پاکستان در تنگنای استراتژیک تروریسم و بحران
از زمان ایجاد این دولت زیر شعار اسلام تا کنون جهان دچار تغیرات سیاسی و جیو پولیتک پی در پی گزدیده است، آنگاه ضرورت تاسیس پاکستان بر استندرد های استراتژیک استعمار انگلیس و حفظ آن بر بنیاد همین استندرد ها از جانب آمریکا بود که جهان عرب بنابر نقش و نفوذ انگلیس و آمریکا از لحاظ سیاسی و اقتصادی بحیث پشتوانه متمم استعماریون در حمایت این پدیده منحوس استعماری قرار داشتند .
در زمان شدت جنگ سرد و تبلیغات جهان غرب علیه شوروی وقت و اقمار آن، مقام و جایگاه این کشور تا عضویت پیمان‌های نظامی ، حمایت اقتصادی — سیاسی ، استخباراتی و نظامی بالا رفت ، خوب درخشید و خوب وظیفه اجرا کرد .
تحولات سیاسی تا ورود قطعات نظامی شوروی به افغانستان ، تیغ غرب و پاکستان را دسته داد تا آنچه تبلیغ می‌کردند به اقدام عملی آن بپردازند و این اقدام عملی جنگ ۱۴ ساله زیر نام جهاد با تمویل و تسلیح غرب بخصوص آمریکا و متحدین عربی آنها آغاز گردید ، در متن این جنک تفکر ، عمل و اهداف چند گونه جا داشت ؛ از لحاظ فکری اسلام بحیث محرک عقیدتی ، تروریسم بحیث عمل جنگی و انتقام شکست آمریکا در ویتنام از شوروی در افغانستان با بردن افغانستان زیر سلطه و هدایت پاکستان بحیث اهداف دور و نزدیک جا داشت .
شوروی در افغانستان شکست خورد ، بعد از ۴ سال خروج عسکر شوروی از افغانستان کابل بدست هفتگانه ها و هشتگانه ها افتید جنگ سرد پایان یافت ، جهان با زعامت آمریکا یک قطبی گردید ، اما آنچه از صحنه برداشته نشد تروریسم و استراتژی پاکستان در مورد افغانستان بود و این تروریسم زیر حمایت پاکستان به حیات جنگی اش ادامه داد .
در گرماگرم رقابت ، جنگ و جهاد پاکستان توانست زیاد ترین بهره بردارد و بر آن دلخوش کند اما غافل از دو اصل :
۱– افغانها را نمی‌توانست تحت اداره درآورد.
۲– نیرنگ بازی و فریبکاری بعدی با غرب در مورد افغانستان و منطقه غیر قابل گنجایش بود .
با ورود نظامی های ناتو و آمریکا در افغانستان استبلشمنت پاکستان هنوز هم این سرزمین را مصدوم به خطر تروریسم گفته زیر همین شعار دست از پرورش آن بر نداشت . خوشمزگی ۱۴ سال حمایت غرب و جهان عرب از تروریسم و کمک‌های سرشار به پایگاه این پدیده ( پاکستان ) کام استبلشمنت پاکستان را شیرین نگهمیداشت اما بنابر تغیرات بزرگی که در جهان رخداد جیوپولیتیک منطقه دیگر به نفع پاکستان قرار ندارد . آمریکا بدون اینکه بخواهد پاکستان را از خود براند سیاست وسیعتر از زمان جنگ سرد را پیش گرفت ، با هند مناسبات بیشتر و عمیقتر ایجاد کرد ، از ترور یسم در حضورش در افغانستان ضربه برداشت و با یک مقاومت جنگی عقیدتی که زمانی آنرا سپر اهداف خود ساخته بود مواجه شد و شکست برداشت . استخبارات غرب و آمریکا خوب می‌دانست که عقبه جنگی علیه ایشان به پاکستان تعلق می‌گیرد، اما شاید برای رقابت با چین ضربه ای به پاکستان وارد نکردند حتی با قتل اسامه بن لادن در داخل خاک پاکستان .
با جنگ اوکراین ، مسائل مربوط به حوزه اقیانوسیه، مصروفیتهای جنگی در فلسطین و برخی بحرانات در شرق میانه ، ادامه چهار سال حاکمیت طالبان بر افغانستان ، بلند رفتن نقش روسیه و چین در آسیا و امور جهانی ، شدت رقابت های نظامی و اقتصادی میان قدرت‌های بزرگ‌جهان و اخیرا برخی تغیرات در سیاست آمریکا و اروپا استبلشمنت پاکستان تحرک ضد جریانات داخلی را از دست داده است .
پاکستان از لحاظ تفکر ایجادی ( اسلام ) :
پاکستان در جریان جنگ سرد با صدها دست حمایت مواجه به جدایی بنگلدیش از خاک آن و سه شکست جنگی در برابر هندوستان گردید . جنک بنگلدیش هویت داده شده اسلامی غرب به پاکستان را رسوا ساخت زیرا اردوی آن در بنگال شرقی تابع هیچ اصل اسلامی علیه مردم خودش نبود در آن زمان یک ملیون بنگالی را کشتند و بر ۴۰۰ هزار زن مسلمان هم وطن شان تعرضات جنسی نمودند ، چور و‌چپاول و کشتار غیر نظامی ها جزء جنایت آن اردوی اسلامی بود تا بالاخره با تسلیمی جنرال تیکه خان به قوماندان هندی و اسیر شدن نودهزار افراد اردوی آن به هند رنگ از رخش،فرو ریخت و دیگر نمی‌توانست نقاب اسلامی برخ بزند .
با حوادث افغانستان پاکستان دوباره نقاب اسلامی برخ کشیده خودرا قلعه اسلام اعلان کرد ، چهل سال با چنین چهره پوشیده خوب بهره گر فت و تا اتمی شدن پیش رفت .
اما وضعیت جاری برخورد با مهاجران افغانی دوباره اصلیت آنرا برملا ساخت .
تنگناه ها چه است و بحران کدام است ؟
وضعیت بحرانی اقتصادی ، نظامی و سیاسی پاکستان ناشی از سیاست تروریست پروری آن بوده و ادامه دارد که حالا رخ آن بجانب خودش دور خورده است گویا چاهی که حفر کرده بود خود به آن می افتد. حملات متعدد در سراسر آن کشور ادامه دارد ، بلوچستان در حالت خاص نظامی — سباسی در افتاده که کنترول بخش زیاد آن از دست اردو بیرون شده است .
جنبش آزادی بخش بلوچ ، جنبش تحفظ پشتونها، تحریک انصاف عمران خان و عملیات پی هم و متعدد تی. تی. پی. پاکستان را در تنگنای امنیتی و حتی خطر سلامتی گیر آند اخته و چنان ملول جانش ساخته که استراتژی ترور یستی استبلشمنت پاکستان را در مورد افغانستان و هند دچار نا توانی نموده است .
با چنین وضعیت عمق استرانژی اش در مورد افغانستان نمی‌تواند بحیث یک طرح عملی باقی بماند زیرا از آغاز پروسه دوحه تا اکنون که امر یکا یازده ملیارد دالر به افغانستان داده است برای پاکستان باید قابل درک باشد که دیگر امر یکا و غرب از مسیر پاکستان به افغانستان نگاه نمی‌کنند و پاکستان در مسائل مربوط به افغانستان از حمایت آنها برخورد دار بوده نمی‌تواند، آنچه پاکستان در طول موجودیت علیه افغانستان انحام می‌داده تحت حمایت غرب و آمریکا بوده که حالا آن حمایت را ندارد .فورمول تازه آمریکایی ” پاکستان دیوار بین جهان و تروریسم است” احمقانه بوده ارزش تحققی همچون زمان جنگ سرد را ندارد و چهره اش با اعمالش نزد جهان برملا گردیده است .
تنگنای دیگر ناشی از بحرانات جاری این است که در رقابت همیشگی با هند به اثر مصروفیت های تروریستی و حوادث داخلی سخت عقب افتاده است ، هند از لحاظ نظامی و اقتصادی آنقدر پیش رفته که پاکستان به گرد پای این پیشرفت نمی‌رسد، هند چهارمین اردوی جهان را دارد و پاکستان پانزدهمین آن، هند دومین قدرت اقتصادی آسیا و ششمین قدرت اقتصادی دنیاست در حالیکه پاکستان در منجلابهای قروض و بلند رفتن نرخ اسعار و قیمت‌ها دست و پا میزند و رهایی نمی یابد .
روی همین حقایق مدتهاست تحرکات تروریستی در کشمیر از پا افتاده است ، شاید پس از پختگی تحرکات بلوچها و فعالیت های تی.تی.پی. و جنبش تحفظ پشتونها بحران کشمیر دامنگیر پاکستان گر دد ، این منطقه استراتژیک برای هند با یک حرکت نظامی شاید از دست پاکستان بیر ون شود .
آنچه برخی تحلیلگران در مورد امکان از میان رفتن پاکستان اظهار می‌کنند شاید زیاد محقق نباشد ، امکان آن وجود دارد که این کشور بیک تجزیه دیگر مواجه گردد و عرصه برای اجرای وظایف اول زمان تاسیس آن تنگتر شده حتی در استراتژی غرب بحیث وسیله ضعیف بکار گرفته شده بعدآ متروک گردد . آنگاه جبرآ در تنگنای زمانی و مکانی بعدی دست از تروریسم بردارد و با همسایگان مجبور به تعقیب سیاست نیک گردد .
در جریان این همه ح‌وآدث موقف، ساختار ها و سیاستگری های حلقات سیاسی غیر فعال دارای تاریخ طولانی تر در خیبر پشتونخواه و بلوچستان که عمدتا جانبدار حکومت مرکزی اند تغیرات زیادی وارد خواهد شد و ایشان از تعقیب این سیاست محافظه کارانه یا به تجدید تشکیلات و زعامتها خواهند پرداخت یا مانند استبلشمنت موجود پاکستان زمان تیر شده و فاقد نقش خواهند شد.
