آمریکا از تبلیغ جنگ بین روسیه و اوکراین کسب درآمد می‌کند
«رویکرد غرب این است: اکنون مهمترین چیز شروع جنگ است …»
نویسنده: آرتم ایگناتیف مترجم: سایت «۱۰ مهر»برگرفته از : سایت «بنیاد فرهنگ استراتژیک»، ۱۶ فوریه ۲۰۲۲ *
اظهارات آمریکا در مورد یک جنگ قریب‌الوقوع بین اوکراین و روسیه ــ حتی به‌خودی خود، با توجه به ظاهر امر ــ برای اقتصاد ایالات متحده منجر به برخی پیامد‌های مثبت شد. رودهای دلار قبلاً به «بندر امن» ــ اوراق قرضه آمریکایی ــ سرازیر شده‌اند. اکنون آمریکایی‌ها می‌توانند پول ارزان‌تری برای تأمین بودجه خود قرض کنند. روز بعد معلوم شد که ارقام شوک‌آور تورم (۷/۵ درصد در ژانویه)، از دهه ۱۹۸۰ تاکنون بی‌سابقه بوده است. استقرار یک جنگ تمام عیار قادر خواهد بود بودجه ایالات متحده را کاملاً حمایت و پشتیبانی کرده و نرخ‌ها را به سطح صفر بازگرداند. بخش مالی که حدود ۱۵ درصد تولید ناخالص داخلی را تأمین می‌کند، به‌شدت به نرخ‌های پایین وابسته است.
جنگ در قلمرو اوکراین، از جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی سابق، برای ایالات متحده و اقتصاد آن بسیار مفید است. علاوه بر این، آمریکایی‌ها قبلاً اعلام کرده‌اند که قصد ندارند در این جنگ شرکت کنند. روزنامه اشپیگل یکی دیگر از مزایای گسترده آمریکا از جنگ روسیه با اوکراین را فاش کرد. به گفته آنها، یکی از مقصران اصلی هیستری نظامی در اطراف اوکراین، فروشندگان LNG آمریکایی هستند. کارشناسان آلمانی میگویند که انتشار شایعاتی در مورد «تهاجم روسیه به اوکراین» در رسانه‌های غربی بهترین راه برای «قلاب کردن» اروپا به تأمین گاز طبیعی مایع از ایالات متحده است. اینس زتل، نویسنده اشپیگل خاطرنشان می‌کند که در میان هیستری ضدِ روسیه در رسانه‌ها، صنعت انرژی فسیلی آمریکا «در خلق و خوی عالی است» زیرا توانست با دمیدن در شیپور جنگ از نظر منابع LNG از رقبای خود پیشی بگیرد و با قریب‌الوقوع دانستن جنگ بین مسکو و کیف کشورهای اتحادیه اروپا را از نورد استریم ۲ بترساند.
«آمریکا ذینفع اصلی انرژی از بسیج نیروهای روسیه در مرز با اوکراین است. در ماه دسامبر، ایالات متحده با پشت سر گذاشتن قطر و استرالیا به بزرگترین صادرکننده LNG جهان تبدیل شد. اشپیگل توضیح می‌دهد که ریستاد (Rystad) تخمین می‌زند که بین نوامبر و دسامبر، ارسال محموله‌ها به اروپا ۷۵ درصد افزایش یافته است و اروپایی‌ها را به بزرگترین خریداران آنچه که دولت ترامپ در آن زمان باشکوه “مولکول‌های آزادی آمریکا” می‌نامید تبدیل می‌کند».
نمایندگان اتحادیه اروپا در وال استریت ژورنال نوشتند که طبق محاسبات آنها، گاز روسیه بسیار ارزان‌تر است و استراتژی ایالات متحده این است که ما را مجبور به خرید گاز گران‌تر آمریکایی کند. نویسنده نشریه آلمانی به‌عنوان مثال به اظهارات رئیس اتحادیه لابی متحدان LNG، فرد هاچیسون (Fred Hutchison)، اشاره می‌کند که واشنگتن مستقیماً به غیبت مسکو در بازار اروپا و به‌ویژه در بازار انرژی آلمان علاقمند است.
علاوه بر این، به لطف روان پریشی نظامی که روابط پس از شوروی را در شرق از هم می‌گُسَلَد، شرکت‌های آمریکایی در حال آماده شدن برای گسترش ثروت خود از اوکراین هستند. رژیم نازی ــ الیگارشی حاکم در کیف، اقتصاد ثروتمندترین جمهوری پس از شوروی را به لبه پرتگاه سوق داده و اوکراین را به یکی از فقیرترین ایالت‌های روی کره زمین تبدیل کرده است. در عین حال، اوکراین همچنان صاحب غنی‌ترین منابعی است که غرب تقریباً مُفت و مجانی آن را دریافت می‌کند. امروزه اوکراین همچنان مالک این موارد است:
• رتبه اول در اروپا از نظر ذخایر قابل بازیافت سنگ معدن اورانیوم؛
• مقام اول اروپا در تولید آمونیاک؛
• مقام اول اروپا از نظر زمین‌های زراعی؛
• رتبه اول در جهان در صادرات تخم گُل آفتابگردان و روغن آفتابگردان؛
• رتبه دوم تولید جو در جهان؛
• رتبه دوم در جهان از نظر ذخایر اکتشاف شده سنگ معدن منگنز؛
• رتبه دوم جهان از نظر ذخایر سنگ آهن؛
• رتبه دوم اروپا از نظر ذخایر جیوه؛
• رتبه دوم در اروپا و چهارم در سیستم خط لوله گاز جهان؛
• رتبه دوم در اروپا و رتبه دهم در جهان از نظر ذخایر سنگ تیتانیوم؛
• رتبه سوم جهان در صادرات آهن؛
• رتبه سوم در جهان از نظر مساحت خاک سیاه؛
• رتبه سوم در اروپا و هشتم در جهان از نظر ظرفیت نصب شده NPP؛
• رتبه سوم در اروپا و یازدهم در جهان از نظر طول شبکه راه آهن؛
• رتبه سوم در اروپا و سیزدهم در جهان از نظر ذخایر گاز شیل؛
• رتبه سوم در جهان در تولید و رتبه چهارم در جهان در صادرات ذرت؛
• رتبه چهارم در جهان در صادرات توربین برای نیروگاه‌های هسته‌ای؛
• رتبه چهارم در جهان در صادرات تیتانیوم؛
• رتبه چهارم در جهان در صادرات خاک رس؛
• رتبه چهارم جهان در صادرات جو؛
• رتبه چهارم در جهان در تولید سیب زمینی؛
• رتبه چهارم در جهان در تولید راکت‌انداز؛
• رتبه چهارم در جهان از نظر هزینه کل منابع طبیعی؛
• رتبه هفتم جهان از نظر ذخایر زغال سنگ؛
• رتبه هشتم جهان از نظر صادرات سنگ معدن و کنسانتره؛
• رتبه نهم جهان در صادرات محصولات صنایع دفاعی؛
• رتبه دهم جهان در تولید فولاد …
و البته این لیست کامل نیست. زیرساخت‌های صنعتی این جمهوری سابق شوروی، هنوز کاملاً قوی است. با در نظر گرفتن پتانسیل منابع، حتی وضعیت فعلی آن، برای زندگی در فراوانی و توسعه کاملاً کافی است. اینکه رژیم فعلی اوکراین نمی‌داند چگونه و نمی‌خواهد این ثروت را به نفع مردم و کشور استفاده کند، بحث دیگری است. و همچنین این واقعیت که در سال‌های اخیر، فساد و سوء‌مدیریت سنتی با تحقق خواسته‌های احمقانه ــ جنایتکارانه لابی «لیبرال» فراملی (مانند کنار گذاشتن صنعت زغال سنگ) تکمیل شده است. اما حتی با وجود همه اینها، اوکراین بالقوه بسیار غنی است، اگرچه سیاست صنعتی و خارجی آن، برخلاف زیرساخت‌های صنعتی، اسفناک است.
ایالات متحده مدت‌هاست که به اوکراین حمله کرده و بر پتانسیل اقتصادی و حوزه نیروی نظامی آن تسلط یافته است. در سناریوی جنگ داخلی با روس‌ها به‌خاطر منافع اقتصادی شرکت‌های خارج از کشور، برای ساکنان عادی نقش خوراک دم توپ در نظر گرفته شده است. بزرگترین روزنامه ارتش آمریکا، استارز اند استرایپس، بدون کوچک‌ترین تردیدی در این‌باره می‌نویسد: مقامات نظامی گفتند: «مربیان ویژه ایالات متحده به مأموریت خود برای ایجاد یک نیروی جنگی نخبه در اوکراین ادامه می‌دهند.» سخنگوی فرماندهی عملیات ویژه آمریکا در اروپا گفت: «ماموریت آموزشی ما در اوکراین ادامه دارد.» در چند سال گذشته، SOCEUR، مستقر در اشتوتگارت، بی‌سر و صدا در یک مرکز آموزشی در نزدیکی کیف کار می‌کند. هدف از این ماموریت کمک به نیروهای اوکراینی برای دفاع موثرتر از خود در برابر تجاوز روسیه است.
(توضیح عکس: اطلاعات نادرست از بلومبرگ)
به رؤسای رژیم فعلی در کیف نقش مواد مصرفی واگذار شده است. رسانه‌های گرجستان با اشاره به اظهارات آمریکایی‌ها درباره جنگ قریب‌الوقوع اوکراین و روسیه، امروز آشکارا می‌نویسند که غرب در حال آماده‌سازی سرنوشت زلنسکی مطابق سرنوشت ساکاشویلی است که در المپیک قبلی چین اقدام به تحریک نظامی ضدِ روسیه کرد. پس از اینکه خبرگزاری آمریکایی بلومبرگ گزارش دروغ «روسیه به اوکراین حمله کرده است» را منتشر کرد، گرجستان و جهان خاطرنشان کردند که همه اینها شدیداً یادآور اقدامات غرب در سال ۲۰۰۸ است. آن وقت هم اروپا و آمریکا به دولت گرجستان می‌گفتند که روسیه به آن حمله خواهد کرد و ما باید مراقب باشیم، و سپس تیترها «به اشتباه» نیز منتشر شد. در نهایت اعصاب میخائیل ساکاشویلی در هم ریخت و او شلیک کرد. بسو بارباکادزه (Beso Barbakadze)، نویسنده نشریه گرجستانی، یاد آور می‌شود و تأکید می‌کند : «رویکرد غرب این است: اگر روسیه این کار را نکند ، همه ما به‌خوبی می‌دانیم که در نتیجه چه چیزی به‌دست آوردیم، و احتمال بسیار زیادی وجود دارد که اعصاب ولادیمیر زلنسکی در هم بریزد. اکر روسیه شلیک نکند، بگذار اوکراین شلیک کند. در حال حاضر، بالاخره، نکته اصلی شروع جنگ است، نه اینکه چه کسی اول شلیک می‌کند. علاوه بر این، اولین گلوله همچنان به‌سمت روسیه شلیک خواهد شد و به جرأت می‌توان گفت که مطالبی که در رابطه با این موضوع در رسانه‌های غربی منعکس می‌شود قبلاً نوشته و تصحیح شده است.»
