گذرنامۀ واکسیناسیون یا برگۀ حق حیات؟
Ausweis
آگنیا کرنگل (AGNIA KRENGEL)
ا. م. شیری
«تا زمانی که ماهی‌های تندرو ماهی‌های کندرو را نبلعند، سودی عایدشان نخواهد شد…».
اجلاسی که چندی پیش در بالی برگزار شد از نظر رویدادها به قدری غنی بود که مردم حتی متوجه برخی روندها نشدند. به ویژه، آنها متوجه نشدند که موضوع کاهش جمعیت در روح کمیتۀ مرگ از یادرفته، دوباره ظاهر شده است. بیش از یک دهه از رسوایی باورنکردنی ۲۰۰۹، زمانی که این عبارت برای اولین بار شنیده شد، می‌گذرد.
هیئت مرگ، اصطلاحی که در آمریکا در جریان بحث در مورد قانون فدرال مراقبت‌های بهداشتی ابداع شد، بصورت متفاوت ترجمه شده است: «هیئت مرگ»، «گروه مرگ»، «کمیتۀ مرگ». سارا پیلین نخستین کسی بود که از این اصطلاح استفاده کرد. در ماه اوت ۲۰۰۹، او در فیس بوک نوشت: «مراقبت‌های پزشکی رایگان هزینه را کاهش نمی‌دهد. اما به راحتی از ارائه خدمات امتناع خواهد کرد. پس، بیشترین آسیب را چه کسی خواهد دید؟ بیماران، سالمندان و افراد ناتوان. آمریکائی که من می‌شناسم و دوستش دارم، آن آمریکا نیست که والدینم یا فرزندم با آسیب‌شناسی ژنومی مجبور شوند با «هیئت مرگ» اوباما روبرو شوند تا بوروکرات‌های او بر اساس یک قضاوت ذهنی از «سطح بهره‌وری آنها در جامعه» تصمیم بگیرند که آیا این افراد شایستۀ مراقبت‌های پزشکی هستند یا خیر؟ این نظام کاملاً شیطانی است».
پیلین اظهار داشت: «سالمندان و بیماران برای کاهش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی، مجبور به پذیرش حداقل مراقبت‌ها تا پایان عمر خواهند شد». منظور این مدعا، قانون به اصطلاح انتخاب پزشکی مقرون به‌صرفه بود. پرزیدنت باراک اوباما سخنان پیلین را عوام فریبی خواند. بیانیۀ او مورد انتقاد مطبوعات، دانشمندان، پزشکان قرار گرفت، اما برخی از جمهوری‌خواهان برجسته از او حمایت کردند (سارا پیلین یکی از اعضای حزب جمهوری‌خواه است).
سپس سخنان سارا پیلین جامعه را بهت‌زده کرد (رسوایی مرتبط با افشای ایدۀ تخصیص بودجه برای حمایت از زندگی بیماران در مؤخرۀ کمیسیون‌های خاص، که به طرز گزنده‌ای «کمیسیون مرگ» نامیده می‌شود، دو سال به طول انجامید). یک دهه بعد، «همه‌گیری» شروع شد و آگاهی عمومی تغییر یافت. در نتیجه، با رد ایدۀ پزشکی تنبیهی، حتی با برگۀ حق حیات ارائه شده توسط ساختارهای پزشکی موافقت کرد.
بودی گونادی سادیکین، وزیر بهداشت اندونزی در روز نخست اجلاس گروه ۲۰ گفت که کشورهای شامل گروه ۲۰ باید یک «گواهی سلامت رقومی بر اساس استانداردهای سازمان بهداشت جهانی» را تصویب کنند و هدف آنها گنجاندن این برگۀ گواهی واکسیناسیون در «نظام بهداشت بین‌الملل» است. در نشست بعدی سازمان جهانی بهداشت در ژنو هیچ کس به این موضوع اعتراض نکرد. به نظر می‌رسد که هیچ کس حتی متوجه این کلمات نشده است. ما باید یک گواهی سلامت رقومی به رسمیت شناخته شده توسط سازمان بهداشت جهانی را داشته باشیم. وزیر پیشنهاد کرد: «اگر به راستی واکسینه یا آزمایش شده‌اید، می‌توانید آزادانه حرکت کنید». پس، کسانی که «گواهی سلامت» ندارند چه می‌شوند؟ آیا از آزادی رفت و آمد محروم خواهند شد؟
یکسری بیماری‌ها، از جمله بیماری‌های سرطانی هستند که واکسیناسیون برای آنها منع می‌شود. گاردین یک هفته پیش دربارۀ آن نوشت: «به دلیل تغییر کاربری ساختارهای بهداشتی برای مبارزه با کووید-۱۹، حدود یک میلیون اروپایی به موقع از تشخیص سرطان باز ماندند و درمان نشدند. اروپا با «اپیدمی سرطان» تهدید می‌شود. شواهدی در حال ظهور است که نشان می‌دهد در حال حاضر احتمال ابتلای بیماران به سرطان در مراحل بعدی نسبت به قبل از همه‌گیری بیشتر است. این، نتیجۀ تأخیر قابل توجه در تشخیص و درمان سرطان است».
کمک‌هایی که به موقع ارائه نمی‌شوند، نه تنها بر کل وضعیت مبارزه با بیماری‌های سرطانی در جهان تأثیر منفی می‌گذارند. بلکه باید با اعمال «گذرنامه‌های کووید»، بیماران و افراد فقیر را نیز از بین برد. بالاخره بیماران برخلاف سالم‌ها که می‌توانند سود خوبی برای صنعت گردشگری به همراه بیاورند، هزینه هستند.
به گزارش بلومبرگ، «قدرتمندترین اقتصادهای جهان برای خروج صنعت سیاحت و گردشگری از رکود ناشی از همه‌گیری، از طرح اعطای پاسپورت‌های به اصطلاح واکسن، حمایت و موافقت کرده‌اند. به گفتۀ ماسیمو گاراوگلیا، وزیر گردشگری ایتالیا، با اعلام حمایت کشورهای گروه ۲۰ از گواهینامه‌های جدید، تاکید کرد که از سرگیری فعالیت‌های عادی در این بخش برای بهبود اقتصاد جهانی بسیار مهم است. گاراوگلیا در یک کنفرانس مطبوعاتی در رم گفت، که از تیری برتون، کمیسر اتحادیۀ اروپا درخواست نموده و تعهد گرفته است که اجرای گواهی سبز اتحادیۀ اروپا را تا حد امکان سرعت بخشد».
و سال گذشته، بیل گیتس نظر خود را در مورد این موضوع بیان نمود. وی تصریح کرد: تا زمانی که سالمندان با واکسن کووید واکسینه نشده‌اند، باید از چک‌های تأمین اجتماعی خودداری کنند. وی همچنین از هزینه‌های بالای مراقبت‌های پزشکی، از جمله در ارتباط با مراقبت‌های گذار به اواخر عمر، خاطرنشان کرد: «به این می‌گویند هئیت مرگ».
ویدئوی مصاحبه با بیل گیتس در اینجا
این اظهارات ترسناک در مصاحبه‌های دیگر گیتس راجع به مراقبت‌های بهداشتی نیز بیان شد. نشنال ریویو درباره اظهارات او نوشت: «آنها واقعاً از دولت (یا کمیته‌های اخلاق زیست‌شناسی که دولت این وظیفه را به آنها محول می‌کند) می‌خواهند که تصمیم بگیرند «چه زمانی چراغ عمر مادربزرگ را خاموش کنند».
سخنرانی‌ها بر مبنای رروح بیانیه‌های «اخلاق‌شناسان زیستی»، چگونگی تغییر یافتن آگاهی را نشان می‌دهد. موافقت با صدور برگۀ حق حیات یا بعبارت دقیق‌تر، تبدیل کردن پزشکی به صنعت، به صنعت چیپ‌گذاری جمعیت را که کلاوس شوآب با اعتقاد به اجرای این اقدام در دهۀ آینده حرف می‌زند، تضمین می‌کند؟
ویدئوی سخنرانی کلائوس شوآب در اینجا
و بنا به دلایلی، اظهارات در مورد اعمال محدودیت برنامه‌ریزی شده در آزادی حرکت و طول عمر شهروندان «معیوب» مانند سال ۲۰۰۹ باعث خشم نشد. ظاهراً فقط موضوع انحطاط پزشکی مطرح نیست، بلکه «نخبگان جهانی» مسیری را برای کاهش جمعیت کرۀ زمین مشخص کرده‌اند.
هرکسی که نتواند هزینۀ مراقبت مناسب را از جیب خود بپردازد، با «مرگ خودخواستۀ فقرا» مواجه می‌شود. در همین حال، افراد نسبتاً سالم و مایل به لذت بردن از آزادی حرکت، مجبور به دریافت «برگۀ کووید» خواهند شد. ضمن اینکه، مایه‌کوبی به هیچ‌وجه برای همه در نظر گرفته نشده است و مدت زمان نامحدودی ندارد. بنابراین، جمعیت مجبور به انجام مایه‌کوبی‌های بیشتر و بیشتری خواهد شد و کسانی که پول خود را در تولید واکسن سرمایه‌گذاری کرده‌اند، به طرز شگفت‌انگیزی غنی خواهند شد. و همۀ این دم و دستگاه تا زمانی که به تعبیر کلاوس شواب در گروه ۲۰: «ماهی‌های تندرو ماهی‌های کندرو را ببلعند و سود خود را به دست آورند»، ادامه خواهند داشت.
مأخوذ از: بنیاد فرهنگ راهبردی
Ausweis– برگۀ حق حیات، که نازی‌های آلمان برای اهالی مناطق اشغالی اتحاد شوروی و دیگر کشورها صادر می‌کردند (مترجم).
۴ آذر-قوس ۱۴۰۱
