نوای پدران!

امین الله مفکرامینی       2025-14-01 ما شـــــما را ای فرزندان دلبنــد، پروریــــــدیم این تخـــــــم…

حاکمیت طالبان و فروپاشی ارزش ها درحامعه افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان زخمی سرطانی بر پیکر افغانستان دردمند حاکمیت گروه…

مناسبات افغانستان با هند چرا رشک خشم آلود پاکستان را…

تاسیس یا انکشاف مناسبات میان دولت‌ها از صلاحیت‌های قبول شده…

د نوموتي تاریخپوه پوهاند محمد حسن کاکړ د اتم تلین…

. په کابل کې د روانې اونۍ د تیرې سه شنبې…

روزای خونین؛ میان نامه های زندان و تئوری انقلاب

Rosa Luemburg (1871- 1919) آرام بختیاری فدایی سوسیالیسم؛ 14 کتاب خانم روزا-…

بگذارید ادیان و فرهنگ ها بدور از سایه ی سیاست…

نویسنده: مهرالدین مشید جنگ ادیان باطل و برتری جویی هر دینی…

سیاست خارجی بی‌طرف و اقتصاد محور

در طول سه و نیم سال جوابگوی عاجل موقف افغانستان…

واخان سر و گردن أفغانستان است !

میرعبدالواحد سادات واخان سر و گردن أفغانستان است ! همه ما ،…

لوږه او جګړه

ليکنه: حميدالله بسيا لوږه، فساد، جنگونه او په نړۍ کې اقليمي…

پیورزگرا

نوشته : دکتر حمیدالله مفید داستان کوتاه  ————— ———— احمد خان خراسانی به فرماندهی …

   خالق تروریست های اسلامی؛ الله یا امریکا؟

بخش دوم سلیمان کبیر نوری      پس از افشاگری ریچارد هیدن بلک، از…

هر تفنگدار طالب هم پولیس و هم سارنوالی و هم…

نویسنده: مهرالدین مشید حاکمیت اختاپوتی ملاهبت‌الله و آینده ی ناروشن افغانستان مردم…

عشق وطن 

از زنده‌گیم دلتنگ وز زمزمه بیزارم  نه حوصلهء حرفی نه ذوق…

واخان

طی هفته اخیر سال عیسوی توسط شبکه های خبر رسانی…

نانوشته

       پس از دیر باز ، شعرقشنگ و پراُبُهَتی از" حسیب…

ګوندي فعاليتونه او دموکراسي

نور محمد غفوری ټول پوهيږو چې د بريالۍ سياسي مبارزې له…

ساعت "کنزل" نمادی از نوستالوژی؛ اما به روایتی دیگر

نویسنده: مهرالدین مشید نه یک ساعت؛ بلکه حماسه ای در فضای…

ریبوار طاها

آقای "ریبوار طاها" (به کُردی: ڕێبوار تەها) با نام کامل…

نقارۀ جنگ 

رسول پویان  نـوای ســال نــویــن تـا نقـارۀ جـنگ است  به خون خلق…

عرفان و زبان

– دکتر بیژن باران من در جهان لغات دیگران می…

«
»

چگونه رسانه‌های ایالات متحده ناگهان برای مذاکره با پوتین فضایی ایجاد می‌کنند

برلینر تسایتونگ

ایالات متحده در چند زمینه از جمله بزرگترین و مهم‌ترین حامی اوکراین است. اما در نیویورک، واشنگتن و غیره، فضای عمومی در حال تغییر است.

در طول هفته‌های گذشته، در بحبوحه تعطیلات کریسمس، نظرات نسبت به اوکراین به طور فزاینده‌ای تغییر کرد. نوعی تغییر فضای عمومی قابل مشاهده بود. نه لزوماً در خط مقدم در دونباس یا جنوب اوکراین، بلکه بیشتر در خود ایالات متحده.

به ویژه در رسانه‌های اصلی آمریکایی مانند نیویورک تایمز، واشنگتن پست یا بلومبرگ، از آن زمان به بعد نظرات و مقاله‌های متعددی منتشر شده است که خواستار آتش‌بس در اوکراین هستند.

اخیراً سرژ شمنوف، سردبیر نیویورک تایمز و خبرنگار سابق مسکو، نوشت که «قابل درک است که «چشم‌انداز تزریق منابع بی‌پایان به عملیات نظامی متوقف‌شده با مقاومت روبرو می‌شود». این برنده ۷۸ ساله جایزه معتبر پولیتزر معتقد است که امید کمی به پایان درگیری‌ها وجود دارد و پیش‌بینی‌های قابل اعتمادی مبنی بر اینکه جنگ تهاجمی روسیه چه زمانی پایان می‌یابد، وجود ندارد.

سخنان شمنوف هم‌اکنون نمادین فضای افکار عمومی در ایالات متحده در مورد کمک‌های بیشتر به اوکراین است. سیاست آمریکا در واقع در حال تردید کردن است: اگرچه دولت بایدن یک بسته نظامی ۲۵۰ میلیون دلاری را به اوکراین ارائه می‌کند، اما مشخص نیست که حمایت واشنگتن در آینده چگونه خواهد بود. زیرا جمهوری‌خواهان در حال حاضر با کمک‌های نظامی بیشتر مخالفت می‌کنند، زیرا از دموکرات‌ها می‌خواهند در ازای آن سیاست پناهندگی را تشدید کنند.

بنابراین، پیامدهای سیاست داخلی ایالات متحده نیز بر روابط بین واشنگتن و کی‌یف تأثیر می‌گذارد. زمانی که ولادیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، اواسط دسامبر برای مذاکرات به واشنگتن آمد، در کنفرانس مطبوعاتی کاخ سفید دیگر گفته اینجمله تکرار نشد: «ما اوکراین را تا زمانی که لازم باشد حمایت می‌کنیم»، بلکه فقط «تا زمانی که می‌توانیم».
در چند هفته اخیر، چندین مقاله در رسانه‌های بزرگ ایالات متحده به تغییر روحیه در میان مردم آمریکا پرداخته‌اند. به‌ویژه، مقاله «پوتین به آرامی نشان می‌دهد که برای آتش‌بس در اوکراین باز است» در روزنامه نیویورک تایمز که در تاریخ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۳ منتشر شد، در شبکه‌های اجتماعی به‌سرعت پخش شد.

اخیراً در رسانه‌های آمریکایی بیشتر و بیشتر می‌خوانیم که اوکراین باید با روسیه وارد مذاکره شود و به آتش‌بس برسد.

در این مقاله آمده است که رئیس‌جمهور روسیه از طریق واسطه‌ها، احتمال آتش‌بسی را سیگنال داده است که قرار است درگیری‌ها را متوقف کند. طبق پیشنهاد مسکو، مناطقی که تاکنون در شرق و جنوب اوکراین تصرف شده‌اند، یعنی حدود یک پنجم کشور، همچنان تحت کنترل روسیه باقی خواهند ماند. طبق گزارش نیویورک تایمز، پوتین با مناطق تصرف‌شده «راضی» است و بنابراین با آتش‌بس موافقت می‌کند.

سرژ شمنوف نیز در مقاله‌ای به این مطلب نیویورک تایمز پرداخته است. او می‌نویسد: «اگر مشخص شود که آقای پوتین جدی است، اوکراین نباید فرصت پایان دادن به خونریزی را از دست بدهد. بازپس‌گیری سرزمین تنها معیار پیروزی در این جنگ نیست».

آیا انتخابات آتی به نفع پوتین است؟

اوکراین در حال حاضر در وضعیت پیچیده‌ای قرار دارد. بازیگران غربی بیشتری به این فکر می‌کنند که آیا می‌توانند همچنان به منابع محدود برای حمایت از اوکراین دسترسی داشته باشند، به‌ویژه زمانی که فرمانده کل قوای اوکراین از یک بن‌بست صحبت می‌کند که تنها با یک جهش فناوری می‌توان آن را پایان داد.

اما در اروپا نیز مقاومتی در حال شکل‌گیری است. نخست‌وزیر مجارستان، ویکتور اوربان، در اجلاس اتحادیه اروپا در ماه دسامبر نیز بسته‌های نظامی دیگری را برای کی‌یف مسدود کرد. یک ژنرال لهستانی نیز غرب را به دخالت در شکست عملیات تابستانی متهم کرد.

در حالی که پوتین مطمئناً به انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده در نوامبر ۲۰۲۴ چشم دوخته است و امید خود را به دونالد ترامپ بسته است، در کی‌یف نیز با توجه به انتخابات ایالات متحده و اروپا آگاهند: زمان در برای اوکراین حال گذر است.

منبع: مجله ی هفته