نان آوران کوچک

   ساجده میلاد در ازدحام جاده در شب ها  کودکی پرسه می‌زند هر…

یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«
»

غزه، د سړې دنيا، تود زخم

محمدسليم سليمان

د فلسطين او اسرايلو ترمنځ شخړه تقريبا د پای ته رسېدو پر لور ده ، په مصر کې د ښکېلو غاړو لخوا د تړون لاسليک کېدل يو مثبت ګام دی خو دا تړون د هغه تريخ حقيقت مخه نه شي نيولی ، کوم چې  د تېرو دوو کلونو په موده کې د غزې په ميليونونو وګړي بې کوره، ښارونه وران، په لسګونه زره ووژل شول او  غزه په کنډواله بدله شوه  ،دې دوه کلنې جګړې په غزه کې له انساني او بشري اړخونو څخه په نړۍ کې تر ټولو ستر ناورين یې رامنځ ته کړی دی.

د ۲۰۲۳ کال د اکتوبر اوومه نېټه، چې د «حماس» ډلې د اسرائيلو پر پوله پرتو سيمو يو لړ بريدونه وکړل. په دغو بريدونو کې ۱۲۰۰ تنه ووژل شول او ۲۵۱ تنه د اسرائيلو او نورو هېوادونو اتباع وتښتول شول. په هغه وخت کې ډېرو خلکو د اسرائيلو د غزې په سيمه کې د پوځي عملياتو پرېکړه ملاتړ کړه.

نن د دغو عملياتو په پايله کې د اسرايلو لخوا غزه په کنډواله بدله شوې ده. د اسرايلو تر بمبارۍ لاندې د فلسطينيانو له ۹۰ سلنې څخه زيات کورونه او اپارتمانونه له منځه تللي، درې پر څلورمه روغتونونه، ښوونځي او نور ټولنيز بنسټونه ويجاړ شوي دي. د نړيوال سرې صليب د اټکل له مخې، په غزه کې له دوه ميليونو زيات خلک له سخت لوږې سره مخ دي. د وژل شوو له ډلې شاوخوا ۱۵ زره د حماس غړي او ۶۷ زره عام ملکي فلسطينيان دي. يعنې د حماس د هر يو غړي د له منځه وړلو په بدل کې د اسرائيلو پوځ څلور بې‌ګناه ملکيان وژلي دي.

اسرائيل د ځان‌دفاع د حق تر نامه لاندې دا هر څه توجيه کوي، خو له بشري حقونو سرغړونه او د اسرايلو وحشت له هر ډول منطق او عقل څخه اوښتي دی. د تلابيب کړنې نسل‌وژنه او د بشريت پر وړاندې جنايت بلل کېږي. د ملګرو ملتونو د ارزونې له مخې، د غزې د بيا رغونې لپاره تر ۵۳ ميليارده ډالرو زياتو پيسو ته اړتيا ده، خو څوک نه دي تيار چې دا پيسې ورکړي. دا معنا لري چې ميليونه انسانان به د لوږې، يخنۍ او ډول ډول ناروغيو له امله ورو ورو په سړکونو مړه شي.

شخړه له ډېرې مودې راهيسې د غزې له پولو اوښتې ده. په تېرو دوو کلونو کې د اسرائيلو بريدونه لبنان، يمن، ايران، سوريه او حتی قطر ته رسېدلي دي. د تلفات او ويجاړۍ کچه دومره لوړه ده، چې نور د خاموشۍ امکان نه شته. د فلسطين او اسرائيل شخړې په لوېديځو هېوادونو کې رښتينی انشعاب رامنځته کړی او د اروپا او امريکا يووالی  یې له خطر سره مخامخ کړی دی.

تر سپتمبر ۲۰۲۳ پورې د نړۍ شاوخوا ۱۴۰ هېوادونو د فلسطين خپلواکي منلې وه ، خو د دوو کلونو  په تېرېدلو سره په دې شمېر باندې ۲۰ هېوادونه نور هم ور زيات شول.

د همدې روان کال د سپتمبر په مياشت کې د ملګرو ملتونو عمومي اسمبلۍ د فلسطين د رسميت پېژندنې پرېکړه‌ليک تصويب کړ. يوازې لسو هېوادونو لکه: امريکا، اسرائيل، ارجنټاين او څو نورو یې پر وړاندې  مخالفت څرګند کړ.

دا هر څه څرګندوي چې په لوېديځو هېوادونو کې د نظر يووالی او ګډ دريځ له ډېرو وختونو راهيسې له منځه تللی دی. دا حالت د پخوانيو متحدينو ترمنځ د فکري او سياسي اختلافونو  ژورېدل ښکاره کوي ، ځکه ډېرو هېوادونه تر دې وړاندې په بشپړه توګه د تل ابيب، بنيامين نتنياهو او د اسرائيلو د دفاع وزير  يسرائيل كاتس ملاتړ کاوه.  دوی دواړه اوس د جنايي قضيو تورن کسان دي، او نړيوالې جنايي محکمې یې يو کال وړاندې د  بنيامين نتنياهو او د اسرايلو د دفاع وزير د نيولو حکم صادر کړی و، خو دې کار د جګړې په ډګر کې هېڅ بدلون رانه وست. اسرايلي چارواکي د لوېديځو هېوادونو او امريکا له ملاتړ سره عادت شوي، چې تل يې د هرې سرغړونې پر مهال له عواقبو ژغورلي دي. خو اوس د څرګندو جګړه‌ييزو مجرمانو دفاع کول خپله لوېديځ ته ګران تمامېږي. نو د اوس د اوربند او جګړې دردېدو خبره د غزې د اوسېدونکو له همدردۍ سره تړاو نه لري.

د اسرائيلو دوامداره ملاتړ د نړۍ تر ټولو اغېزمنو سياستوالو په ځانګړي ډول اروپايي مشرانو ته هم نوم بدي ور اړوي . له همدا لامل وو چې د فلسطين د رسمي پېژندنې لړۍ، په وروستيو مياشتو کې د اروپايي هېوادونو له‌خوا چټکه شوې ده.

په سپتمبر مياشت کې فرانسي د فلسطين خپلواکي وپېژندله، چې پراخه نړيواله بحثونه يې راوپارول. دا خبره پټه نه ده  فرانسه د عربي هېوادونو د کډوالو له سيل سره مخ ده. همداسې وضعيت په ډېرو اروپايي هېوادونو کې شته.

د کډوالو شمېر ډېر زيات شوی او هغوی اوس يوه محسوسه ټولنيزه ځواکمنه ډله ګرځېدلې چې پر سياست اغېز لرلی شي. پاریس او نور اروپايي پلازمېنې د پروفلسطيني خلکو له مظاهرو وېرېږي.

دا وېره دومره ډېره ده چې اروپايان آن د امريکا  له غوسې او د یووالي له ماتېدلو څخه هم نه وېرېږي، هغه امريکا چې لا هم د هر منطق او عقل پر ضد د اسرائيلو ملاتړ کوي. داسې ښکاري چې دا درز به د يو قطبي نړيوال نظام د ړنګېدو لامل شي، خو اوس څوک د دې په اړه فکر نه کوي، ځکه وضعيت د د اني پرېکړو په درشل کې دی.

د غزې له سيمې وروستۍ خبر دا ده چې د اوربند تړون او د اسرائيلي زندانونو څخه د دوه زره فلسطيني بنديانو، او د حماس له زندانونو د لسګونو اسرائيلي بنديانو د خوشې کولو موافقه شوې. دا تړون د امريکايي ولسمشر ډونالډ ټرمپ په منځګړيتوب ترسره شوی.

ظاهراً دا يوه مثبته خبر ده، او داسې ښکارېده چې د امريکا اداره خپل دريځ بدل کړی او اسرائيلو ته يې د اوربند غوښتنه کړې، خو دا  ډونالډ ټرمپ دا هر څه د نوبل د سولې جايزې له امله وکړل، چې د اکتوبر په لسمه د نوبل کميټې اعلانول. ټرمپ جدي هيله درلوده چې دا جايزه ترلاسه کړي، او له همدې امله يې د فلسطين ـ اسرائيل مسئلې ته دومره پام اړولی  و خو په پای کې د جايزې له ګټلو محروم شو.

د سياسي چارو دقيق شنونکي باور لري چې دا اوربند به اوږدمهاله سوله راونه وړي. د نوبل د جايزو وېش به پای ته ورسېږي او سيمه به يو ځل بيا په جګړه کې ښکېله شي. اسرائيلو دومره ډېره پانګه په دې بې‌رحمانه جګړو کې لګولې، چې نه شي کولای له هغې ناڅاپه لاس واخلي.

په هر صورت، د غزې ميليونونه اوسېدونکي د لوېديځ د سياسي اختلافونو قرباني شوي. نه د تل ابيب پوځي عمليات او نه هم د اوربند ژمنې د هغوی ژوند اسانه او خوندي کړی دی. د ټولو موافقو او ژمنو سربېره، سيمه ورځ تر بلې د بشري ناورين ژورې کندې ته لوېږي.