چالش های فرا راه طالبان و ناکارآمدی این گروه برای…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن رخداد های خونین؛ درس های آموزنده…

لنین در دنیای وانفسای بحران فرهنگ گلوبال!

LENIN. W.I (1870´- 1924) لنین؛ سومین ستاره جهانبینی کمونیسم علمی.  آرام بختیاری لنین…

دگرگونی های ژرف و گسترده و چالش های فکری و…

نویسنده:  مهرالدین مشید تحولات شتاب زدۀ جهان؛ ناپاسخ گویی و شگفت…

تاریخ هویت های ملی...!

ملی از ملت گرفته شده٬ که خود پدیده «ملت» و یا…

نظری به تشکیل حکومت های « در تبعید» ،  امروز…

نوشته از بصیر دهزاد  در جریان سال ۲۰۲۴ عیسوی  یا سال…

عید در نوروز 

رسول پویان  جهان را ز بنیان دگرگون کنید  برون ازطلسمات وافسون کنید  فـرشته…

پرچمی گفتن!

امین الله مفکر امینی    2025-28-03! پرچمی گفتن اســـت زیـــبِ دهــن بـکردار پرچمی بودن…

طالبان در گیر یک کشتی نرم درونی و منطقه ای…

نوبسنده: مهرالدین مشید طالبان به خط آخر رسیده اند یا مهندسی…

عقل در سیاست و دین...!

فلسفه وجودی انسان یا عقل بگفته ارسطو و غزالی عبارت…

عید مستمندان

عید رسیده به دل داغدار شکوه ز ایام کند بی شمار حال…

به پاس لطف!

امین الله مفکر امینی        2025-24-03! عزیزی تحفــــــه داد بمـــــــــن شاهِ جهــــــان قلمــی کـــه…

ناپاسخگویی های روشنفکرانه و سرنوشت غم انگیز مردم افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اوضاع ناهنجار کنونی و مسؤولیت های همگانی روزی معلم…

طلوع حماسۀ نوروزی؛ نمادی از ایستاده گی برای زنان افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید نوروز رنگین کمانی از تنوع فرهنگی و همدیگر…

شمارۀ 70 سوسیالیسم کارگری

 شمارۀ 70 سوسیالیسم کارگری نشریه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان

رنگِ زمانه!

امین الله مفکر امینی      2025-17-03! ای اشک آهسته بـــریزکـه دردم زخودواغیــــاراست هرکـــــه رابلطف…

جشن نوروز 

رسول پویان  هزارِ چهچـه زن بـوسـتان نوروز است  هزار بیت وغزل بر…

یک"  تل"  "خان"، هزاران تلخان حماسه 

نویسنده: مهرالدین مشید اسطوره های تاریخی و حماسه های تلخانی هر کس…

هودج گل

شادباش ای دل ز بشگفتن خبر دارد بهار در چمن گلهای…

  و من به دور‌دست‌ها نگاه می‌کنم تا روزنی برای فردای…

محمدعثمان نجیب بهار میمنت میمونی‌ست، اگر باشکوه‌تر شکوهنده‌گی داشته باشد. چیزی…

  بهار امید

               کاش بینم  همجا  فصل  بهاران  باشد  نور خورشید بهر روزنه  یکسان…

«
»

په کوم مخ به راته ګورئ؟

عبدالصمد ازهر                                                                         ۲۵ / ۰۳ / ۲۰۲۲

طالبانو، تاسې چې د خپلو ژمنوو په خلاف د نجونو په مخ د ښونځيو وَرونه وتړل، افغان ولس ته او ګردې نړۍ ته اوس په کومو سترګو ګورئ.

ستاسو اوه کسيز کميسيون چې له وطنه وتليو علمي، ټولنيزو او سياسي موثرو کسانو د بيا راستنولو له پاره جوړ شوی، په کوم جرأت او لاسته راوړنې به له هغو سره مخامخ کېږي او کومه ژمنه به ورسره کوي؟! 

تاسې اوس په کومو سترګو له وطنوالو نه د مشروعیت اخيستو لار څارئ او په کومو سترګو له نړۍ نه دا تمه لرئ؟

دا خو ستاسو لومړنۍ هوډ ماتونه نه وه. تاسو ژمنه کړ‎ې وه چې تر جوړجاړي دمخه به کابل ته نه ننوخئ، تاسې ننوتئ او د ارګ تر دروازو رسېدلي وئ چې اشرف غني وتښتېد.

 تاسو عمومي بخښنه اعلان کړه، خو کسات اخيستو ته مو ادامه ورکړه. 

تاسو د انتقاد منلو ژمنه وکړه، خو خولې مو پر ټولو وګنډلې او مظاهرې مو وټکولې.

 تاسو پوهانو او استادانو ته د درناوۍ ادعا وکړه خو په عمل کې مو تحقير کړل او ډېر مو تېښتې ته اړ باسل. 

تاسې بيا بيا ويلي دي چې دا حکومت لنډ مهالی دی او ژر به ټول شمول حکومت جوړ شي، خو بې له ملا او چړي، نور په کې څوک نشته.

 تاسو هوډ ښوولی و چې اشغال به ختموئ او پر اسلامي اصولو برابر نظام به رغوئ، خو اوس د  دنيايي ګټو او مقامونو ترلاسه کولو په سر په خپلو کې سره په ټوکلو اخته ياست. داسې ډېرې بېلګې شته چې ستاسو هوډ او ستاسو ژمنې ماتوي او ستاسو پر خبرو او وعدو باور له منځه وړي. وروستۍ يې دغه د نجونو په مخ د ښوونځيو د وَرونو تړل دي.

مونږ خو تصور کوو چې يا په رښتيا سره مشر نه لرئ او ملا هيبت الله به یا له سره نه و او يا به دی هم ستاسو د پخواني مشر ملا محمد عمرپه سرنوشت اخته شوی وي او اوس به يې د ده په نامه، لکه ويل کېږي چې، مولوي عبدالبصير کېنولی وي چې هغه هم چا ته مخ نه ښکاروي. او يا که مشر شته او دا ژمنې هم د ده له خوا يا د ده په اجازې شوي دي، نو ولې بيا ترې سر غړونه کېږي؟! تاسو خو د يو لاس توب،  دسپلين او له مشرتابه نه د اطاعت غورې وهلې. نو دا ټوله ګډوډي، بې دسپليني او درواغ له کومه راځي؟ له پاسه، که له کابينې او د جګړې له قوماندانانو؟

خلک روڼ ځواب غواړي. نجوني او هلکان ښونځي او پوهنتونونه غواړي. وطنوال کار او خواړه غواړي. ملت رڼه او کارپوهه حکومتولي او وُرته ځواب ورکوونکی پورته تلونکی، نه شا ته غورځېدونکی، نظام غواړي. د واکمنۍ پر ګدۍ ناسته ځان ته وجایب لري. که واکمن وايي له خدايه يې وغواړه دا زما دنده نه ده، نو آيا د ده دنده همدا ده چې ښځې له ستوني راونيسي، ايسارې يې کړي، بنديزونه پرې ولګوي، ځان ته حرمونه جوړ کړي او د خلکو د تعليم، ګېډې او هوساينې مسووليت ونه مني؟ آيا اسلام او اسلامي نظام په همدې، او په لاس او غاړې پرېکولوپه درو وهلو او سنګسار کې خلاصه کېږي؟

ستغې او ترخې خو ځکه درته وايم چې له بده مرغه نرمې او رغونې خبرې ستاسو پام نه راګرځوي. کنه ما خو په ډېر دوستانه انداز ډېرې ضروري په اسلام برابرې سپارښتنې درته وليکلې.  که مو لوستي نه وي نو لاندې لينک خلاص کړئ.

http://howd.org/likene/2851-talebano-ta-cu-khbere.html

۲۵ / ۰۳ / ۲۰۲۲

۰۵ / ۰۱ / ۱۴۰۱