افغانستان د نړۍ په شطرنج کې یوه ډېره مهمه مهره!

حميدالله بسيا په نړیوال سیاست کې هر هېواد د شطرنج یوه…

چرا افلاتون پیامبر نشد ؟

platon (428-347 v.ch) آرام بختیاری غربی ها فیلسوف ساختند، شرقی ها، پیغمبر…

سوز وگداز!

امین الله مفکر امینی  2025-11-08! سوزوگدازِعشق،سوزد جسم وجانـــــــم زگٌدازیکه است بســـوز،روح وروانــــم ای اهلِ…

رسول همذاتوف

رسول همذاتوف (آواری: ХӀамзатил Расул؛ ۸ سپتامبر ۱۹۲۳ – ۳ نوامبر ۲۰۰۳) شاعر اهل اتحاد…

دنباله‌ی مانی‌فی‌ستِ مکتبِ دینی فلسفی من بیش از این نه…

خیلی متأسفیم برای بسیاری‌ها که دانش‌کستری را تنها با شنیدن…

افغانستان در پرتگاۀ مثلث جدال‌های قومی، تروریسم طالبانی و رقابت‌های…

نویسنده: مهرالدین مشید وقتی قومیت سلاح می‌شود، ترور حکومت می‌کند و…

غزۀ خونین

غـزه که جهـنـم زمین گردیدست از کینۀ شـیطـان لعین گردیدست درقحطی دایمی…

 فـرضـیـات ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی

ـررسـی انـتـقـادی دربـارۀ نـظـریـات مـطـرح شـده دربـارۀ ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی، کـه بـه آن…

سخن‌دان روزگذار

ای وای آن درخت شگوفان (شکست و ریخت) کاج بلند ز…

گاهنامه محبت 

شماره دوم سال ۲۸م گاهنامه محبت از چاپ برآمد. پیشکش…

صنف کوچک؛ اما مکانی مشهور و سرشار از معنویت

نویسنده: مهرالدین مشید صنفی ساده و بی آلایش؛ اما نمادی از…

د پښتو ژبې په ډګر کې پېژندل شوی کیسه او…

له ښاغلي کریم حیدري سره، چې د پښتو ژبې په…

در آینه‌ی تاریخ، در سایه‌ی نفرت

« روایتی از یهودیت و پدیده‌ی یهودستیزی» فرشید یاسائی پیشگفتار: زخم ماندگار…

یا من نه دیدم، یا فرزندان یاسین خموش قدر‌ نه‌شناس…

محمدعثمان نجیب «زنده‌گی در زنده‌گی بی زنده‌گی، بازنده‌گی‌ست» ـ یاسین خموش خموش خالق…

واکاوی فرصت های از دست رفته و امکان رهایی افغانستان…

نویسنده : مهرالدین مشید از سایه‌ی ترور تا افق رهایی؛ بررسی…

مرگ‌اندیشی و مرگ‌آگاهی

اغاز زیستن در آینه‌ی فنا، بیداری در افق حقیقت مقدمه مرگ، یکی از…

آزادی، برابری، و برادری

تتبع و نگارش  میرعبدالواحد سادات   آزادی، برابری، و برادری آرمان تاریخی  پر تاثیر…

  افغانستان کشور واحد وتجزیه ناپذیراست

         ما یان گل یک باغ  وبری این گلشن  فا میل بزرگ…

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

«
»

                   من وتو 

چرا صدا ی ما را  جها ن  نمی  شنود

برای  آنکه  من و  تو هنوز ما نشد یم 

چرا اسیر نفا  قیم  و رنج   باز  یها  ؟

زهم  جدا  وز تقصیر خود  جدا نشد یم 

جهان یکی شد ما را فدای تفرقه ساخت

وما به قبضه ی آن ،ازدویی رهانشد یم

همه  روانه ی یک  راه  واحدیم ولیک

به  پای  همسفري  با هم  آشنا  نشد یم 

به قاره قاره ی  دنیا  چو دانه ی ارزن

هنو ز پاش و پرا گنده ، جا بجا نشدیم

درین   فضای تب آلود ودرد بید رمان

برای  زخم  دلی  مرهم  و دوا  نشدیم 

به اوج  شورش گرداب وموج توفا نها

طنین  سا حل ،  کشتی و نا خدا نشدیم

به پیش خودهمه چیزیم  بر رخ  یاران 

ولی  بچشم جهان  شرح  برملا  نشدیم

بزعم  خویش همش حق بجانبیم  ولیک

زحرف بی عمل  خویشتن  رها  نشدیم

نگشت حاصل ما چیزی از وجوه زبان 

که از حقیقت  عمق  دل همصدا  نشدیم 

چه شد پیامد خود محوری ودوری ها ؟

که باز هم به ره خویش  پا به  پا نشدیم 

بیا که دوری ما شرم ننگ تاریخ  است 

یکی شویم به اصولی که  تا حالا نشدیم 

درین  ستمکده  بازی جنگ چهل  ساله 

هزار ساله  شود تا من  و تو ما  نشویم 

عبدالو کیل کوچی