه باستانی بُست درسده ی 11 ساخته شده و تاق بُست زمانی ورودی یکی ازقلعه های مهم باستانی و مقر زمستانی امپراتوری غزنویان بوده.اما امروز از این قلعه چیزی باقی نمانده و بیشتر ازنود درصد آن تخریب شده است.
خوشبختانه دروازه‌ی این قلعه که از خشت پخته ساخته  شده هنوز هم استوار است.
دولت‌مردان و فرهنگیان افغانستان برای این جاذبه باستانی اهمیت ویژه‌ی قایل بودند تا جایی که تصاویر آن را در بانک «نوت‌ها» چندین بار به چاپ رسانیده‌اند.با وجود اینکه جنگ‌آورانِ تاریخی همچون «علاالدین غوری» ،«چنگیزخان مُغول»،«تیمور لنگ» و«نادر افشار» بر این مکان تاریخی هجوم بردند، اماقادر به نابودی آن نشدند و تاحال به عنوان یکی ازبا اهمیت‌ترین مکان‌های تاریخی افغانستان پابرجاست.
سال های گذشته،سال‌های مطلوبی برای دروازه قلعه بُست نبود . با آنکه این اثر ارزشمند را از نظر اهمیت تاریخی با«بودای بامیان» همزمان می دانند،اماهیچ توجه ی برای بقای آن نشده است. 

دروازه قلعه بُست که سده ‌ها درمقابل حوادث پی‌هم و حمله‌های زیادی ایستادگی کرده‌، امروز به اسکلیتی تبدیل شده که بریک اتکای نوساخت تکیه داده شده‌ است.                                       درمرکز و شهرستان‌های هلمند ۸۰ ساحه باستانی و کاخ‌های تاریخی وجود دارد که بیشتر ازپنجاه در صد آن بدست طالبان تروریست است.

طوریکه همه می دانند.نیرو های امریکایی و انگلیسی از 19سال به اینسو در این استان پایگاهی نظامی دارند.حتا نخواستند که امنیت همین استان را بگیرند.

بخشی ازاین آبده تاریخی اکنون به دلیل،توفان‌های طبیعی و آب‌خیزی دریای هلمند،بی‌توجهی دولت وجنگ‌های تحمیلی برهلمند،تخریب شده است.درصورتی که وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان به آن توجه نکند، بدون شک در آینده‌ی نزدیک شاهد نابودی این جاذبه گردشگری خواهیم بود. 
برخی از هلمندیان، این دروازه باستانی را بنام ماه هلمند یاد می کنند،آنها گفته اند اگرماه ما تخریب شود شب های هلمند دیگر ماه نخواهد داشت.