اعلامیۀ به مناسبت روز جهانی زن

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان بشریت برابری‌طلب و آزادی‌خواه در حالی به…

تلاشی های خانه به خانه و حرمت شکنی مهاجمان انتحاری

نویسنده: مهرالدین مشید جنایت های جلیقه پوشان انتحاری و سفید نمایی…

خانقاى دل

نوشته نذیر ظفر بیا که حضرت می شیخ خانقای منست بیا…

دموکراسي د ګډ کار کولو هنر دی

نور محمد غفوری سریزه: دموکراتان باید پخپله د دموکراسۍ د بنستیزه کېدو،…

نگاهی به یک نگاه نادرست در مورد نام زبان پارسی 

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ————————————‫-‬ از مدت ها به این سو در…

زبان پارسی چون ستاره!

امین الله مفکرامینی                    2025-23-02! درآسمـــــانِ ادب، نورافشان است پارسی چون ستـاره چه بازیب…

چیستی عشق؟

چیستی در پی علت و مبدا گرایی پدیده می باشد٬ که…

میدان هوایی بگرام

گیریم که ادعای غلط ترامپ در مورد حضور چینائی ها…

دلبری مهرورز!

امین الله مفکر امینی                         2025-22-02! دلبـری مهــــرورزی دارم که دیـــده و دلم…

غیابت رهبران طالبان بازی استخباراتی یا آغاز یک سونامی وحشتناک

نویسنده: مهرالدین مشید خود کامگی ملاهبت الله و نارضایتی و خشم…

خانه های مردم افغانستان دور از دسترس مردم

زمانی " خانه ملت " که منظور پارلمان افغانستان است…

عاشق وفاسق!

امین الله مفکر امینی      2025-20-02! درعشـق وعاشقـــــی گردربزم عشق نمیســـــــوزی مشـــــو ز این…

«حزب باد»: تحلیل پدیده فرصت‌طلبی و تبعیت از جریانات غالب…

«حزب باد Opportunism»: تحلیل پدیده فرصت‌طلبی و تبعیت از جریانات…

        زیارتگاه امام صاحب ولایت کندز دومین شهر مذهبی افغانستان

  نوشته کریم پوپل مورخ ۲۱ فبروری ۲۰۲۵    مقدمه  ولسوالی امام صاحب با داشتن…

روایتی از کشت زار های خستۀ رنگین کمان خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید این هم می گذرد ما مرده ایم، مرده ی در…

             تاریخچه نام گردیز

نوشته : کریم پوپل مورخ ۱۵فبروری ۲۰۲۵ بسیاری از دوستان یکی از…

مماشات خویشتن دارانۀ غرب با طالبان و پراگنده گی مخالفان…

نویسنده: مهرالدین مشید نشست های بیرونی پیرامون افغانستان؛ بستر سازی برای…

چاپنداز

بزکش، پهلوانی که  با سواری اسب، بز را به دایره…

انارستان دل 

رسول پویان  دل ز درد و داغ هجران بی‏نوا افتاده است  برگ…

«
»

پیامد های زیانبار توافق امریکا با طالبان

                             نوشته ی : فروغی

          توافق قریب الوقوع امریکا با طالبان پیامد های زیانباری برای افغانستان خواهد داشت – پیآمد هایی حتا تا حد فروپاشی وطن واحد ما افغانستان .

          امریکاییان با سپردن اختیارعام و تام ولایاتی ازافغانستان به طالبان و بیرون کردن شمار زیادی از سربازان شان ازاین کشور ، بخش بزرگی از قدرت دولتی را در اختیار تروریستان گذاشته ، زمینه ی نفوذ و تسلط بیشتر پاکستان را در مناطق بیشتری از افغانستان مساعدتر خواهند ساخت .

          اما آیا کابل ، شمال افغانستان ( شامل توده های وسیع آسیب دیده از طالبان در شمال و رهبران و قوماندانان جهادی وابسته به شمال ) ،  قدرتهای منطقوی چون هندوستان ، روسیه و ایران ؛ با این تقسیم بندی و حاتم بخشی امریکا موافق اند ؟

          آیا طالبان حاضر خواهند شد تا به قوای مسلح موجود تمکین نموده ، سلاح برزمین گذارند و شامل پروسه ی سیاسی شوند ؟

         به نظر می آید ایالات متحده ی امریکا با محاسبات نادرست خویش ، باردیگر افغانستان را در گندآب افراطیت مذهبی غرق نموده ، میخواهد دامنه ی جنگ و برادرکشی را درافغانستان همچنان گسترده نگهدارد .

         ایالات متحده ی امریکا وپاکستان ، باری بقدرت رساندن طالبان این بنیادگراترین و شرورترین گروه مذهبی در جهان را در ادامه ی حکومت جهادی – اسلامی جنگ آفرین و چپاولگر قبلی شان تجربه کرده اند . هر دو تجربه نتیجه ای به جز آتش ، ویرانی و خونریزی بیشتردر قبال نداشته است .

        مگر آدم ازعقل بیگانه باشد تا باورنماید که اینبار با شرورترین بنیادگرایان اسلامی به صلح و ترقی دست خواهیم یافت .

        شاید در کوتاه مدت – تا پیروزی دوباره ی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری امریکا ، آتش بس و صلح نمایشی ای را شاهد باشیم ؛ اما همانگونه که گرداننده گان اصلی این بازی بزرگ باربار خود هم اذعان داشته اند ، این توافقات به معنای پایان جنگ در افغانستان نخواهد بود . نه تنها به جنگ پایان نمی دهد ؛ بلکه توازن قوا میان قدرتهای داخلی را برهم زده ، دشمنی میان گروههای قومی و مناطق مختلف افغانستان را تا آن حدی تشدید خواهد بخشید که خطر فروپاشی کشور هم میتواند متصور باشد .

       از جانب دیگر ، ترس آن وجود دارد که اعلام پیهم نیت خروج سربازان خارجی از افغانستان توسط رهبران دولت امریکا ، نگرانی های هلاکتبار رژیم فاسد و بی اتفاق کابل را به حدی افزایش بدهد که ساختار آسیب پذیر حکومت کنونی همانند رژیم دوکتور  نجیب الله فقید از درون بپاشد و کشور ما باردیگر صحنه ی خونین جنگهای گروهی کوچه به کوچه گردد .