اسباب و عوامل سقوط جمهوری تحت اشغال

ماه اسد ماه به زانو در آمدن دو قدرت امپریالیستی…

فراخوان بخاطر انفاذ قانون اساسی

بنام خداوند حق و عدالت بدون پرداختن به چگونگی سقوط سومین…

تقدیم به روح ببرک کارمل، آن کوه اندیشه و خرد…

رفیق کارمل گرامی:  ما آن‌‌چه را فرمودید، انجام دادیم:  درس بخوان= خواندیم  کارکن=…

اسدالله بلهار جلالزي

 له نوښتګر کیسه لیکونکي، څېړونکي، ژباړونکي، تکړه ادیب او ژورنالیست…

چهارساله گی حاکمیت طالبان

نوشته ی : اسماعیل فروغی      امروز پانزدهم اگست 2025 ،…

آخرین نگاه و آخرین لبخند؛ جرقه ای سوزنده و بغضی…

نویسنده: مهرالدین مشید سنگ صبور من! خدا‌ نگهدارت؛ روایت یک سفر…

افغانستان د نړۍ په شطرنج کې یوه ډېره مهمه مهره!

حميدالله بسيا په نړیوال سیاست کې هر هېواد د شطرنج یوه…

چرا افلاتون پیامبر نشد ؟

platon (428-347 v.ch) آرام بختیاری غربی ها فیلسوف ساختند، شرقی ها، پیغمبر…

سوز وگداز!

امین الله مفکر امینی  2025-11-08! سوزوگدازِعشق،سوزد جسم وجانـــــــم زگٌدازیکه است بســـوز،روح وروانــــم ای اهلِ…

رسول همذاتوف

رسول همذاتوف (آواری: ХӀамзатил Расул؛ ۸ سپتامبر ۱۹۲۳ – ۳ نوامبر ۲۰۰۳) شاعر اهل اتحاد…

دنباله‌ی مانی‌فی‌ستِ مکتبِ دینی فلسفی من بیش از این نه…

خیلی متأسفیم برای بسیاری‌ها که دانش‌کستری را تنها با شنیدن…

افغانستان در پرتگاۀ مثلث جدال‌های قومی، تروریسم طالبانی و رقابت‌های…

نویسنده: مهرالدین مشید وقتی قومیت سلاح می‌شود، ترور حکومت می‌کند و…

غزۀ خونین

غـزه که جهـنـم زمین گردیدست از کینۀ شـیطـان لعین گردیدست درقحطی دایمی…

 فـرضـیـات ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی

ـررسـی انـتـقـادی دربـارۀ نـظـریـات مـطـرح شـده دربـارۀ ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی، کـه بـه آن…

سخن‌دان روزگذار

ای وای آن درخت شگوفان (شکست و ریخت) کاج بلند ز…

گاهنامه محبت 

شماره دوم سال ۲۸م گاهنامه محبت از چاپ برآمد. پیشکش…

صنف کوچک؛ اما مکانی مشهور و سرشار از معنویت

نویسنده: مهرالدین مشید صنفی ساده و بی آلایش؛ اما نمادی از…

د پښتو ژبې په ډګر کې پېژندل شوی کیسه او…

له ښاغلي کریم حیدري سره، چې د پښتو ژبې په…

در آینه‌ی تاریخ، در سایه‌ی نفرت

« روایتی از یهودیت و پدیده‌ی یهودستیزی» فرشید یاسائی پیشگفتار: زخم ماندگار…

یا من نه دیدم، یا فرزندان یاسین خموش قدر‌ نه‌شناس…

محمدعثمان نجیب «زنده‌گی در زنده‌گی بی زنده‌گی، بازنده‌گی‌ست» ـ یاسین خموش خموش خالق…

«
»

دروازه باستانی «تاق بُست» جلوه های یک تاریخ درخشان کهن


تاق/طاق بُست یکی از جاهاي دیدنی در سرزمین زیبای ماست که با داشتن تاریخ کهن،زبان زد عام وخاص بوده و این دروازه تاریخی قلعه فریدون یا قلعه باستانی بُست است که در ده کیلومتری شهر لشکرگاه درمرکز هلمند جا خوش کرده و از زمره نگینِ بلند بالای کشور عزیزی ما محسوب می شود.                                                                                                                            .
تاریخ نگاران به این باور اند که قلعه و دروازه باستانی بُست درسده ی 11 ساخته شده و تاق بُست زمانی ورودی یکی ازقلعه های مهم باستانی و مقر زمستانی امپراتوری غزنویان بوده.اما امروز از این قلعه چیزی باقی نمانده و بیشتر ازنود درصد آن تخریب شده است.
خوشبختانه دروازه‌ی این قلعه که از خشت پخته ساخته  شده هنوز هم استوار است.
دولت‌مردان و فرهنگیان افغانستان برای این جاذبه باستانی اهمیت ویژه‌ی قایل بودند تا جایی که تصاویر آن را در بانک «نوت‌ها» چندین بار به چاپ رسانیده‌اند.با وجود اینکه جنگ‌آورانِ تاریخی همچون «علاالدین غوری» ،«چنگیزخان مُغول»،«تیمور لنگ» و«نادر افشار» بر این مکان تاریخی هجوم بردند، اماقادر به نابودی آن نشدند و تاحال به عنوان یکی ازبا اهمیت‌ترین مکان‌های تاریخی افغانستان پابرجاست.
سال های گذشته،سال‌های مطلوبی برای دروازه قلعه بُست نبود . با آنکه این اثر ارزشمند را از نظر اهمیت تاریخی با«بودای بامیان» همزمان می دانند،اماهیچ توجه ی برای بقای آن نشده است. 

دروازه قلعه بُست که سده ‌ها درمقابل حوادث پی‌هم و حمله‌های زیادی ایستادگی کرده‌، امروز به اسکلیتی تبدیل شده که بریک اتکای نوساخت تکیه داده شده‌ است.                                       درمرکز و شهرستان‌های هلمند ۸۰ ساحه باستانی و کاخ‌های تاریخی وجود دارد که بیشتر ازپنجاه در صد آن بدست طالبان تروریست است.

طوریکه همه می دانند.نیرو های امریکایی و انگلیسی از 19سال به اینسو در این استان پایگاهی نظامی دارند.حتا نخواستند که امنیت همین استان را بگیرند.

بخشی ازاین آبده تاریخی اکنون به دلیل،توفان‌های طبیعی و آب‌خیزی دریای هلمند،بی‌توجهی دولت وجنگ‌های تحمیلی برهلمند،تخریب شده است.درصورتی که وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان به آن توجه نکند، بدون شک در آینده‌ی نزدیک شاهد نابودی این جاذبه گردشگری خواهیم بود. 
برخی از هلمندیان، این دروازه باستانی را بنام ماه هلمند یاد می کنند،آنها گفته اند اگرماه ما تخریب شود شب های هلمند دیگر ماه نخواهد داشت.