فراخوان در مورد سالروز فاجعهٔ ( ۲۸ حوت 1393 مطابق به ۱۹ مارچ 2015)
به نمایندگی از هیأت مدیرۀ کانون
پوهندوی شیما «غفوری»
هموطنان گرامی، خواهران و برادران با احساس!
اعلامیۀ را که شما همین حالابه خوانش می گیرید، بعد از بحث همه جانبه و رأی گیری آنلاین در میز مدور «کانون هماهنگی زنان افغانستان» از جانب هیأت مدیرۀ آن اینک در این کانون بنشر رسیده است. در این میز مدور، تعداد کثیری از شخصیت ها و مدافعین حقوق زن اعلامیه را مورد تأئید قرار داده اند.
اکنون فراخوان کانون هماهنگی زنان افغانستان پس از تأئید میز مدور خدمت شما خوانندگان گرامی تقدیم میشود تا در صورت موافقت از آن پشتیبانی نمائید. فراخوان متذکره در کنار خواست های مهم دیگر، حاوی درخواست به رسمیت شناختن و تثبیت 19 مارچ، روز زجر کشی فرخنده به حیث روز همبستگی با زنان افغانستان میباشد با اتکاء به آرای شما هموطنان گرامی “کانون هماهنگی زنان افغانستان” تصمیم دارد تا فراخوان را در همکاری با فعالان و دیگر نهاد های مدافع حقوق زن در داخل وطن و از طریق آنان به مقامات ذیصلاح تسلیم نماید. برای تعین نهایی نام این روز در متن این فراخوان پیشنهاداتی وجود دارد که در این مورد نظر مشخص شما را نیز تقاضا می نمائیم تا بالاثر این روز تاریخی را به اسم مطلوب و مناسبی مشترکاً نامگذاری نمائیم.
با مراجعه به متن کامل این فراخوان، خواهید توانست نظر تأییدی خویش را ضمن یک مضمون کوتاه در همین سایت و یا توسط یک لایک در پای فراخوان در «کانون هماهنگی زنان افغانستان» در فیس بوک (https://www.facebook.com/groups/1397249090541662/permalink) و یا هم از طریق فرستادن ایمیل به یکی از امضا کنندگان که اسم ایشان در این فراخوان درج است، به ما انتقال بدهید.
هر یک شما میتوانید از این طریق سهم انسانی تانرا در همبستگی زنان افغانستان و ادای احترام به روان پاک فرخنده ایفاء نمائید. این لحظۀ حساس تاریخی را نباید از دست داد.
این هم متن کامل فراخوان:
« فراخوان در مورد سالروز فاجعهٔ ( ۲۸ حوت 1393 مطابق به ۱۹ مارچ 2015)
فاجعهٔ زجرکشی جمعی فرخنده را فراموش نکنیم
فاجعهٔ زجرکشی دسته جمعی فرخنده در روز روشن در پایتخت کشور در پیش چشم شمار کثیر تماشاچی و در حضور چندین پولیس مسلح، با روشنی تمام نشان داد که چند دهه بحران خونین و نابودکننده و تزریق ایدیولوژی های خشونت پرور و تندرو جهت داغ نگهداشتن کورهٔ این بحران چه نتایج و پیامدهای روانی، فکری و فرهنگی مخربی بر جامعه ما وارد کرده است.
در عین زمان جنبش دادخواهی برای فرخنده نشان داد که جامعهٔ مدنی در افغانستان از چه ظرفیت هایی برخوردار است و همسویی و همبسته گی نهادها و فعالان جامعهٔ مدنی چه گونه میتواند نیروهای سازنده و خواهان بهروزی در جامعه را به حرکت بیاورد.
با تاسف به رغم وعده های مکرر رسمی جهت مبارزه با خشونت علیه زنان، میزان این خشونت نه تنها کاهش نیافته، بل سال به سال افزایش یافته است. علت ناکامی آن است که نظام بازتولید فکر و فرهنگ زن ستیزانه و مردسالارانه هنوز در اساس پا برجا است و فقدان صلح، امنیت، ثبات و حاکمیت قانون میدان را برای بروز این جنایت باز گذاشته است.
با درد و دریغ بسیار که از فاجعه زجرکشی علنی و دسته جمعی فرخنده نیز هنوز حتی نتیجه گیری ها و درس های لازم گرفته نشده است.
اگر بخواهیم به تجربه ناکام گذشته نقطهٔ پایان بگذاریم تا فردا باز زن و کودک و انسان دیگری چون فرخنده ها، رخشانه ها ، انگیزه ها و شکریه ها و صدها هموطن دیگر قربانی خشونت های وحشیانه نشوند، امروز باید شناسایی علل و زمینه های بروز این فاجعه ها را به حیث یک وظیفهٔ مبرم و حایز اهمیت بزرگ اجتماعی برای سرنوشت ملی مطرح کنیم . برپایه این شناخت، کار، کوشش و مبارزهٔ موثر برای مهار کردن و برچیدن این علل و زمینه ها را به حیث یکی از وظایف مبرم و حیاتی مطرح بسازیم – کار، کوشش و مبارزه یی که در نهایت به نفی اجتماعی زن ستیزی، خشونت، دهشت و وحشت بیانجامد.
با توجه به مراتب بالا، پیشنهاد مینماییم تا سالروز زجرکشی فرخنده به حیث نماد ارادهٔ مشترک نهادها ، فعالان و مدافعان حقوق زنان برای یادبود از قربانیان جنایت زن ستیزانه و تمثیل اراده مشترک برای مبارزه با عوامل و زمینه های بروز خشونت علیه زنان به حیث « روز ملی همبسته گی با زنان و مبارزه علیه خشونت » (پیشنهادهای دیگر هم در مورد نام وجود دارند: « روز همبسته گی زنان و مبارزه ملي علیه خشونت »؛ «روز همبسته گی ملی با زنان» ؛« روزهمبسته گی ملی زنان افغانستان»؛ « روز همبسته گی ملی با زنان و مبارزه علیه خشونت و تبعیض» ؛ «روز همبسته گی مردم افغانستان در برابر تندروی و خشونت » ؛ «روز همبسته گی مردم افغانستان در برابر تندروی مذهبی و خشونت علیه زنان» ) همه ساله برگزار گردد.
ما پیشنهاد مینماییم تا در این سالروز خواسته های ذیل مطرح گردند :
１- دولت ۲۸ حوت (مطابق به ۱۹ مارچ ) را به « روز ملی همبسته گی با زنان و مبارزه علیه خشونت » به رسمیت بشناسد. (پیشنهادهای دیگر هم در مورد نام وجود دارند: «روز ملی همبسته گی در برابر خشونت»؛ « روز همبسته گی ملی با زنان و مبارزه علیه خشونت و تبعیض» ؛ «روز همبسته گی مردم افغانستان در برابر تندروی و خشونت »؛ «روز همبسته گی مردم افغانستان در برابر تندروی مذهبی و خشونت علیه زنان» )
２- ستره محکمه باید در اسرع وقت، تمام خلاهای ممکنۀ محکمۀ ابتدایی و محکمۀ استیناف را مرفوع نموده، هرچه زودتر دوسیۀ این جنایت تاریخی را تکمیل، جنایکاران را به جزای مطابق گناۀ شان محکوم و حکم را بسرعت عملی بسازد. تا باعث تحکیم عدالت و رعب مشروع قانونی در جامعه گردد.
３- دولت باید علیه آن مدارس خصوصی و مراجع دیگری که افکار زن ستیزانه، خشونت پرور و افراطی را در اذهان کودکان و نوجوانان تزریق مینمایند، به اقدامات قانونی مبادرت ورزد.
４- دولت باید در همکاری با نهادهای زنان و مدافع حقوق زنان و وزارت ها و نهادهای ذیربط دولتی برای اصلاح نظام تعلیم و تربیه، تحصیلات عالی و فرهنگ اقدام کند تا مکتب ها و موسسات تحصیلی و فرهنگی نقش خود را در متوقف ساختن چرخهٔ باز تولید تفکر و فرهنگ مردسالارانه، زن ستیزانه و خشونت پرور به طور موثر ادا نمایند.
５- روشنفکران و فرهنگیان، رسانه های جمعی و به خصوص تلویزیون ها و رادیو ها باید نقش و مسوولیت روشنگرانه خود را در پرورش تفکر و فرهنگ انساندوستانه و عاری از تحجر، تعصب، تبعیض، تندروی و خشونت ایفا کنند و نیز به مردم و به خصوص مردان و پسران جوان وظایف انسانی و وجدانی شان را در مقابله با زن آزاری و زن ستیزی و خشونت و آن هم در شکلی که کابل در ۲۸ حوت سال پار شاهدش بود، روشن بسازند؛ نهادها و فعالان زن و مدافعان حقوق زنان، باید خود در این راه پیشگام باشند.
６- وزارت امور داخله باید اقدامات لازمه را به عمل بیاورد تا پولیس (از سرباز عادی تا افسران تمام مرتبه ها) بداند که حفظ زنده گی شهروندان در برابر اوباشان و گروههای خود سر یک بخش وظایف آنان است که عدم اجرا و حتی غفلت در اجرای آن نه تنها با شأن پولیس همخوان نیست، بل عمل قابل بازخواست و مجازات قانونی نیز میباشد. سایر ارگان های امنیتی نیز باید در زمینه اقدامات لازمه را انجام دهند.
امضا کننده گان:
کانون هماهنگی زنان افغانستان
کمیته مشارکت سیاسی زنان افغانستان
خبرگزاری زنان افغانستان
موسسه ویار
انجمن زنان دارای معلولیت
موسسه زنان افغان براى حمايت از ديموکراسى AWOSD
سازمان مطالعات و تحقیقات زنان افغانستان
انجمن اجتماعی زنان ژورنالیست افغان – جوزجان
همایش اروپایی زنان افغانستان
مجلهٔ بانو ( ناشر انديشه های زنان افغانستان در اروپا)
کانون آسمایی
انجمن حقوقدانان افغان در اروپا
شورای سراسری زنان افغان در فداراسیون روسیه
انجمن مدد رسانی افغانی
انجمن زن (ZAN e.V.)
کانون فرهنگی افغانها در اتريش
شورای افغانان مقیم دنمارک
انجمن اجتماعی زنان ژورنالیست افغان – جوزجان
نوی وړانگه
نهاد یلدا
وبسایت لومړیتوب
مرکز حمایت زنان و جوانان
حمیرا ثاقب
داکتر عالمه
ماریا رهین
خالده خرسند
سهیلا حسرت نظیمی
پوهندوی شیما غفوری
راضیه هوتکی
زرغونه عبیدی
څانګه صدیقی شریفی
منیژه باختری
نادیه قانع
پروانه سما صمدی
ناهید علومی
شهرزاد اکبر
صبرینه حمیدي
حمیرا حقمل
فاطمه نیک رسولی
خدیجه مرادی
زهرا سادات هاشمی
ویدا ساغری
لیلما عظیمی
زرغونه عطا
عمرلور بشیر
قمر یلدا
ماری اکرمی
فردیانا ظریفه – طبیب زاده
راضیه عمرزاده
نیلوفر سیار
سمیع حامد
عبدالرحمان مجددی
حمید عبیدی
دستگیر روشنیالی
احمد ذکی حسا پور
فرید بهمن
داکتر حیدر عدل
همسخنان گرامی کانون،
متن فراخوان قبلاً در میز مدور هماهنگی زنان با رای نهادها و فعالان و مدافعان حقوق زنان که امضای آنان در فراخوان درج است به تصویب رسیده است.
پسند در پای مطلب به معنای تأیید و امضای شخص شما در پای سند خواهد بود.
برای درج نام نهادی که شما مسوولیت آن را دارید و یا از آن نماینده گی میکنید، لطفاً نام نهاد را در خانه تبصره بنویسید.
اگر نهادی که شما مسوولیت آن را دارید برای این روز برنامه یی دارد ،لطفاً در مورد معلومات مختصر داده و ممنون سازید.
در مورد نامگذاری روز اگر نظر خاصی دارید لطفاً بنویسید.
هیات مدیرهٔ کانون و تنظیم کننده گان فراخوان سپاسگزار خواهند شد هرگاه شما با به اشتراک گذاشتن این مطلب، جلب توجه نهادها و شخصیت های دیگر و جمع آوری امضای آنان یاری برسانید.
*
به نماینده گی از تنظیم کننده گان فراخوان که نام های شان در متن درج است»
