مجموعه ی اشعار”خاکستر نور”تازه به چاپ رسیده
نویسنده :شیرین نظیری
دریای نگاهت به سخن می ماند
گرمای دو دستت به وطن می ماند
لبخند سپیدت به سحرگاه و سرود
غم های شکسته ات به من می ماند
“نایبی”
به تازه گی مجموعه ی شعر « خاکستر نور »، از سخنور برجستۀ کشورعبدالله نایبی به دستم رسید و با علاقه مندی بخش هایی از آن را خواندم. حال می خواهم این گنجینه ارزشمند را خدمت شما فرهنگ دوستان گرامی به معرفی بگیرم.
«خاکستر نور» مجموعه ی شعرهای منتشر شده و منتشر نا شده‌ی عبدالله نایبی،پزشک، سیاست‌مدار و شاعرتوانای کشور است که به ترتیب سال های انتشار، ردیف شده و یک کتاب بزرگ و جدید را تشکیل داده است. این مجموعه شامل شش کتاب (“با بالهای طلوع”، “با بهارمیعاد”، “رگبار بر مرمر”، “ایمان”، “معبد نگاه‌ها” و “بامدادی‌ها”) با حدود ۳۵۰ قطعه شعر در 520 رویه از سوی انتشارات “تاک” به چاپ رسیده است.
محمد حسین محمدی در مقدمه یی که بر مجموعه نوشته است جایگاه نایبی را در شعر معاصر کشور مهم خوانده است. برگ ارایی حسین سینا، نوع چاپ وطراحی پشتی ورویه های کتاب ستودنی و زیبایند.
شعر های “خاکستر نور” در قالب های سنتی ، نیمایی و سپید سروده شده اند. مضامین شعرها با لحن حماسی و مبارزه خواهی،عشق، شادی، اشک، فقر، غم،فریاد، ناامیدی و امیدواریِ واقعی در بستر جامعه یی که رویداد های بزرگ تاریخی را می زیست پرورانده شده اند.
نایبی به حیث شاعر معاصرما، مظاهر و پدیده های نو ظهور دوران حاضر را در نظر گرفته ،با توجه به پیشرفت های علمی، جامعه شناختی، روانشناسی،تصورات خویش را در سبک وسیاق نوین درپیکرۀ شعربیان داشته است.
ذهن این شاعر سرشار از تصویر پردازی، بارِ ادبی ،خلاقیت‌های زبانی و مضامینی معطوف به عشق و زیبایی عجین شده است. به همین دلیل مخاطبان اشعارش را مجذوب کرده است.
گزینۀ “خاکستر نور” هم از شگردهای دستور گریزانه و مهارت های تکنیکی بی بهره نیست و گسترۀ فراخ تخیل و آفرینش های هنری نایبی، سبب تنپوشۀ کارکرده های هنری و ذوق سرمست و عصیانی او گردیده است.
این سخنورِ آشنا به رمز و رازِ شاعری با شکار مضمون های جالب و زنده ؛هنوز هم از بکارگیری واژگان قدیمی دست بردار نیست. اماکمتر به موضوعات روز که مردم با آن درد می کشند می پردازد.
نظرها و نقدهای متعدد و گاه متفاوتی درباب این شاعروجود دارد. بسیاری وی را می ستایند وعده‌ای هم او را انتقاد می کنند. گویا که ازحوادث خونین وطن شعرش را مخفی و بی درد گذاشته است.
درپایان این موفقیت بزرگ را به رفیق نایبی ارجمند ،جامعۀ فرهنگی و تمام پویندگان شعرتبریک و تهنیت گفته و خواندن این مجموعه را به ویژه به شاعران تازه کار مشوره می دهم.
در شب اندودۀ چشمانت
در دامنۀ غروب
چشمانت را به خورشید بخش
تا دیدارِ شب را بیاموزد
***
اشک هایت را
نگینه های گلوبندِ ماهتاب کن
– آن یگانه یارِ پیراهنت
در شب های تمنا های به سرنارسیده-
***
فرشتۀ مظلوم
صدایی به آن سوی افق ببَر
و خدا را به سرنوشتت مهمان کن
تا
“اشتباه” را
به چاهسارِ مفاهیمش بیفزاید!
***
باری
آللوی نگاه هایت را به من بخش
تا خوابم
طعمِ جادوی چشمانت را بیازماید
«دوکتورنایبی»
***
با اندوهِ ماه
امشب خدای سایه در اندوهِ خفتنست
امشب نه آیتی ز شگفتن …زگفتنست
نوشاخه های شعر
پربسته اند بر تبِ وامانده ـ کاجِ شب
امشب رسایِ اوج
در سوگِ دستهای سپیدار خفته است
امشب گلوی اوج
خاموش گشته چون غمِ وحشی برای من
***
دیگر که بامداد
از راه شب نمیرسدم با سپیدِ چهر
ای ماه، ای نگینۀ کاهیِ تاج شب
دستی به سردِ کلبۀ بی آتشم بکش
چشمی برای خوانِ غمینم چراغ کن
باری، تو ای مسافرِ سرگشتۀ سپهر
ای ماه، ای یگانه ترین آشنای من
در من فرود شو
با خونِ آفتاب که داری به چشمه ات
در من چو رود شو
باری فرود شو
«دوکتور نایبی»
