درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

سقراط، تیشه‌زنی به ریشه‌‌ی دانایی

دیدگاهی از مکتب دینی-فلسفی من بیش‌ از این نه می‌دانم. در…

خوشحال خان خټک

د ادب او فرهنګ درنو او پتمنو مینه والو! ګڼ شمېر…

اعلامیه در مورد زلزله‌ی مرگبار در ولایت کنر 

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان  با اندوه فراوان و خشم عمیق از…

“طالبان، شطرنج بزرگ و رؤیای اوراسیایی روسیه”

نویسنده: نجیب الله قاریزاده  najeebulla.qarizada1@gmail.com +447887494441 سقوط حکومت غنی در افغانستان و بازگشت…

حکومت‌استبدادی و افراطی طالبان و ساز و برگ‌های استخباراتی و…

 نویسنده: مهرالدین مشید  از استبداد تا شایعه پراگنی؛ ساز و کار…

   امید زنده گی

زنده گی در همه حالات  بسر می آید گاه به تلخی…

از تو جدا نمیشوم 

نوشته نذیر ظفر 08/28/25 از همه گان جدا شوم از تو…

پرسش ۴: ساختار «پرس‌ومان» چگونه از گفت‌وگو به یک نظام…

-خراسان بزرگ دی‌‌روز، دانش‌مند، دانش و سبک کهنی نسبت به…

قهرمان‌پروری‌های احساسی و سقوط افغانستان در چنگال تروریسم

 نویسنده: مهرالدین مشید از اسطوره‌ پردازی های فریبنده تا بحران سیاسی…

پرسش ۵

از مکتب دینی فلسفی من بیش از این نه می‌دانم نقش…

نتیجه گیری از بحث های شبکه های تلویزونی و تحلیل…

بحث های داغ پیرامون این اقدام پاکستان راه افتید ،…

دموکراسي څه شی ده او سوسیال دموکراسي څه ته وايي؟

دا سوال د ډیرو ځوانانو پر مخ کې پروت او…

نام های بیشمار جنبش روشنگری غرب

Helvitius, C.A.(1715-1771) آرام بختیاری مقدمات: اصلاحات، انقلاب، عدالت، و سکولاریسم. روشنگری، جنبش برابری…

توضیحی بر فراخوان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان در دفاع از…

نوشته از بصیر دهزاد  ‎فراخوان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان در دفاع …

آیا انسان، نسبت به انسان، از ته‌یی دل هم‌دلی دارد؟

پاسخ: محمدعثمان نجیب به نماینده‌‌‌گی از مکتب هم‌دلی!؟؟ شما از موردی پرسان می‌کنید که…

«
»

آیا دونالد ترامپ افغانستان را تنها خواهد گذاشت ؟

 

     نوشته ی : فروغی  

    اظهارات ضد ونقیض اخیردولتمردان امریکا درباره ی افغانستان و پاکستان ، حکومتدارانِ افغانستان  و رهبران مولتی میلیونر تنظیمهای جهادی را به ترس و تشویش دچارکرده است ــ تشویش آنکه مبادا ترامپ شعارهای انتخاباتی اش را عملی کرده ، آرام آرام از افغانستان پا پس بکشد و افغانستان را بحال خودش تنها بگذارد .  

    آنان میترسند و نگران اند  ــ  نگرانِ ازدست دادن ثروتهای بادآورده ، بلند منزلها ، شهرکها ، هوتلها و قصرهای مرمرین شان و نگرانِ بسته شدن دوکان چپاول و جنگ درافغانستان . تکنوکراتهای دیسانت شده ازغرب و رهبران و قوماندانان مولتی میلیونرجهاد بخوبی میدانند که درعدم موجودیت قوای نظامی امریکا ، آرامش نسبی موجود در درون شهرها نیز بهم خورده ، جنگهای داخلی باردیگر شعله ورگردیده  و تمام ثروتهای بادآورده ی آنان باد فنا خواهدشد .

    به همه روشن است که دولت امریکا یگانه تأمین کننده ی بزرگ منابع مالی دولت و قوای مسح افغانستان است . وهرگاه این حمایت مالی وجود نداشته باشد ، بقای دولت کنونی غیرقابل تصورو حتا ناممکن خواهد بود . زیرا دولت ناکار آمد افغانستان طی پانزده سال حضور امریکا و حامیان بین المللی اش نتوانست ، شایسته گی اداره ی مستقل مملکت و مردم را پیدا نموده ، ازامکانات بزرگ و تاریخی کمکهای بین المللی برای تحکیم خودارادیت و توانایی مالی و نظامی کشور، استفاده ی معقول    نماید .

     براساس همین بی برنامه گی و بی پروایی طی پانزده سال بوده است که متأسفانه تا اکنون ما نه دولت کارآمد با قوای امنیتی نیرومندی داریم که قادربه تأمین ثبات و امنیت در کشورباشد و نه دارای جامعه ی مدنی نیرومندی هستیم که توانایی پیشکش نمودن گزینه های جاگزین برای این دولت فاسد و ناتوان را داشته باشد .

   همینحالا پانزده سال پس از دخالت کامل و مستقیم امریکاییان و شرکایشان درامورافغانستان ، بامصرف صدها میلیارد دالرامریکایی  ، امنیت و ثبات در کشورما  متزلزلتر و آسیب پذیرتر ازسال 2001 است و گروههای افراطی دهشت افگن ، نیرومند تر و سازمان یافته ترازسال آغازهجوم امریکاییان و شرکا در افغانستان میباشند .

  باساس تازه ترین گزارشهای خبری و اطلاعاتیِ افغانستان و جهان ، همین اکنون جنگ و تنش در نیمی ازمحلات کشورجریان داشته و روزانه هزاران هموطن ما بدلیل ناامنی و جنگ خانه هایشانرا ترک میگویند . همین چند روز پیش بود که سازمانهای معتبر و بیطرف بین المللی اعلام نمودند که با صرف صدها میلیارد دالرکمک جامعه جهانی بخصوص امریکا برای دولت سازی و تأمین امنیت و ثبات در افغانستان ، این کشورنا امن تر و بی ثبات تر از قبل بوده ، هنوزهم دومین فاسد ترین کشور جهان است ، و در بخش تولید و قاچاق مواد مخدربلندترین مقام درجهان را دارا بوده ، هفتاد درصد مردم کشور نسبت به آینده ی شان ناامید و نگران میباشند .

   همین مصارف کمرشکن و بی ثمر امریکاییان سبب شده است که دونالد ترامپ رییس جمهورجدید امریکا ، باری بصراحت بگوید :  «  ایالات متحده باید از افغانستان خارج شود . افغانستان جاییست که ما میلیارد ها و میلیارد ها دالر را در آنجا ضایع نموده ایم . این پولها باید در کشورِخودما به مصرف برسد و ماباید کشورخود را دوباره بسازیم .  »

   هرچند وزیر دفاع و معاون وزیر خارجه ی حکومت اوباما به دولتمردان افغانستان اطمینان داده اند که ایالات متحده ی امریکا در کنارافغانستان باقی خواهد ماند ؛ اما اظهارات مکرر رییس جمهور جدید امریکا دونالد ترامپ هنگام مبارزات انتخاباتی درباره ی افغانستان که خود را ملزم به عملی کردن تمام وعده هایش دانسته است ، به این نگرانیها دامن زده و شک و تردیدهای عینی نسبت به بیعلاقه گی و کم مهری امریکا درمورد افغانستان را بوجود آورده است .

    به نظربرخی تحلیلگران و ناظران اوضاع افغانستان ومنطقه ، حکومت جدید امریکا نه در اولین هفته ها و ماههای قدرت ؛ بلکه درماههای بعد ، خواهان آنست تا آرام آرام پایش را از گرداب هلاکتبار افغانستان بیرون کشیده ، دولت فاسد ، مافیایی و ناکاره ی افغانستان را بحال خودش رها نماید .

    دولت جدید امریکا که شاهد نزدیکی بیشتر روسیه ، چین ، پاکستان و ایران روی مسأله افغانستان میباشد ، هرگزآرزو ندارد تا بیش ازین بالای حکومت فاسدی که هرگز توان اداره ی مملکت خویش را نخواهد یافت هزینه گذاشته و پاکستان نیرومند و متحد را از دست بدهد .

    براساس همین حقیقت است که دونالد ترامپ ساعاتی پس از انتخابش ضمن صحبت تلفنی با نوازشریف صدراعظم پاکستان ، دولت و مردم آنکشور را صمیمانه ستایش کرده ، شخص نواز شریف را « مرد فوق العاده » خطاب نمود و نقش پاکستان را در مبارزه علیه تروریزم ستود .

   هرچند پروژه ی انتقال جنگ بسوی شمال افغانستان و ازآنجا بسوی آسیای میانه و اویغورهای چین ، هنوز به قوت خود باقیست ؛ اما برخی تحلیلگران به این باوراند که پیروزی روسیه در جنگِ سوریه علیه داعش و قوت گرفتن اتحادهای منطقه ای ، میتواند موانع جدی برسر راه تطبیق پلان انتقال اسلامگرایان افراطی درنزدیکی مرزهای روسیه بوجود آورده ، معادله قدرت و جنگ را درمنطقه ی ما نیز کاملاً دگرگون نماید  . پیروزی روسیه در سوریه ، انتقال دهنده گان جنگ وصاحبان این پروژه ی دهشتناک را میتواند به این باوربرساند که وقتی روسیه بتواند داعش را در سوریه بکوبد ، در نزدیکی مرزهایش به آسانی میتواند آنانرا ریشه کن سازد .

    متکی به این دلایل و شواهد است که ، هرگاه بهانه های دوام جنگ درافغانستان و بهانه ی انتقال جنگ درشمال افغانستان منتفی شود ، امریکاییان و شرکای غربی شان نمیخواهند بشکل دوامدارمیلیارد ها دالرثروتِ مالیه دهنده گان کشورهایشانرا را صرفِ کمک برای برپایی دولت فاسد و ناکاره ای نمایند که نمیخواهد گامی بسوی خود کفایی واستقلالیت اقتصادی ، امنیتی و سیاسی کشور شان بردارد .