به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

له طالبانو پوښتنه؛ د کعبې د امام فتوا منی که د هيرا منډوی د جواز ورکونکي امام؟

وروسته له هغې چې په اندونيزيا کي د افغانستان، پاکستان او اندونيزيا ديني عالمانو د يوې غونډي پرمهال په يوه خوله په افغانستان کې روانه جګړه ناروا وبلله؛ له وسله والو ترهګرو څخه په افغانستان کې د جګړې جواز واخيستل شو. بيا ورپسې په کابل کې څه د پاسه ۲۵۰۰ دیني عالمانو په لويه غونډه کې د افغانستان جګړه حرامه او ځانمرګي بريدونه ناروا وبلل. دغې فتوا لا پسې په افغانستان کې د طالبانو جګړه تر پوښتنې لاندې راوسته.

خو کله چې څو ورځې وړاندې د حرمين شريفين امامانو د افغانستان جګړه حرامه او د اوربند څخه يې ملاتړ اعلان کړ نو په دې سره په افغانستان کې د هر ډول ورانکاري عمل او جګړې جواز له هرې ترهګرې ډلې واخيستل شو. ځکه دا د شاوخوا یو میلیارد مسلمانانو د قبلې امام فتوا ده. د حرمين شريفين د امام فتوا ده. د نړۍ د ټولو مسلمانانو د يواځينۍ قبلې د امام فتوا ده. دا د يو عادي عالم فتوا نه بلکې د خدای ج د کور او د امام فتوا ده.

تېره جمعې ورځ د اسلام د دوو سترو جوماتونو حرمين الشرىفين امامانو د جمعې د لمانځه په خطبو کې په افغانستان کي جګړه ناروال وبلله او پر سولې یې ټینګار وکړ. په مکه مکرمه کې د مسجد الحرام امام شيخ عبدالرحمن السديس وويل چې افغانستان کې د چاودنو، بمباریو، بریدونو او نورو ورته پېښو قربانیان عام وګړي دي. شيخ عبدالرحمن السديس وويل په افغانستان کې د جګړې د درېدلو لپاره سمدلاسه اور بند، سیاسي خبرې او روغه جوړه تر ټولو افضل جهاد دی.

بل لور ته طالبانو بيا د افغانستان د جګړې په اړه د آی ايس آی د غلامو او پلورل شويو مفتيانو او ملايانو پرته نور د هر دیني عالم، هغه که د اندونيزيا عالمان دي، که د افغانستان عالمان او که د عرب نړۍ عالمان دي، طالبانو يې فتوا رد کړې، ياد مفتيان او عالمان يې د امريکا تر اغېز لاندې او فتوا يې فرمايشې فتوا ياده کړې ده. اوس که څه هم طالبانو په رسمي ډول د حرمين شريفين د امامانو فتوا په اړه څه نه دي ويلي خو يو شمېر طالب پلوه سياسي څېرې بيا د حرمين شريفين د امامانو فتوا د ټرمپ د خوښې او فرمايش فتوا يادوي.

دا په داسې حال کې ده چې د افغانستان د جګړې په اړه پاکستاني ملايانو په ځانګړي توګه د طالبانو معنوي پلار مولاناسميع الحق او مولا فضل الرحمن فتواوې ورکړي او دلته يې روانه افغان وژنه جهاد بللی دی چې د وسله والو طالبانو لخوا پرې عمل شوی او د دغو ملايانو فتوا يې مقدسه بللې ده. مولاناسميع الحق او مولا فضلو هغه عالمان دي چې په پاکستان کې يې هيرا منډوی چې د نړۍ په سطحه د فحشا ستر مرکز دی؛ غير مستقيم جواز ورکړی او حکومت يې د هرې رنډۍ فاحشې ښځې په سر ټيکس اخلي. مولاناسميع الحق او ملا فضلو په پاکستان کې په دغې فاحشه خانې سترګې پټوي خو په افغانستان کې د جهاد فتواوې ورکوي. د افسوس ځای بيا دا دی چې طالبان پرته له دې چې پرې فکر وکړي چې فتوا يې څومره اسلامي جنبه لري، دستي مني او په امر يې په افغانستان کې ورور وژنې ته ادامه ورکوي.

تر ټولو جالبه لا دا ده چې طالبان د سعودي د همدې عالمانو او حکومت لخوا د دوی (طالبانو) اسلامي امارت په رسميت پېژندل مني خو کله چې بيا د همدې هيواد ديني عالمان يې د جګړې د حراموالي فتوا ورکوي نو بيا فتوا يې فرمايشي او د امریکا په خوښه بولي. کله چې په افغانستان کې د پاکستان د دیکتاتور ولسمشر پرويز مشرف لخوا د طالبانو نظام رامنځته شو نو پاکستان، قطر او سعودي عربستان هغه هيوادونه و چې د طالبانو حکومت يې په رسميت وپيژندلو. هغه مهال طالبان ښه خوشاله ول چې د نړۍ ستر اسلامي هيواد يې حکومت په رسميت پيژندلی دی خو اوس چې د همدې ستر اسلامي هيواد ستر ديني عالمان يې په افغانستان کې روانه جګړه حرامه بولي نو دوی د ټرمپ تر تاثير لاندې دي او فتوا يې فرمايشي ده.

اوس بايد له طالبانو وپوښتل شي چې تاسې د کعبې د امام فتوا منئ که د هيرا منډوی د جواز ورکوونکي امام فتوا؟

تاسې د خدای ج د کور د خادم امام فتوا منئ که د هيرا منډوی باندې سترګې پټونکي امام؟

ښکاره ده چې د افغانستان جګړه هيڅ مذهبي اړخ نه لري او يواځې د پاکستان او د نړۍ د نورو هيوادونو د ګټو جګړه ده چې طالب يې پر مخ وړي. اوس د افغان جګړې په اړه د نړۍ د دینې عالمانو واحد دریځ او پرله پسې فتوا ګانو او د روانې جګړې حرام بللو نور دلته د دغه جګړې مشروعیت تر پوښتنې لاندې راوستی. له هر ترهګر څخه يې د جګړې جواز اخيستی او نور هغه باور له منځه تللی چې ګويا په افغانستان کې روانه جګړه دې مذهبي رنګ ولري. ځکه د قرآن او اسلام مبارک دين معتبرو ديني عالمانو په افغانستان کې روانه جګړه ناروا بللې او د اوربند او سولې غوښتنه يې کړې ده.

لیکنه : خوشحال آصفي